(Gelezen In Tertio Van 17 Februari 2010)
Uit een artikel van Jan De Volder
In westerse wereldsteden als New York, London en Parijs werd het de jongste jaren onverwacht een heuse rage. Op Aswoensdag is het aanschuiven in de katholieke kerken om een assekruis op het voorhoofd te ontvangen. Ook christenen van andere belijdenissen en zelfs niet-gelovigen komen onder de indruk van de veelzeggende kracht van dat eenvoudige teken, dat de mens aan zijn sterfelijkheid herinnert.
Dat christenen zich er niet voor schamen zich als dusdanig ook publiek te manifesteren, is iets wat een blad als dit kan waarderen. Dat neemt niet weg dat de veertigdagentijd in de eerste plaats een innerlijke weg is. Waarschuwt Jezus niet zelf voor al te uiterlijk en ‘farizeïsch’ vertoon bij boetedoening, gebed en geven van aalmoezen?
Onze tijd heeft grote nood aan de levenswijsheid van het vasten. De ecologische uitdagingen, het wereldvoedselprobleem, de kloof tussen rijk en arm, de westerse zwaarlijvigheid en zelfs de economische crisis gaan terug op het ‘almaar meer’ van de hedendaagse consumptiepatronen. Dat vraagt om een halt.
Tot zover Jan De Volder.