1.Gewezen olieman geroepen om lek in anglicaanse communio te dichten
Uit een artikel van Joris Delporte
Justin Welby komt volgend jaar aan het hoofd van een hopeloos verdeelde anglicaanse gemeenschap. Van de opvolger van Rowan Williams en gewezen topman uit de olie-industrie wordt verwacht dat hij het gekrakeel over vrouwelijke bisschoppen en de positie van homo’s binnen de kerk een halt toeroept. Maar tegelijk dient hij ook een ‘lek’ te dichten van gelovigen die door de rooms-katholieke kerk worden aangezogen.
En die lek zit nadrukkelijk in de anglicaanse communio. Naast de kerkvlucht die ook de andere christelijke families treft, “vloeien anglicaanse gelovigen ook weg” omdat ze worden aangezogen door de katholieke ‘moederkerk’.‘Rückkehrökumene’, heet dat in het vakjargon. Eerst was er de bekering van Tony Blair tot het katholicisme, maar daarna kregen de ‘anglo-katholieken’ zelfs een eigen ‘ordinariaat’. Dat is een eigen kamer binnen het grote rooms-katholieke huis met eigen bisschoppen, clerus en gebouwen. Welby wacht dus een strijd op het thuisfront, terwijl hij tegelijk erover dient te waken dat niet te veel volgelingen het schip verlaten.
2.De Spaanse bisschop van San Sebastian, Jose Ignacio Munilla, roept zijn priesters op dit jaar hun eindejaarspremie integraal af te staan aan Caritas. Tegelijk steunt hij drukkingsgroepen die willen beletten dat berooide Spanjaarden uit hun huizen worden gezet. Volgens de bisschop is het onverantwoord om armen die hun huur of hypotheek niet meer kunnen betalen, vlak voor de winter op straat te gooien. (Jan De Volder)
3.Volgens de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood/Oostpriesterhulp brengt de machtswissel in Noord-Korea weinig heil voor christenen. “Onder het bewind van wijlen Kim Jong-il werden onze geloofsgenoten ernstig vervolgd. We hoopten op beterschap na de machtswissel. Onze bronnen zien evenwel geen verbetering van de situatie. Het regime houdt nog altijd 70.000 christenen opgesloten.”
4.Katholieken nipt pro Obama
Een tekst van Boudewijn Vanpeteghem
Katholieken vormden een kwart van het electoraat bij de jongste presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Democraat Barak Obama kreeg net 50 procent van hun stemmen (Mitt Romney 48 procent), maar onderling zijn ze sterk verdeeld. Dat staat in een analyse van de stembusslag door het Amerikaanse Pew Internet Forum on Religion & Public Life. Het aantal blanke katholieken dat voor de Republikeinen koos - 59 procent - steeg met zeven procentpunt in vergelijking met 2008. Drie op de vier Spaanstalige katholieken gaf zijn vertrouwen aan Obama. Hij bekoorde voorts 70 procent van wie geen geloof aanhangt en 69 procent van de joodse stemmen. Niet minder dan 95 procent van de zwarte protestanten stemde voor de herkozen president. Diens aanhang bij de blanke evangelische protestanten verminderde.
5.Chaldeeuwse kerk
De Chaldeeuws-katholieke kerk behoort tot de oosters-katholieke kerken. Deze geloofsgemeenschappen maakten oorspronkelijk deel uit van de orthodoxe kerken, maar hebben de band met de paus hersteld. Ze vindt haar oorsprong in de Assyrische kerk van het Oosten. De kerk volgt de Chaldeeuwse ritus en de liturgische taal is Arabisch en Syrisch. Ze gebruikt de Gregoriaanse kalender. Het merendeel van de Chaldeeuwen woont in Irak en tot voor kort vooral in Bagdad. Op 8 december 2004 werd het bisschoppelijk paleis van de Chaldeeuwse kerk in Mosoel opgeblazen. Op 29 februari 2008 werd de aartsbisschop van Mosoel, Paulos Faraj Rahho, ontvoerd. Hij werd op 13 maart dood teruggevonden. (Bron: Wikipedia)
6.Onverstoorbare inspiratie
Uit een tekst van Stefan Vanistendael
Vijftig jaar geleden ben je overleden, paus Joannes XXIII. Voor jongeren een schim uit het verleden. Voor ouderen de paus van het Concilie. Je was bijna 77 jaar toen je werd verkozen. Ik was toen een kleine jongen. Een ‘overgangspaus’, zeiden de grote mensen. Maar wie was je eigenlijk?
Opoffering
Je kwam uit een groot en heel arm boerengezin, in het dorpje Sotto il Monte. Toch deelden jullie de karige maaltijd soms met bedelaars. Al heel jong wilde je priester worden, een moeilijk offer voor je vader die je liever als hulp op het land zag. Je vorming was behoudsgezind. Daarvan getuigt je dagboek, dat je al op veertien jaar begon. Je werd priester maar je was ook historicus van aanleg en vorming. De geschiedenis was je leermeester en je respecteerde tradities omdat ze waarden hielpen te dragen.
Je werd secretaris van bisschop Giacomo Radini-Tedeschi in Bergamo. Met hem vocht je in een hard sociaal conflict aan de zijde van uitgebuite arbeiders. Uiteindelijk zwichtten de patroons. Het maakte diepe indruk op je, net zoals de Eerste Wereldoorlog, toen je talloze gewonde en stervende soldaten moest bijstaan.
God volgen
Je drong je niet op, carrière zocht je niet, in tegenstelling tot anderen. Je zou blij geweest zijn als eenvoudig dorpspastoor. Maar je scheen uit alle situaties, hoe moeilijk ook, een en ander te leren. Je werkte hard, maar je bleef bidden, in alle drukte. Je wilde ‘slechts’ Gods wil doen, en dat betekende voor jou ook gehoorzaamheid aan je oversten in de kerk. Tot je zelf paus werd. Toen moest je wel proberen direct God te volgen. Dat kon maar vanuit gebed. Je beschouwde het Concilie als een verassend idee, ook voor jezelf, een inspiratie van de heilige Geest.
