Nathalie Arteel (45) is een doorzetter. Die mentaliteit bracht haar met haar bedrijf Arteel, dat ze samen met haar man Yves runt, aan de Europese top. Ooit startte ze de zaak als een bedrijf in relatiegeschenken. De dag van vandaag is dit uitgebouwd naar een bedrijf gespecialiseerd in waarderingsmanagement. Ze werkt samen met bedrijven en probeert - kort gezegd - het personeel beter te laten renderen en gelukkiger te maken door het bedrijf aan te leren om hun werknemers beter te waarderen en te motiveren. Door de arbeidsvreugde op te krikken neemt de stress binnen het bedrijf automatisch af. Daardoor is Nathalie dag en nacht beschikbaar, maar slaagt ze er toch in gezin, werk en sport in balans te houden. Door Stille Weldoeners kwam daar nog een sociaal engagement bij.
Door de jaren heen heeft Nathalie geleerd dat elke nieuwe ervaring een dimensie aan je persoonlijkheid toevoegt en je blik verruimt. Vandaar dat ze, na heel even twijfelen, instemde.
Zoals de andere deelnemers van ‘Stille Weldoeners’ heeft Nathalie een groot hart voor mensen die het moeilijk hebben of die weinig kansen krijgen in het leven. En heeft ze haar eigen persoonlijke redenen om deze missie aan te gaan, het engagement vindt trouwens zijn oorsprong in haar achtergrond. Nathalie komt uit een gebroken gezin en werd alleen door haar moeder grootgebracht. Thuis hadden ze het echt niet breed thuis en ze worstelde met een laag zelfbeeld. Nathalie heeft veel tegenslag gekend, maar met de nodige zelfdiscipline is ze geworden wie ze nu is. Samen met haar man Yves heeft ze een succesvolle zaak uitgebouwd en is - gezien haar verleden - dankbaar voor alle kansen die ze kreeg.
Via 'Stille Weldoeners' kon ze nu ook anderen kansen schenken.
Nathalie draaide mee in een buurtrestaurant dat het sociaal leven wil opkrikken, zette zich in voor blinden en bejaarden en hielp in het huishouden bij een alleenstaande moeder van drie kinderen die terminale kanker heeft. Al die mensen hebben onwaarschijnlijk veel indruk op haar gemaakt. Ze hebben zo weinig, elke dag is voor hen een gevecht om te overleven. Je vindt er veel verdriet, maar ook vreugde en hoop.
Stille Weldoeners is zonder enige twijfel geslaagd in z’n missie en heeft Nathalie een nieuwe dimensie aan haar leven gegeven. Meteen ging ze enkele langlopende engagementen aan. De mama die aan kanker lijdt, heeft niet zo lang meer te leven, en Nathalie beloofde haar dat ze haar 3 kinderen nooit aan hun lot zou overlaten.
Verder zet Nathalie zich ook in voor de blinden waarmee ze samenwerkte, en die inmiddels vrienden zijn geworden.
Samen geven ze doorheen het hele land presentaties over motivatie en de kracht in jezelf vinden om, wat er ook gebeurd, met een glimlach door het leven te gaan.
“Stille Weldoeners” werd op maandag 10 december om 20u30 uitgezonden op VTM.
Hieronder een foto van Nathalie (midden) met haar twee blinde vrienden die samen met haar voordrachten geven. Daarna richt Nathalie nog een woordje tot ons allemaal.
Lieve parochianen,
Als ondernemer werk ik dag en nacht om mijn droom te realiseren. Die droom is om bedrijven te helpen om meer arbeidsvreugde te creëren in hun onderneming door hun medewerkers meer te gaan waarderen voor hetgeen ze “goed” doen. Hiervoor ontwikkelden wij een technologie die het waarderen -op basis van de bedrijfswaarden- meer dient te stimuleren en visualiseren. Wij hebben drie jaar gewerkt om deze technologie te ontwikkelen en geloven er rotsvast in dat dit belangrijk is om terug naar de basis te gaan. Zoals Mark Eyskens het zo mooi verwoordt : “de wenselijkheid naar meer menselijkheid”. En zeker op de werkvloer maar ook hierbuiten is dit heel belangrijk. Elke mens heeft nood aan waardering en erkenning en dit gebeurt veel te weinig. Indien wij hieraan allemaal een beetje meer bewust aandacht zouden schenken, dan zou de wereld er helemaal anders uit zien. Het luisteren naar je medemens, aandacht geven aan je medemens, tijd maken voor jouw medemens, dit zijn allemaal vormen van waardering. Die droom is anderzijds om een succesvolle onderneming uit te bouwen zodat wij voldoende winst maken om sociale projecten te kunnen ondersteunen.
Ik heb lang geaarzeld toen VTM me vroeg om deel te nemen aan Stille Weldoeners. Ik werd blijkbaar uit een 500 tal ondernemers uitgekozen. Maar dat dit op mijn weg kwam was geen toeval dacht ik. Dit is mijn missie en ik zou me hiervoor engageren ondanks mijn drukke agenda. En ik ben uiteindelijk heel dankbaar dat ik deze stap gezet heb. Tijdens mijn zevendaagse missie in Gent heb ik heel wat miserie en ellende gezien. Maar het allerbelangrijkste wat ik geleerd heb van die mensen is dat - ondanks hun miserie - die mensen zo dankbaar en positief in het leven staan. En dit is bijzonder mooi. Ik heb twee belangrijke engagementen aangegaan die ik naast mijn professionele uitdaging en familiale opdracht zal vervullen. Dit ondanks dat ik gemiddeld 90 uren werk per week. Maar het feit dat dit bij mij terecht gekomen is, is niet zomaar. Ik heb de kracht en energie gekregen van God om deze opdracht te vervullen, ik ben hiervoor heel dankbaar.
Zo ga ik regelmatig voordrachten geven in bedrijven over vrijwilligerswerk en welke zeven aspecten een mens succesvol maken. En het goede nieuws is dat iedereen succesvol kan worden, want dit heeft niets te maken met geluk hebben. Één van die aspecten wil ik al verklappen : het aspect “geven”. Niet materieel, maar vooral emotioneel, tijd geven, aandacht geven, complimenten geven……Deze voordracht geef ik samen met twee blinde mensen die ik heb leren kennen tijdens mijn missie.
Door te geven en je vooral te focussen op de ander, krijg je zoveel terug. Zo heb ik ongelofelijk mooie getuigenissen ontvangen van de mensen waarmee ik heb samengewerkt in Gent.
Daarom wil ik iedereen inspireren om tijd te geven en aandacht voor elkaar. Maar ik moet eerlijk gezegd wel toegeven dat ik in een dorp woon waar reeds op dat vlak heel veel rolmodellen wonen. Ik heb zoveel bewondering voor de mensen die zich wekelijks belangeloos inzetten om er een mooie eucharistieviering of woord- en communiedienst van te maken, of parochianen die zich inzetten voor Welzijnszorg.
Ik mag me op dat vlak de gelukkigste vrouw ter wereld noemen om te wonen in een dorp waar zoveel mooie initiatieven genomen worden door zoveel lieve mensen.
Nathalie Arteel
