De spons erover,
zo makkelijk gezegd
en toch zo moeilijk te doen.
Bij ’t minste nieuwe feit
gaan weer mijn stekels staan
en luidt het: “Zie je wel?”
Wat dan te beginnen
als mij groot onrecht overkomt,
als heel mijn leven overhoop ligt
door toedoen van een ander?
Gun ik mijn vergeving
aan die ander en
ook aan mezelf?
Gij doet het ons voor, Heer,
bidden voor wie U haten,
vergeven wie U naar het leven staat.
Alles wordt nieuw met U,
altijd weer krijgen wij kansen,
uw geduld is oneindig.
Heer, ontferm U over ons,
versterk ons pogen
om aan onszelf
en aan wie ons iets schuldig is
de ruimte te schenken
om opnieuw te leven,
te leven in overvloed.
Uit het boek Onderweg van Wies Merckx
