Modellen

Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem
Onbewust of bewust spelen ze in ons leven mee, mensen waar we naar opkijken. En ongewild raken ze in ons bepaalde gevoeligheden aan. Die ‘uitverkoren’ mensen komen als ‘beter’ over, wat de reden daar ook van is. Het betekent niet dat het perfecte mensen zijn, die geen gebreken vertonen. Want meestal leggen we maar één facet bloot, zoals schoonheid, rijkdom, verstand of wijsheid. Het gaat altijd maar om een klein stukje. Want volmaakte mensen zijn er nu eenmaal niet… en die zullen er ook nooit komen. Dat zou trouwens een saaie bedoening worden. Een bedenking die ik mij daarbij maak is deze: maken zo’n modellen, zo’n ‘voorbeelden’ ons vaak niet ongelukkiger? Staren we ons niet blind op de zonnige kanten, waardoor we de andere aspecten in de schaduw niet opmerken? Door deze bij dat ene facet toe te voegen zouden we een model krijgen dat we kunnen navolgen omdat het een mens wordt van vlees en bloed, met z’n zachte en met z’n scherpe kantjes. Want droombeelden vervliegen omdat ze toch geen wortels hebben. Zou het daarom zijn dat het evangelie meestal mensen ten tonele voert die niet perfect zijn? Meer nog: het zijn vaak mensen die maatschappelijk gezien niet in de markt liggen. Het zijn mensen met fouten en gebreken, maar die vooral moeite doen om van het leven zelf iets te maken. Zo’n mensen: daar kun je van leren. En omgekeerd: ook wij krijgen de kans om model te staan voor anderen.