Allerheiligen

Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem
Zoals vaak gebeurt, lijden ook feestdagen onder de wet der gewoonte. In het slechtste geval worden ze herleid tot een extra verlofdag. En toch gaat er meer van uit. Waarom kan Allerheiligen ons in feeststemming brengen? Heiligen zijn altijd mensen die reeds gestorven zijn. Want wie nog onderworpen is aan de gebrokenheid en beperktheid van het leven kan niet heilig zijn. ‘Heilig’ heeft immers te maken met heil, geluk. Heil heeft te maken met ‘helen, genezen’, met een gevoel van heel zijn, niet gebroken zijn. De puzzelstukjes van het leven worden langzaam, en soms na lang zoeken, bijeengelegd tot een geheel. Treffend is dat heiligen dit helend gebaar nooit voor zichzelf hebben gebruikt. Ze zijn er zelf niet beter van geworden, integendeel; vaak hebben ze het met ziekte, uitstoting of met de dood moeten bekopen. Onze onmiddellijke reflex is natuurlijk: is dat dan een feest waard, zoveel lijden en pijn, met de dood slechts als ‘eremedaille’? Toch weten we het maar al te goed: leven voor een ander, zelfs ten koste van jezelf, draagt veel meer vrucht dan als je het geluk alleen maar voor jezelf wil opstrijken. Hoe groot de bekoring ook is.
Heiligen zijn mensen die in alle bescheidenheid hun leven als een graankorrel hebben beleefd; door hun eigen wil of ideeën of plannen opzij te zetten zijn er “akkers vol wiegend graan” ontstaan. Daarom zijn het vooral mensen van de toekomst. Het is dan ook aan ons om de toekomst van de heiligen te verzekeren en klein als een graankorrel dezelfde weg te gaan.