Dorsen

Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem
Oogsten doet me spontaan denken aan dorsen, ook al is het daar nog wat te vroeg voor. Maar nadenken helpt ons de dingen voor te zijn. Vraag is alleen of wij nog wel voldoende vertrouwd zijn met deze krachtige slagen die nodig zijn om het kaf van het koren te scheiden. Wat me vooral boeit is het resultaat van deze handeling. Het vergt een kleine berekening, die ons tot betere inzichten kan brengen in verband met geleverde prestaties.
Wanneer we de hoeveelheid graan naast de massa kaf leggen dan zien we het graan bijna niet liggen. Volgens kenners zou 1/3 graan het dubbel aan kaf opleveren. Op het eerste gezicht is er dus meer afval dan opbrengst. Dit mag ons natuurlijk niet ontgoochelen. Het zou vooral onze realiteitszin moeten aanwakkeren. Niet alles wat we bereiken is ‘graan’. Gelukkig kunnen we ook het gewicht met elkaar vergelijken. Vanuit dit perspectief zou de verhouding ongeveer 90 % graan 10 % kaf zijn. Dat komt dus al veel beter uit. Want anders zou het de moeite niet lonen om nog graan te zaaien en te oogsten.
Wat levert deze vergelijking op? Het is alvast een uitnodiging om onze eigen resultaten op een kritische wijze te evalueren. Als we naar de hoeveelheid kijken, bestaat het gevaat dat we onszelf een rad voor de ogen draaien. Wanneer we het gewicht laten meespelen, kan het een stukje troost zijn bij elke ontgoocheling dat al onze inspanningen zo weinig hebben opgeleverd. Het is goed te weten dat de vruchtbaarheid van onze daden niet werkt volgens hoeveelheid, maar volgens kwaliteit. Zo zullen we misschien ook wat voorzichtiger worden om anderen te beoordelen. En tenslotte: ook de Geest in geloof en kerk werkt zo. Het is niet omdat het godsdienstige er niet meer bovenop ligt, dat de dynamiek van de Geest zou stilgevallen zijn. Misschien is de dorstijd volop bezig. Vergeet niet: er is geen koren zonder kaf.