Een christen geeft meer dan voedsel of drank. Dit zijn klassieke geschenken om bij mensen thuis te komen en met hen in gesprek te gaan. En wie weet, indien wij dat vaker en consequenter zouden doen, zouden er minder mensen lijden, minder naar de gevangenis gaan, minder psychisch ziek worden of burn-out of depressie kennen.
De werken van barmhartigheid die typisch zijn voor gelovigen verbeteren de wereld. Wat beogen ze? De wereld verbeteren door mensen aan te sporen om wat trager te leven, om tijd te maken voor anderen, om zorg te dragen voor de hele schepping en zo op alle gebied tederheid te beoefenen. Dan wordt het aangenaam, mooi en zinvol leven! Dan dragen wij zorg voor alles wat ons omringt. Dan leven we sober en zinvol.
Wanneer ik daaraan denk, gaan mijn gedachten naar Jezus. Hij had geen steen om zijn hoofd op te leggen, geen eigendom, alleen vrienden en vijanden. Hij had geen eigen woonst. Hij leefde tussen de mensen. Dat maakte hem ook zo toegankelijk voor hen. De blinde hoorde dat Hij in de buurt was en hij riep hem. Hij zag de kreupele man bij de waterput, Hij genas hem. Hij ontving de overspelige vrouw, ze mocht zijn voeten zalven. En wanneer het er om te doen was te vertellen wat eigenlijk nodig is, dan vertelde Hij verhalen zoals van de barmhartige Samaritaan of van de zoon die van huis was weggelopen en als een wrak terugkwam.
Uit het boek: In de naam van de Vader, 365 fragmenten uit homilieën en toespraken van MGR. LUC VAN LOOY (uitgegeven door Halewijn in 2018)
