Vrij-willig

Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem
Het blijft me altijd opnieuw verbazen hoe mensen zich inzetten om anderen het leven gemakkelijker te maken, en mooier en beter. Want - hoe vaak het ook gebeurt - het is niet vanzelfsprekend. Ongedwongen, zonder dat iemand het vraagt, je eigen werk even opzij zetten, om in te springen voor wie hulp of steun nodig heeft: het wekt bewondering op. Want louter economisch bekeken wordt de persoon in kwestie er niet beter van. Je offert je vrije tijd op, je stelt je huis ter beschikking, je verdient er niets mee (integendeel, er zijn altijd wel onkosten), dikwijls haal je wel wat last en moeilijkheden op je nek, niet alles wat je doet wordt altijd in dank afgenomen, en ga zo maar verder. Gelukkig wikken en wegen we niet altijd alles, want anders zouden we er nooit aan beginnen. Vrijwilligers zijn mensen die uit vrije wil trachten de wil van de ander te doen. Uw wil geschiede. Het veronderstelt een groot vertrouwen en een hele dosis hoop, geloof en liefde. Opvallend is ook dat het meestal de mensen zijn met de volste agenda’s die tijd vrijmaken om meer te doen “dan ze moeten”. En wat me nog het sterkst treft: ze lopen niet graag in de kijker, ze staan liever in de schaduw, zodat de ander van de zon kan genieten.
Soms vraag ik me af: wat drijft hen ertoe, wat beweegt hen ertoe zichzelf even weg te cijferen? Hebben zij dan een speciaal hart dat pompt voor een ander? En zijn er dan ook die dat niet hebben? Misschien is het in de eerste plaats een kwestie van willen… met de volste vrijheid. Zonder vrijwilligheid was het leven alvast kil en saai.