Moederdag

Zondag 9 mei 2010 is het moederdag. Moederdag inspireerde Herman Van Rompuy tot volgende bezinning over de samenleving (in zijn boek ‘De binnenkant op een kier - Avonden zonder politiek’):
De poëzie over de moeder is doordrenkt van heimwee en schuldgevoelens. Dankbaarheid komt altijd later of te laat.
Het verval in de politiek is even groot als in de samenleving. Het exhibitionisme en de schijnvertoningen worden lamentabel. In een democratie volgt de politiek meestal de samenleving. Nochtans vragen ook velen om leiding.
Hoe meer er over iets gesproken wordt, hoe minder aanwezig het is. Zo wordt er veel over ethiek en emoties gesproken. De emoties worden gevoed door het egoïsme. De sterkste emoties hebben betrekking op de eigen persoon.
Ik lees dat bij stervenden veel schuldgevoelens naar boven komen. De enige oorzaak kan alleen liggen in het schuldbewustzijn over het eigen egoïsme.
De stilte, de ingetogenheid, de intimiteit, het fluisteren en de zachtheid zijn een verlangen en een tegengif voor het gedruis van het dagelijkse leven.