1 . Euthanasie
Uit het Standpunt van Geert De Kerpel
Destijds herhaalden de voorstanders eindeloos dat de euthanasiewet slechts zou gelden voor noodsituaties van zeldzame gevallen van ernstig en moeilijk onder controle te houden fysiek lijden bij terminale patiënten. Maar amper was die wet gestemd of hij werd steeds meer opgerekt. Ook op wie niet-terminaal of psychisch lijdt, wordt nu euthanasie gepleegd. De voorbije twee jaar werden bijvoorbeeld 41 mensen geëuthanaseerd die leden aan een depressie en 36 aan een vorm van dementie. Elke leeftijdsgrens is weggenomen en de druk wordt opgevoerd richting wilsonbekwamen.
Velen kiezen voor euthanasie omdat ze lijden aan kankers en andere vreselijke ziekten in een vergevorderd tot terminaal stadium. Maar pijnbestrijding en palliatieve zorg hebben de voorbije decennia enorme vooruitgang geboekt en kunnen nu voor haast iedereen effectief soelaas bieden. Toch wordt nog meer voor euthanasie gekozen.
Wie oprechte vraagtekens plaatst bij de euthanasiepraktijk, wordt tegenwoordig in onze contreien al snel weggezet als verkrampt en meedogenloos. Wat trouwens evenzeer geldt bij abortus. De barmhartigheid verandert van kamp, hoorde ik kardinaal Godfried Danneels ooit treffend en haast profetisch samenvatten. Waarmee eeuwen evolutie van toenemende zorg voor steeds meer mensen, van de wieg tot het graf, bruusk op de helling wordt gezet. Want waarom nog zonder aarzelen in alle omstandigheden het lijden zoveel mogelijk helpen verzachten en de lijdende nooit of te nimmer opgeven, als datzelfde lijden ook moedwillig mag worden afgebroken? Temeer daar die houding opgang maakt als meer ethisch, terwijl de andere in het verdomhokje wordt geduwd van “hardnekkig en nodeloos het leven rekken”. Wie ooit daarvoor waarschuwde en toen werd weggehoond, krijgt helaas elke dag meer gelijk.
2 . “Paul Magnette is de held”
Uit een artikel van Luc Van der Kelen, politiek commentator en columnist voor Tertio
We hadden hommeles over Ceta, het uitgebreide economische en handelsverdrag met Canada.
Waar gaat dat verzet nu over en wat heeft het opgebracht? Wel, de achtergrond van het Ceta-conflict wordt gevormd door het groeiende verzet van de lagere klassen tegen de globalisering van de wereldhandel, tegen Big Money en tegen Big Business, tegen de manier waarop dergelijke verdragen worden onderhandeld onder technici, ambtenaren en politici. Een eerste protestgolf tegen de globalisering was er rond de eeuwwisseling en nadien als gevolg van de banken- en schuldencrisis.
Velen zetten zich af tegen de globalisering. Die leidt tot meer vrije handel en goedkopere producten maar tegelijk tot meer ongelijkheid, ook in landen die vroeger de tegengestelde evolutie naar meer gelijkheid kenden. Het gevolg daarvan is een minder democratische besluitvorming en een sfeer van onbehagen, waarbij steeds meer mensen de indruk hebben dat er boven hun hoofd wordt beslist over hun toekomst en die van hun kinderen. Het hoeft daarom niet te verbazen dat het Waalse verzet tegen de globale wereldeconomie snel aan sympathie won bij sociale organisaties en ngo’s.
Zeven gebeurtenissen
Wat gebeurde er sedert de eeuwwisseling, mee onder invloed van de bankencrisis?
1 . Beslissingen worden steeds meer genomen door grote instellingen als de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds, in die mate dat de sociale bodem onder een reeks landen totaal is weggeslagen door een golf van gigantische besparingen.
2 . Steeds meer krijgt de bevolking het gevoel dat ze geen impact meer heeft op evoluties die beslissen over haar jobs, haar gezondheid en haar pensioenen.
3 . We constateren een niet aflatende golf van samensmeltingen op bedrijfsvlak. Als deze evolutie niet wordt gekeerd, blijven we over tien jaar over met enkele banken, enkele grote beleggers en een paar bedrijven per sector. Wees overtuigd dat bedrijven als AB-Inbev al aan het kijken zijn naar frisdrankgiganten als het Coca-Colaconcern om eventueel op te kopen.
4 . Handel en industrie worden mondiaal. Vroeger maakten landen handelsafspraken met elkaar, elk land apart met telkens een ander land. Nu zijn het handelsblokken geworden, die gezamenlijke afspraken maken op wereldschaal.
5 . De ongelijkheid tussen arm en rijk wordt groter, ook in gebieden als West-Europa waar de kloof tussen arm en rijk nochtans in een halve eeuw sterk was teruggedrongen. Daar zien we nu een tegengestelde beweging, waarbij de ceo’s van wereldbedrijven en superbeleggers zichzelf bedienen met de miljoenenwinsten.
6 . De stijgende consumptie van goedkopere producten en hernieuwde groei, gevolg van de schaalvergroting in de economie, legt een grotere druk op de ecologische voetafdruk van de mens.
7 . Bijna onafwendbaar komen in vele landen verzetsbewegingen op, die twee elementen als grondslag hebben. Aan de ene kant is een sociale tegenbeweging groeiend, aan de andere kant is er een beweging op gang gekomen naar een hernieuwde nationale identiteit. Het is niet uitgesloten dat beide bewegingen, het sociale en het nationale, elkaar vinden. Dat is in de geschiedenis ooit nog gebeurd.
