Aangetrokken door grote menselijkheid
Uit een artikel van Paul Pas, theoloog en priester op rust. Voordien pastoor in Wilrijk.
Twee weken geleden vierde de kerk het hoogfeest van Allerheiligen, maar hebben die heiligen nog een plaats in onze wereld? Paul Pas vraagt het zich af.
Stel u voor: een grote cirkel. Die stelt het Rijk Gods voor. Dat is geen grondgebied, maar alle mensen die leven in rechtvaardigheid en liefde, en zo bron van vrede zijn. Midden in die cirkel staat Jezus Christus, de mens bij uitstek, dé rechtvaardige en liefdevolle. Hoe beter mensen leven, hoe dichter ze staan rond Hem. Sommigen hoorden nooit zijn naam, maar staan toch dicht bij Hem. Een deel van die cirkel, een segment, is ingenomen door de volgelingen van Jezus. Maar er zijn er veel meer anderen, uit diverse godsdiensten en levensbeschouwingen. Wat ze denken is niet het voornaamste, wel hoe ze leven. En zo ze in hun leven rechtvaardigheid en liefde nastreven, behoren ze tot dat Rijk van God.
Binnen en buiten de kring
Buiten die cirkel staan drie anonieme grootmachten: genot-seks, bezit-geld en macht-eer. Zij trekken de mensen aan, kunnen ze steeds meer veroveren. Dat is mogelijk omdat die als begeerten leven in het hart van ieder mens. Als iemand vooral een van die dingen zoekt in het leven en daarbij zijn medemens vertrappelt of links laat liggen, dan staat hij buiten Gods Rijk, tot welke godsdienst of levensbeschouwing hij ook moge behoren. Niemand weet hoeveel mensen er buiten die grote kring van het Rijk Gods staan. Niemand weet ook hoe ver ze ervan afstaan. Wij moeten nooit oordelen over anderen. Alle mensen daarentegen die in hun leven een zekere spiritualiteit nastreven, die een voorname plaats geven aan menselijke waarden, die behoren tot die kring van Gods Rijk. Sommigen ijveren voor meer rechtvaardigheid, veraf of dichtbij; anderen hebben veel aandacht voor hun medemens in nood, zoals armen, zieken, gehandicapten en vluchtelingen; nog anderen zijn begaan met het dierenwelzijn, of ze zijn bekommerd om het behoud van deze aarde. Al die mensen leven met een spiritualiteit, hun leven is getekend door hun ijver voor die of die waarde; ze laten zich niet overmeesteren door een van die drie grootmachten.
Gelukkig leven
Natuurlijk, voor alle mensen geldt dat ze heen en weer gaan, dat ze zich toch soms laten aantrekken door een van die drie grootmachten. Dat geldt voor christenen, dat is ook waar voor bijvoorbeeld boeddhisten of humanisten. Maar als we vrij vlug op onze stappen terugkeren, dan behoren we tot het Rijk van God, de samenleving zoals God die wenst, niet voor zichzelf, maar voor ons. Alleen de mens die opkomt voor een echte humane waarde en daardoor anderen helpt in het leven, alleen die mens is gelukkig. Zo zijn we gemaakt door God. In ons wezen leeft het verlangen om humaan te leven ten bate van anderen. We worden heel ons leven door wel aangetrokken door die vernietigende grootmachten, maar we ervaren het: hoe beter we leven, hoe meer vreugde er aanwezig is in ons hart.
Allerheiligen
In het midden van de cirkel staat allereerst Jezus Christus, het voorbeeld voor alle mensen. In de loop van 20 eeuwen sinds zijn overlijden heeft Hij miljarden mensen geïnspireerd om te leven zoals Hij. En die beïnvloeding blijft doorgaan. Dat is de grote genade voor christenen dat ze die figuur vanaf hun kinderjaren hebben leren kennen. Elke dag weer opnieuw blijft Hij mensen oproepen tot een rechtvaardig en liefdevol leven. Sommigen volgden Hem op een heerlijke, ja heldhaftige wijze: dat zijn de heiligen. Ze blijven heel de mensengeschiedenis door de invloed van Jezus versterken voor wie hen kent. Denken we maar aan pater Damiaan, of Franciscus van Assisi, of Vincentius a Paulo, of Don Bosco.
Daarom is het goed dat er zowat van ieder volk mensen worden heilig verklaard. Ze helpen om te slagen in het leven en zij blijven oproepen edelmoedig te leven ten bate van anderen. Door hun heiligverklaring gaat hun naam niet verloren.
