(Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem)
Het is bijna onvoorstelbaar hoeveel mogelijkheden er vandaag de dag zijn om te communiceren, om van gedachten te wisselen of informatie door te geven. Het is een ontzettende vooruitgang dat wij elkaar op elk moment kunnen bereiken en altijd beschikbaar zijn, al was het maar om te vragen welke appels ik moet meebrengen van de supermarkt. Als we ongerust zijn, wanneer iemand van de huisgenoten te lang wegblijft, kunnen we met enkele drukken op de toetsen poolshoogte nemen van de situatie. Terwijl we vroeger maandenlang moesten wachten op een brief uit een ver land, is het nu een kwestie van minuten om met elkaar te spreken. Grenzen en tijd worden met de nieuwe technologieën buiten spel gezet. De enige barrière is het toestel dat we gebruiken en de afstand tussen mensen. Zo’n ontmoeting is altijd onrechtstreeks.
De vooruitgang op vlak van communicatie kan ook de directe ontmoetingen bevorderen, maar niet helemaal vervangen. De elementen die een goed gesprek opwarmen zijn onvervangbaar. Mimiek zegt vaak meer dan woorden. Oogcontact geeft nog een extra dimensie. Om de stilte niet te vergeten. Want die spreekt vaak boekdelen. In een direct contact is er meer tijd: een sfeer om bij elkaar te zijn op goede en minder goede momenten.
Als ik het woord ‘communicatie’ hoor denk ik - misschien zonder reden - aan communicerende vaten. Het is goed dat wij op gelijke golflengte zitten, ook al zit de ene persoon in de put, en de andere niet. Spreken en luisteren is altijd een kwestie van delen… Een beetje zeggen: Dit is mijn lichaam gebroken voor jou: communie in zijn alledaagse vorm.
