Het feest van Maria Tenhemelopneming doet ons nadenken over de dood en over het leven na de dood. Maria is, zoals Jezus, integraal opgenomen bij God. Ze heeft de agonie en de dood niet meegemaakt. God is haar zo komen halen. In tegenstelling tot Eva, die volgens de Schrift de dood in de wereld gebracht heeft, brengt Maria door de geboorte van haar Zoon het eeuwig leven binnen, of moeten we zeggen: ze brengt ons leven binnen bij God. Bij de gedachte dat zij door God gekozen werd om de moeder te zijn van Jezus, vind ik het sterk te overwegen dat God gewild heeft dat een mens eerst en vooral aanvaardde mee te werken aan zijn verlossingsplan. Hij vroeg als het ware haar toestemming om aan zijn plan te beginnen. Zoveel eerbied heeft God voor zijn schepselen! Vanaf dat moment weten we haar zwanger van de Geest, en dit gevoel van leven geven blijft heel haar leven verder aanwezig in het zien van wat haar Zoon doet en betekent. Ze blijft zijn moeder, en vandaar dat Hij haar niet kan overlaten aan de dood, en haar dus integraal bij zich neemt. Hoe zij bestaat in een verheerlijkt lichaam, weten we niet, dat is ook niet echt belangrijk. Ze opent wel perspectief voor onze eigen toekomst. Hoe nauwer onze eenheid met Christus nu, des te groter de kans dat we met hem in totale eenheid opgenomen worden.
Er steekt dus een boodschap in dit feest: leef zoals Maria, ofwel, zeg: ’ja’ aan wat God je vraagt! En wat vraagt Hij? Dat zien we in de verschillende stappen in het leven van Maria met haar Zoon. Ze gaat spontaan naar Elisabeth om haar te dienen. Ze onthaalt zowel de arme herders als de wijzen uit het Oosten. Ze geeft haar bezit aan de tempel. Ze bewaart al wat er gebeurt in haar hart, ook het feit dat haar hart doorboord wordt, zoals de oude Simeon voorspelt in de tempel. Ze verheugt het feest in Kana met uitgelezen wijn. Ze volgt Jezus op zijn weg, luistert naar zijn woord en onderhoudt het. Ze aanvaardt de dood van Jezus, zijn vrije keuze, en blijft bij zijn kruis. Ze ontvangst Joannes en met hem de leerlingen. Op Pinksteren is zij erbij wanneer de Geest komt. Na haar tenhemelopneming is ze de koningin van Gods glorie. Dat jezus haar toevertrouwde aan Joannes is eerder een daad van toevertrouwen van Joannes aan haar, waardoor ze in het leven van de apostelen – van de eerste Kerk – een centrale plaats krijgt. De moeder van het leven wordt nu moeder van de Kerk. En zoals Paulus zegt, wie het leven van Christus deelt, zoals de Kerk dit wenst, zal eeuwig leven, zal verrijzen. Ook met ons lichaam? Dat laten we aan God over!
Uit het boek: In de naam van de Vader, 365 fragmenten uit homilieën en toespraken van MGR. LUC VAN LOOY (uitgegeven door Halewijn in 2018)
