Het enige wat een mens overhoudt en het enige
waarmee hij op de wereld kwam, is de maat van de
liefde die hem of haar werd toegemeten en die hij of zij
vermag te geven aan anderen.
Al heb ik het vernuft een ruimtetuig te bouwen en ken
ik alle geheimen van de technische wetenschap, zonder
liefde ben ik niets.
Al weet ik een uitkomst voor het energiebeleid, de
prijzenstop en voor de indexering, zonder liefde ben ik
een luidspreker zonder muziek.
Al vind ik een oplossing voor herverdeling van macht
en bezit en weet ik eindelijk een brug te slaan tussen
rijk en arm, hier en in de derde wereld, zonder liefde is
rechtvaardigheid geweld, ten koste van de zwaksten.
Al weet ik mij verbonden met de hele wereld en
ontraadsel ik alle dringende vragen waardoor de angst
van de mensen verdwijnt, al kom ik tot een totale
‘wereldontwapening’, zonder liefde ben ik een holle
zedenprediker, een mooiprater of een leugenaar.
Als zelfs een plant beter groeit wanneer hij aandacht
en belangstelling krijgt… hoeveel te meer dan een
mens!
Alleen echte liefde, altijd opnieuw, ook al is het
woord tot op de draad versleten, misbruikt,
gecommercialiseerd, verkracht en verkeerd begrepen…
alleen echte liefde kan mij redden.
Wie geen liefde kent, leeft niet!
Wie geen liefde geeft, geeft niets!
Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos
