1.Op 16 juni meldde het Vaticaan dat de Antwerpse bisschop Johan Bonny de Belgische bisschoppenconferentie vertegenwoordigt op de gezinssynode van oktober. Gents bisschop Luc Van Looy is zijn vervanger. De Belgische bisschoppen maken van de gelegenheid gebruik om hun synthese van de antwoorden op de enquête in aanloop naar die synode te publiceren op Kerknet. (Emmanuel Van Lierde)
2.De Europese Unie rekent op de religies voor de versterking van het sociale weefsel en de integratie van vluchtelingen. Dat klonk op 16 juni tijdens de jaarlijkse ontmoeting van de Europese Commissie met religieuze leiders. Het motto was dit keer: “Samenleven en verschillen overwinnen”. (Emmanuel Van Lierde)
3.Paus Franciscus bezocht twee dagen Turijn waar de lijkwade van Christus in dit feestjaar voor de 200ste geboortedag van Don Bosco, uitzonderlijk te zien is. “De lijkwade leidt ons naar het gemartelde lichaam van Christus, maar tegelijk is het een beeld van elke mens die lijdt of wordt vervolgd”, zei Franciscus. (Emmanuel Van Lierde)
4.Uit een vraaggesprek van Joris Delporte met Els Van Hoof:
Donoren van zaad- en eicellen garanderen al decennialang het babygeluk van koppels met een onvervulde kinderwens. Maar (donor)kinderen worden groot en dan volgen onvermijdelijk identiteitsvragen over de onbekende biologische ouder. Een diepmenselijk verzoek dat ons land niet inwilligt. Sterker nog, sinds 2007 is dergelijke info achterhouden ronduit de wettelijke norm. Tot onvrede van politici, wetenschappers en donorkinderen die ons recht op roots verdedigen.
Els Van Hoof verdedigt prioritair de belangen van het (donor)kind:
“Oerkreet wensouders overstemt roep om afstammingsinfo”
Kamerlid Els Van Hoof (CD&V) rijmt in een recent wetsvoorstel donorschap met kinderrechten. “De oerkreet van wensouders overstemt momenteel nog een even primaire roep om afstammingsinformatie.”
“Mannelijke onvruchtbaarheid blijft een immens taboe. Door dat stigma verkiezen vooral intentionele vaders te verzwijgen hoe hun kroost niet met hen verwant is”, merkt Els Van Hoof. De Leuvense politica heeft van vele volwassen donorkinderen uit de eerste hand vernomen hoe zwaar dergelijke familiegeheimen wegen. “Gevoelsmatig valt snel op dat thuis iets wringt. Fysieke verschillen met de niet-biologische ouder zijn te opvallend. Bovendien weten doorgaans meerdere familieleden hoe de vork precies in de steel zit. Dan is het risico op versprekingen en pijnlijke onthullingen reëel, onder meer na een echtscheiding.”
Welke nadelige effecten heeft donoranonimiteit?
“Jonge burgers die dank zij deze vorm van conceptie geboren zijn, blijken voor een goed begrip zelden doodongelukkig. Wel leidt de onduidelijkheid over hun oorsprong tot ongerustheid en frustratie. Een essentieel puzzelstuk van de identiteit ontbreekt, waardoor ze zich permanent afvragen welke eigenschappen van hun onbekende biologische ouder zijn overgeërfd.”
Is het recht op privacy van wensouders hieraan ondergeschikt?
“Koppels valt onmogelijk te verwijten dat zij kinderen wensen. Toch stoort het mij hoe die natuurlijke oerkreet de even primaire roep om afstammingsinfo overstemt. Aanspraken van ouders krijgen duidelijk voorrang op de rechten van het kind.”
Verwacht u dat de anonimiteit dra tot het verleden behoort?
“Niet meteen. Recente parlementaire hoorzittingen hebben interessante inzichten opgeleverd maar bijkomende input over Nederlandse, Zweedse en Britse ondervindingen blijft welkom. Ten tweede zitten met uitzondering van N-VA meerdere partijen allerminst op onze lijn. Zo oppert Open VLD om wensouders de keuze te bieden tussen anonieme of identificeerbare donoren naast enkele tussenvormen. Een dergelijk opzet met meerdere loketten leidt tot de discriminatoire behandeling van uiteenlopende donorkinderen. Bovendien vergroot overdreven keuzevrijheid voor ouders de kansen op familieconflicten, wanneer nakomelingen hun keuzes betwisten.”
Tot zover Joris Delporte en Els Van Hoof.
