‘Christendom zit in ieder van ons’
Uit een vraaggesprek van Jan De Volder met Luc Van der Kelen, oercommentator bij Het Laatste Nieuws.
Het ligt helemaal in de lijn van de column van Bert Claerhout in Kerk & leven van 4 december 2013.
“We zijn bezig onze beschaving weg te gooien. Ik versta dat niet. In die zin is de secularisatie wellicht te ver doorgeschoten. Als we zo voortgaan zijn onze kerken en musea binnen een halve eeuw betekenisloos geworden.” De verontwaardiging van vrijmetselaar Luc Van der Kelen klinkt bijzonder oprecht.
Is de secularisatie die zich sinds 1968 versneld doorzet, een goede zaak voor onze samenleving?
“Dat staat en kerk uit elkaar zijn gehaald, vind ik positief. Religiositeit en geloof beleef je persoonlijk, maar er is geen band met de staat. De afkalving van de kerk laat wel een leemte.
Ik stap graag kerken binnen. Je betreedt er een andere wereld. Als jongen ging ik iedere zondag naar de kerk en ik zag mijn klasgenoten en medestudenten een voor een afhaken. Op de duur waren we nog met twee en toen die andere ook wegbleef, hield het ook voor mij op. Ik was twintig. Maar later in het leven begin je weer na te denken. Noem mij geen atheïst. Ik ben een twijfelende zoeker, een christelijk agnost.”
Een christelijk agnost, wat is dat?
“Ik ben een zoekende mens die de waarden van het christendom respecteert, tracht toe te passen in zijn persoonlijk leven en ook door te geven. Maar ik weiger pasklare antwoorden. Overigens denk ik dat ook gelovigen, zelfs kerkleiders, wel eens twijfelen. Maar de Europese cultuur is doordrongen van de joods-christelijke erfenis. Als we in Europa iets gemeenschappelijks hebben, is het dat. Het is de basis van onze beschaving. Voor mijn part hadden we dat perfect in de proloog van de Europese grondwet kunnen schrijven. Als je je wortels wil beschrijven, lijkt me dat evident. Het christendom zit in ieder van ons. Ook in de Verlichting, die vanaf de 18de eeuw de mens meer centraal stelde. Die Europese cultuur, die is wel wat waard. Bekijk de moslimwereld; bekijk China. Dat zijn toch andere manieren van om te gaan met elkaar, met de aarde, de dieren. Wat wij hier in Europa hebben opgebouwd, wil ik onder geen beding prijsgeven. Het humanisme heeft daar enorm toe bijgedragen, zowel het christelijke als het vrijzinnige.”
In een opmerkelijke passage in uw memoires Koning Albert II en zijn vijf premiers beschrijft u operatie-Kelk als een vrijzinnige samenzwering.
“Dat was ook zo. Toen ik er in de krant kritische bedenkingen bij formuleerde, werd ik daarover aangesproken. ‘Nu hebben we ze eindelijk; ik moest niet in de weg gaan staan.’ Let wel, stel je geen groot complot voor dat ergens centraal werd bedacht. Veeleer gaat het om kleine complotten die ontstaan wanneer de gelegenheid zich aandient.”
Dat bevestigt het idee in katholieke kringen dat media, politiek, gerecht en andere spelers van de vrijmetselarij samenspannen. Zoals bijvoorbeeld met de euthanasie, die voor minderjarigen wordt opengesteld.
“Dat zijn netwerken die je inderdaad niet moet onderschatten. Ze bestaan. Als socialisten en liberalen elkaar ondanks hun ideologische tegenstellingen vinden, is de loge gewoonlijk niet ver weg. In het euthanasiedossier vind ik het ongelukkig dat er niet in wordt geslaagd een grotere consensus te vinden. Over fundamentele discussies als leven en dood vind ik niet dat het de ene ideologische groep tegen de andere moet zijn.”
Tot zover Jan De Volder en Luc Van der Kelen.
