In Gesprek Met Kardinaal Danneels – Deel 2

Twee doorgewinterde journalisten zoals VRT-nieuwsanker Jan Becaus en Libre Belgique-reporter Christian Laporte hebben kardinaal Danneels bereid gevonden vele uren lang met hen in gesprek te treden. Dit leverde een boek op met bovenstaande titel. Hieronder een passage over de dogma’s.
Kan het christelijke geloof bestaan zonder dogma’s?
Nee, omdat je anders van de weg afgeraakt. Als er links en rechts geen paaltjes staan, of als er geen lijnen getrokken zijn, dan ga je met je auto het decor in.
U hebt ze nooit als beperkend aangevoeld?
Nee. Voor mij zijn dat steunpunten, verificatiepunten. Waar ben ik? Eigenlijk is een dogma een soort GPS. Maar sommige mensen maken daar het essentiële van. Maar het essentiële is veel rijker dan dat.
Welke aspecten van het geloof zijn belangrijker dan de dogmatische?
Er zijn aspecten van het geloof die met de dogma’s verband houden, natuurlijk. Neem bijvoorbeeld het Symbolum van de twaalf apostelen. Wat daarin staat dat is voor mij de Magna Charta. En de klankkast van dat symbool is het evangelie en de Bijbel. Want het Credo is nogal bondig. Ik zeg altijd dat het symbolum van het geloof als een bruistablet is. Die is droog; je moet ze in het water gooien voor ze begint te werken. Wel, het Credo moet je in het water doen van het gebed, van de contemplatie, van de naastenliefde, van de diaconie, van de cultuur; anders blijft het een droge pil.
Met voorrang voor de Bijbel, het handboek bij uitstek?
Zeker! De Bijbel is onze grondwet, dat is evident. Voor mij is dat glashelder. En op regelmatige tijdstippen in de geschiedenis van de Kerk, moet je de dogma’s onderdompelen in de rijkdom van de Bijbel. Anders drogen ze uit. Dat is wat Vaticaan II gedaan heeft.