Uit een artikel van Jan Glorieux:
Rachel Lu Yan (38) is een katholieke Chinese, gehuwd met Peter Xiao Shun Liu en moeder van Samuel. Ze woont al elf jaar in België en werkt voor de Verbieststichting in Leuven. Door haar leven hier voelt ze zich steeds meer christen worden.
Rachel Lu Yan was geëngageerd in de kerk van Shanghai en belandde in Birmingham omdat de bisschop haar in 1996 vroeg in Europa ‘Christian Education’ te gaan studeren. Nadien kreeg ze de kans in Leuven verder te studeren en te doctoreren met de steun van de Verbieststichting. Ze leerde behalve Nederlands ook Frans, ook omdat ze van talen houdt.
Jan Glorieux laat nu Rachel Lu Yan zelf aan het woord:
“Ik liet mij op mijn 21ste dopen en koos als doopnaam ‘Rachel’.
In 2005 had ik de eer om voor kardinaal Godfried Danneels te tolken op zijn reis naar China.
Elk jaar kennen veel Chinese bisdommen een duizend bekeringen. Aan de zondagsviering wordt massaal deelgenomen. Daardoor heb ik vaak heel grote groepen van catechumenen, ouders en kinderen, wanneer ik in China vorming geef. Dat verklaart meteen ook waarom het aantal roepingen in China hoge toppen scheert. Daar ben je als religieus of religieuze bijna oud als je veertig bent. Maar de eenkindpolitiek van de regering laat zich wel voelen: ouders zien hun enige kind uiteraard niet graag priester of religieuze worden.
De kerk speelt een belangrijke rol, en niet alleen in religieus opzicht. Ik zie hoe katholieke instellingen basisscholen bouwen, weeskinderen opvoeden, zieken verzorgen... Op die manier bouwt ze sterk mee aan een nieuwe samenleving. Doordat ze met nieuwe problemen wordt geconfronteerd, vraagt zelfs de communistische regering medewerking van religies om de traditionele culturele waarden te promoten en de harmonie in de samenleving te herstellen. Daarom kan je spreken van de ‘gouden decennia van evangelisatie’.
Maar we staan voor talrijke uitdagingen, ook omdat de christenen een minderheid vormen in het land. Amper één procent van de bevolking, zo’n tien miljoen mensen, is katholiek. De kerk moet daarom vechten tegen het wantrouwen van de overheid, tegen de eigen armoede en die van haar gelovigen en omgaan met conflicten tussen ondergrondse en ‘officiële’ kerkgemeenschappen.”
C.L.