woensdag 25 oktober 2017

Gelezen in Tertio van 11 oktober 2017

“Vaticaan doorzag Duitse propaganda”

Uit een artikel van Emmanuel Van Lierde

Het Duitse leger legde in 1914 Leuven zo goed als plat. Ook de universiteitsbibliotheek ging in vlammen op. Kerkhistoricus Johan Ickx delft nu voor het eerst het geheime rapport op dat rector Paulin Ladeuze daarna aan de Heilige Stoel bezorgde. Zijn onderzoek in de archieven van het Staatssecretariaat leidde tot “een origineel verhaal met non-conformistische besluiten”, stelt kardinaal Pietro Parolin in het voorwoord van De oorlog en het Vaticaan.

Parallel met de Groote Oorlog woedde vanaf eind 1914 tot de helft van 1915 “een andere stille maar niet minder beslissende oorlog in de paleizen en salons van Rome en het Vaticaan”, schrijft staatssecretaris Pietro Parolin in zijn aanprijzing van het jongste boek van Johan Ickx, verantwoordelijke voor het historische archief van de sectie voor buitenlandse betrekkingen van de Heilige Stoel. Wat was er loos in de interne keuken van de Vaticaanse diplomatie na de brand van Leuven eind augustus 1914?

Fabel staaft actie

“Twee documenten die ik vond in de archieven van het Staatssecretariaat, tonen aan dat er meer intriges gaande waren dan tot nu tot nu toe gedacht”, zegt de auteur van De oorlog en het Vaticaan. Geheim verzet na de brand van Leuven in 1914. “Eerder was er al op gewezen dat de Duitsers een fabel verspreidden om hun actie te legitimeren, namelijk dat ze Leuven platbrandden als reactie op burger-sluipschutters – franc-titeurs – die hen aanvielen. Dat een scherpe veroordeling van de verwoesting van Leuven door de toenmalige paus, Benedictus XV, uitbleef, kon erop wijzen dat de Heilige Stoel geloofde in de Duitse propaganda. Net zoals Pius XII het stempel kreeg Hitler’s Pope te zijn, zo werd van Benedictus XV een ‘vriend van de Duitsers’ gemaakt. In beide gevallen doet dat geen recht aan de waarheid. Beide pausen streefden onpartijdigheid en vrede na. Zodra het Vaticaan meer inzicht had in de zaak, deed de paus wat hij kon om zo snel mogelijk de glorie van Leuven en haar bibliotheek te herstellen, onder meer door boeken naar de universiteit te laten sturen.”

Eugenio Pacelli

“Helaas duurde het een jaar alvorens de Heilige Stoel over de nodige documenten beschikte die aantoonden dat die franc-tireurs een fabel waren”, vervolgt Ickx. “Tot dan werd het Vaticaan inderdaad op een dwaalspoor gezet, onder meer vanuit de nuntiatuur in België die wel partij koos voor de Duitsers. Maar zodra het geheime rapport van rector Paulin Ladeuze met getuigenissen die wezen, op de Duitse leugens, op het bureau van Eugenio Pacelli – de latere paus Pius XII was tijdens de Eerste Wereldoorlog de ‘buitenlandminister’ van het Vaticaan – belandde, geloofde Rome in de versie van die feiten en besefte de Heilige Stoel dat Leuven op basis van willekeur onterecht vernietigd was. Toch kwam er geen publieke veroordeling omdat sommigen vonden dat het niet hard te maken was wie nu gelijk had.”

De kerkhistoricus beklemtoont dat het publieke zwijgen niet betekent dat er niets gebeurde. “Het diplomatieke corps werd gezuiverd: wie Duitse luizen had, werd weggestuurd. De buitenwereld had evenwel niet door dat dat kwam door de zaak Leuven. Dat Pacelli in 1917 nuntius in Duitsland werd, wees er volgens sommigen op dat hij niet bekwaam was een orgaan van de Romeinse Curie te leiden. Het was veeleer zo dat hij als een van de weinigen de onpartijdige koers kon verzekeren. Al te makkelijk heulden sommigen mee met de Duitsers. In 1930 werd Pacelli staatssecretaris, in 1939 paus. Van in het begin had hij ingezien dat de Duitse propaganda leugen en bedrog was. Volgens mij is hij daarover nooit meer van gedacht veranderd. Mijn boek stelt het gangbare beeld over hem bij.”

Tot zover Emmanuel Van Lierde en Johan Ickx.

Phil Bosmans spreekt tot ons: Voor alles dankbaar

God is goed voor mij.

Hij was soms voelbaar aanwezig.

Hij leerde me hoe ik me geven moest.

Ik zou leven voor anderen.

Ik mocht me niet afvragen

of het iets zou uithalen.

Ik moest volhouden

ook al zou nooit iemand

dank komen zeggen.

Hij toonde me

hoe Hij de zon liet schijnen,

ook als de mensen in de schaduw kropen.

Hij liet me de bomen zien,

die zomaar hun vruchten gaven,

zonder te vragen wie ze zou opeten.

Hij wees me naar de graankorrel

in moeder aarde, die sterven moest

zonder ooit de aar te zien.

Ik voel, dat God van me houdt

vandaag en alle dagen van mijn leven.

Hij houdt van me als ik leef.

Hij houdt van me als ik sterf,

omdat Hij me dan voorgoed

in Zijn armen neemt.

Dat is mijn troost en mijn zekerheid.

Er kan mij niets gebeuren.

Voor alles dankbaar.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 18 oktober 2017

KVLV Handverzorging

Beste KVLV-leden,

Op maandag 13 november 2017 komen we om 19.30u samen in de parochiale gebouwen voor een

workshop handverzorgingsproducten maken

Myriam Maginelle leert ons ook deze keer twee huidvriendelijke producten maken op natuurlijke basis. We krijgen heel wat info over de gebruikte stoffen en daarna gaan we in groepjes van drie personen zelf aan de slag. We maken een

handcreme van 5Og (€6) en een klovenbalsem van 30g (€4)

De klovenbalsem kan niet alleen gebruikt worden voor vingerkloofjes, maar is ook heel goed voor kloven aan de hielen.

Voor de prijs van €10 kan u de komende winter uw handen en voeten eens flink verwennen. Niet-leden zijn ook welkom, maar betalen 5 euro extra voor de les. Betaling gebeurt de dag zelf, tijdens de les.

Inschrijven voor deze workshop is noodzakelijk en kan tot 3 november bij Inge tel.016/202017 of ingeletellier@hotmail.com

Deze DIY-lessen zijn altijd een groot succes, aarzel dus niet te lang om je in te schrijven want het aantal deelnemers is beperkt tot 20. Tot dan !

Veel zachte groeten van het Korbeekse

‘Vrouwen met vaart’ bestuursteam

De fietsclub van OKRA Korbeek-Dijle op bedevaart in Scherpenheuvel

Gelezen In Tertio Van 4 Oktober 2017

Vaticaan nodigt Broeders van Liefde uit

Generaal-overste van de Broeders van Liefde, René Stockman, bracht vrijdag bij de bevoegde Vaticaanse instanties verslag uit over de ontwikkelingen binnen de Belgische organisatie Broeders van Liefde. Die liet vorige maand weten dat ze vasthoudt aan haar visietekst over euthanasie bij psychisch lijden in een niet-terminale situatie. Het Vaticaan nodigt de Belgische tak nu uit zijn visie te komen toelichten. De uitnodiging komt tegemoet aan de vraag die de organisatie zelf stelde, ook tijdens en na de persconferentie van 12 september.

Ultieme kans

De Vaticaanse instanties willen de Broeders van Liefde horen voordat ze tot een definitief besluit komen. Maar de marge is zeer klein: Rome ziet de uitnodiging tot toelichting als “ultieme kans” voor de Belgische organisatie om zich met de leer van de kerk te verzoenen, namelijk dat de beschermwaardigheid van het leven absoluut is. Van de broeders die deel uitmaken van de raad van bestuur werd verwacht dat zij in een schriftelijke verklaring bevestigden achter de leer van de kerk te staan. Twee van de drie hebben dat intussen gedaan. De derde broeder vroeg en kreeg uitstel van het generaal bestuur. (Geert De Cubber)

Phil Bosmans spreekt tot ons: Zegen

Komt, lieve mensen,

God roept ons op om zijn liefde

voor de mensen van deze tijd

zichtbaar, tastbaar en voelbaar te maken.

‘Ik heb u nodig’, zegt God.

‘Ik heb ieder hart nodig, dat nog beminnen kan.

Velen zijn onderweg verdwaald in de woestijn.

Gij moet hun oase zijn.

Velen zitten in verwarring en duisternis.

Gij moet een licht zijn, dat hen voorlicht.

Gij moet hun gids zijn,

die hen door de nacht begeleidt.’

Komt, lieve mensen.

God zal u zegenen

en gij zult voor anderen een zegen zijn.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 11 oktober 2017

Phil Bosmans spreekt tot ons: Geloofsbelijdenis

Ik geloof in God,

Schepper van hemel en aarde

en Vader van alle mensen.

Ik geloof in Jezus,

de mensgeworden liefde van God,

geboren in een stal,

mensen genezend

en over alle wegen heil brengend,

om tenslotte aan een kruis te sterven.

Ik geloof in Jezus, de Verrezene,

die ons zijn Geest zendt

om het aanschijn der aarde te vernieuwen.

Ik geloof in het mystieke lichaam,

waarin alle gelovigen één zijn met Jezus.

Ik geloof in het eeuwig leven,

waar we, geborgen in Gods liefde,

voor altijd gelukkig zullen zijn.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 4 oktober 2017

Gelezen In Tertio Van 20 September 2017

1 . “Angela Merkel vaart consequente koers”

Uit een artikel van Geert De Cubber

“De koningin van Europa”, noemt journaliste Michèle de Waard haar in Angela Merkel. Een politieke biografie. “De christelijke normen en waarden zijn een kompas voor haar.” Tertio zocht de auteur in Den Haag op.

Michèle de Waard was correspondent in Duitsland toen dat land pas herenigd was. Ze maakte dan ook de politieke opmars van toenmalig bondskanselier Helmut Kohls Mädchen van dichtbij mee. Intussen staat Angela Merkel al twaalf jaar aan het hoofd van Duitsland en ziet het er naar uit dat ze er na zondag nog vier jaar bij mag doen.

Na de val van de Berlijnse Muur op 9 november 1989 wilde ze absoluut de Bondsdag in, een snelle Duitse hereniging en een sociale markteconomie. Dat laatste is voor haar belangrijk: ze wil de markteconomie sociaal gestalten, zoals dat in het Duits heet. Als voorstander van de globalisering wil ze een markteconomie met een sociaal gezicht. Dat is ook de kern van de economische hervormingsprogramma’s in de Europese Unie. Maar daar is Zuid-Europa nog ver van verwijderd.

Onder meer onder druk van Duitsland werden hun zware besparingen opgelegd. Waar is daar het sociale gezicht?

“Wie de cijfers bekijkt, beseft dat 40 tot 50 procent jeugdwerkloosheid een samenleving ontwricht. Als je de diepte ingaat, merk je dat Merkel in een vroeg stadium in Griekenland, Spanje en Italië ervoor gepleit heeft dat werklozen in Duitsland een opleidingsprogramma konden komen volgen.”

Noemt u haar daarom “koningin van Europa” in uw boek? Omdat ze de Europese problemen probeert aan te pakken?

“Time Magazine verkoos haar in 2015 tot Person of the Year op basis van haar vluchtelingenbeleid. Het weekblad noemde haar Chancellor of the Free World. Ze is pragmatisch, maar ook principieel. En die combinatie heeft gewerkt om de EU in het algemeen en de Eurogroep in het bijzonder bij elkaar te houden. Duitsland is het grootste en sterkste land in Europa. Al acht jaar op rij presteert de economie goed. Nochtans heeft het land enorm afgezien na de hereniging. De verborgen werkloosheid liep in sommige delen in het oosten van Duitsland op tot 40 procent. Een deel van die werklozen werd omgeschoold, maar een deel kwam niet aan de bak en moest van een uitkering leven. Dat heeft Duitsland naar schatting 2.000 miljard euro gekost. Dat verhaal van bloed, zweet en tranen heeft Merkel ook in Griekenland, Spanje en Italië verteld. Uiteindelijk is het een kwestie van volharden. Met die boodschap trok ze – omringd door vijandigheid – naar Athene om de Grieken tijdens het dieptepunt van de crisis een hart onder de riem te steken.”

Merkel gaat geregeld tegen de stroom in. Typeert haar dat?

“Ja! Toen ze dat onderhoud met Griekenland had, dacht minister van Financiën Schäuble dat de Grexit ophanden was. Maar Merkel heeft er alles aan gedaan om de Grieken niet te laten vertrekken. Ik heb ook nauwgezet gevolgd wat ze met het Verenigd Koninkrijk deed. Merkel heeft grote inspanningen gedaan om de Britten in de EU te houden. Zo heeft ze ooit toenmalig Brits premier David Cameron met vrouw en kinderen uitgenodigd op Schloss Meseberg, het kasteel van de kanselier in de buurt van Berlijn. Dat is niet zo normaal voor haar. Maar zodra iets haar veel waard is, investeert ze in politieke vriendschappen. Met Europese maatregelen rond een scherper migratiebeleid en beperking in de bijstand wilde ze de Britten in de EU houden, tevergeefs. Als ze principieel iets wil, dan doet ze het ook. Onmiddellijk na de kernramp in het Japanse Fukushima (in 2011, nvdr) besliste ze in een soort Nacht-und-Nebel-Aktion tot uitstap uit de kernenergie. Daarvan zei ze laatst nog in een interview aan een vrouwenblad dat dat het politiek moeilijkste en moedigste besluit is dat ze ooit nam.

Zelf zegt ze dat ze gedreven wordt door christelijke normen en waarden. Dat is haar kompas en daar vecht ze voor. Zelf heeft ze principieel moeite met het homohuwelijk, maar als ze weet dat een meerderheid daar voor is, verzet ze er zich toch niet tegen. Ook bij euthanasie en levenseindevragen zie ik haar nog niet zo direct liberale standpunten te verdedigen.”

Tot zover Geert De Cubber en Michèle de Waard.

2 . Wonder geschiedde aan maatschappij en kerk

Uit een artikel van Emmanuel Van Lierde

De kerkelijke organisatie Missio gooit dit jaar het roer om. De campagne die in oktober – traditioneel de missiemand – begint, focust niet op een hulpbehoevend land maar wel op het ontwikkelde Zuid-Korea. De organisatie is ervan overtuigd dat de kerk in dit Aziatische land een spiegel kan voorhouden aan de kerk in België. Midden een hoogtechnologische en economisch welvarende maatschappij slaat de boodschap van het christendom daar aan. Toenemende materiële rijkdom leidt blijkbaar niet automatisch tot minder geloof en meer secularisatie. De kerkgemeenschappen floreren in Zuid-Korea en ze durven naar buiten te komen met hun boodschap. Bovendien deelt de Koreaanse kerk haar overvloed aan personeel en middelen met de wereldkerk. Korea zendt zijn missionarissen uit. Wat kan de Belgische kerk leren van die dynamische kerk in Zuid-Korea? Tertio trok op uitnodiging van Missio naar de hoofdstad Seoel en zocht het uit. En geen betere gids daarbij dan de Gentse bisschop Luc Van Looy die er jarenlang missionaris was en de taal perfect beheerst.

Het einde van de Tweede Wereldoorlog betekende het einde van de Japanse bezetting sinds 1910. De Sovjet-Unie zocht invloed in het noorden, Amerika in het zuiden. Dat mondde uit in de Koreaanse Oorlog (1950-’53). De strijd tussen het communistische regime en de westerse troepenmacht werd gestaakt in 1953, maar tot vrede kwam het niet. Een zwaar bewaakte frontlijn scheidt tot op heden beide Korea’s.

Langzaam maar zeker ontpopte het arme zuiden zich tot een welvarende republiek. Die ombouw begon tijdens het militaire regime (1963-1979) van Park Chung-hee. Beslissend daarbij was de aanleg van hoofdwegen en treinverbindingen tussen de havens om handel op gang te brengen. Wetenschap, technologie en massa-industrie – Made in Korea – werden aangewakkerd voor de export.

Modern én religieus

De jongste cijfers van het Nationaal Bureau voor Statistiek geven aan dat in 2015 een grote meerderheid - 56,9 procent – officieel geen godsdienstig lidmaatschap heeft. 43,1 procent hangt wel een godsdienst aan: 27,6 procent is christen en 15,5 procent boeddhist. De protestantse en katholieke kerk kenden vooral vanaf het midden van de 20ste eeuw een snelle groei. Terwijl slechts 5 procent van de bevolking christen was in de beginjaren van de republiek Zuid-Korea, gaf in 2015 19,7 procent aan protestant te zijn en 7,9 procent katholiek. In reële cijfers betreft het ongeveer 13,5 miljoen christenen: 9,67 miljoen protestanten en 3,89 miljoen katholieken, op een totaal van ruim 50 miljoen inwoners. Opmerkelijk is dat het christendom het beter doet in Seoel dan in de rest van het land. In de hoofdstad is 22,8 procent van de inwoners protestant en 14,2 procent katholiek.

Sociaal en politiek

Hoe valt die opmars van het christendom te verklaren? Voor de katholieke kerk ziet Gents bisschop Luc Van Looy – van 1964 tot ’67 en van ’72 tot ’84 missionaris in Korea – twee verklaringen. “In de tijd van de militaire dictatuur maakte kardinaal Stephen Kim Sou-hwan van de Myeongdongkathedraal van Seoel het veilige toevluchtsoord voor wie zich vreedzaam verzette tegen het regime. De kerk liet niet na te spreken over mensenrechten en democratie. Veel leerkrachten en academici ontdekten in de kerk zowel vrijheid als een antwoord op de geschiedenis die ze ondergingen. Dat intellectuelen voor het christendom kozen, versterkte uiteraard de groei van de kerk. Daarnaast was er het maatschappelijke engagement: de inzet voor de armen in de sloppenwijken. Vooral door de onderwijsinstellingen en de gezondheidszorg vonden steeds meer mensen de weg naar de katholieke kerk. Dat sociale dienstwerk maakte onze boodschap geloofwaardig.”

Katholicisme over zijn hoogtepunt?

Omdat de kerk floreert, beschikt ze over meer financiële middelen. De rijkdom en de macht nemen toe. Gewone gelovigen haken af omdat die tendensen voor hen in strijd zijn met Franciscus’ pleidooi voor een “arme kerk voor de armen”. De cijfers liegen er niet om. In de jaren 1955-’60 was amper 2,2 procent van de bevolking katholiek en 2,8 procent protestant. Tot 2005 gingen beide geloofsgemeenschappen er gestaag op vooruit. Toen was 11 procent van de bevolking katholiek en 18 procent protestant. Daarna bleven de protestanten groeien, maar bij de katholieken doet zich een knik in de statistieken voor. In 2015 zijn ze gedaald naar 7,9 procent.

Sociale inzet maakt kerk geloofwaardig

Het klonk al eerder in dit dossier: de kerk werd geloofwaardig in Korea door haar onderwijs- en zorginstellingen. Vooral religieuzen nemen nu die dienstbare en profetische rol op. Naast florerende zustercongregaties maakte Tertio uitvoerig kennis met de salesianen. In Korea hebben ze vijftien huizen. De 125 volgelingen van Don Bosco behartigen er meerdere scholen en één parochie, maar het meest in het oog sprong hun jeugdinstelling in Seoel. “Straatkinderen die een misdaad begingen en een gevangenisstraf kregen, komen bij ons terecht”, zegt de verantwoordelijke van het Salesian Youth Center. “Ze zijn tussen 15 en 20 jaar. Het verblijf in de instelling is nog altijd zoals in een gevangenis, maar het programma overdag biedt hen een heropvoeding. Er is een keramiekatelier of een aanbod houtbewerking zodat ze later aan een normale job geraken. Anderen volgen lessen om later hun studies te kunnen hervatten. We hebben nu zeventig jongeren onder onze hoede.” Tijdens een rondleiding door de klaslokalen en de ateliers vervolgt de salesiaan dat sommige jongeren die zich goed gedragen na verloop van tijd het centrum in het weekend mogen verlaten. “Er moet dan wel een ouder zijn die voor hen zorgt en hen begeleidt. We sturen ze niet alleen de wereld in.

Tot zover Emmanuel Van Lierde en de salesianen.

Phil Bosmans spreekt tot ons: God, mijn oase – deel 2

Een priester kan echt leven en gelukkig zijn, want

in God worden hem alle mensen gegeven, om lief te

hebben en om bemind te worden. Hij is niet alleen

van en voor God, hij is ook wezenlijk van en voor de

mensen. Hij is bij de mensen die zichtbaar geworden

troost, de mildheid, de voelbaar geworden goedheid

van God. Hij is een soort sacrament. Hij is de vrije,

de beschikbare. Hij heeft een onmogelijke opdracht.

Maar God is machtig in de machtelozen en sterk in de

zwakken. Daarenboven is er een woord van God, dat

we zojuist in het evangelie hoorden. Een woord, dat als

een onsterfelijke troost de priester nooit verlaat, dat

éne woord, diep in zijn hart gesproken: ‘Niet gij hebt

Mij gekozen, maar Ik heb u gekozen.’

Nu word ik wel zeer persoonlijk, maar ik wil u bewijzen

dat God nooit iemand in de steek laat. Op zekere

dag zat ik in de Sint-Nicolaaskerk, achter de Beurs

in Brussel. Ik was moe, ik was het moe, ik was alles

moe. Ik kon die dag niet bidden. Ik zat maar te zitten.

Maar toen ik, moe gezeten, naar buiten ging, stonden

daar die woorden op de grote deur geplakt. ‘Niet gij

hebt mij gekozen, maar ik u.’ Ik was verbijsterd en

diep ontroerd. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik ging

terug de kerk binnen en viel wenend op een stoel. Die

woorden lieten mij niet meer los. Dit kwam op het

juiste moment en was ook het enige, dat ik nodig had.

Die woorden van God: ‘Ik heb u gekozen.’ Waarom

stonden die woorden daar ineens? Ik voelde ‘licht’,

‘troost’, ‘vrede’ en ‘vreugde’ als een zachte hand, die me

weer oprichtte.

Ik heb toen tegen God gezegd: ‘Lieve God, Gij hebt

mij gekozen en genomen, zoals ik ben. Gij hebt mij

eerst bemind en Gij hebt mij met een oneindig geduld

bewaard in uw dienst. Ik ben eigenlijk maar een klein

stukje glas, om uw liefde te weerkaatsen naar de

mensen toe. Een klein stukje glas, zo dikwijls door de

sleur van het leven met stof overdekt, en in storm en

wind door slijk besmeurd. Maar telkens opnieuw hebt

Gij het gewassen en weer opgenomen in uw zachte

zon, om stralender dan ooit terug te keren in dat

eeuwig liefdespel met U en de mensen.’

Lieve mensen, in die 50 jaar ‘priester-zijn’ heb ik

geleerd dat men nooit de moed mag verliezen. Want

wie in de woestijn de moed verliest, sterft ter plaatse.

God houdt van ons, meer dan we vermoeden, en van

scherven maakt Hij spiegels voor zijn liefde.

Ik kan alleen maar eindigen met de woorden: Lieve God

Gij hebt me alles gegeven.

Geef me nog één ding: een dankbaar hart.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos