Ik voel me soms een kleine dwaze ezel;
zoals zovelen onder ons, onopvallend.
Luister goed: kleine dwaze ezels.
Omdat ze in de ogen van de grote wereld
verliezers, naïevelingen, dromers zijn.
Omdat ze dingen doen die geen geld opbrengen.
Ze weten dat en het kan hen geen bal schelen,
want als er eenmaal kleine bloemen bloeien
in de grote woestijn,
zullen ze juichen en de woestijn vergeten.
Het is Jezus die alles op zijn kop gezet heeft.
Hij ontdeed zich van Gods majesteit
om zich te verbinden met de kleine, gekwetste mens.
Zo was Hij Gods grote kleine dwaze ezel onder ons.
In zijn dood op het kruis toonde Hij
de macht van de verliezer en de kwetsbaarheid van God.
Hij liet ons voelen hoe Gods liefde mensen herschept
tot goddelijke kleine dwaze ezels.
Zij geloven in de cultuur van het hart
en durven dwaas en klein genoeg zijn
om mensen van God te worden
en om mensen voor mensen te zijn.
Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos
