woensdag 10 december 2008

Het Gemeentelijk Onderwijs Te Korbeek-Dijle - Deel 5

5. Karel Mignon

Op 10.3.1895, de dag vóór dat Douven vertrok naar Blanden, werd Karel Mignon ingeschreven in Korbeek-Dijle. Hij kwam van Dilbeek. Hij was onderwijzer-landmeter. Zoals zijn voorganger was hij geboren te Sint-Truiden, en dit op 22.9.1868. Vóór zijn huwelijk heeft Mignon een tijd gelogeerd bij Jef Cappuyns, de vader van Emiel Cappuyns, in de Kerkstraat, waar nu Maurits Meulemans en Lily Lava wonen. Hij trouwde te Neerijse met de ruim 15 jaar jongere Rosalie Bruffaerts (°Neerijse 1883), een nicht van o.a. Kamiel van Fille en de Pachter van Coeckelberghs. Haar moeder was een zus van Fille en Mathilde Coeckelberghs uit Korbeek-Dijle. Karel Mignon en Rosalie Bruffaerts kregen drie kinderen: Marie-Louise (°1906), Lea (°1910) en Rafaël (°1913), alle drie overleden. Meester Mignon was een kleurrijke figuur. Hij was de enige onderwijzer van de gemeentelijke jongensschool en had weinig gezag over de kinderen. Als het wat te gortig werd in de klas dreigde hij ermee Rosalie, zijn vrouw, te zullen roepen. Rosalie was ongetwijfeld de chef van ’t gezin. Albert Honnorez (°1887), een zoon van Alfred Honnorez en Josephine Fagot, later burgemeester van Hoeilaart, was vriend aan huis bij de Mignon’s. Hij woonde nog als enige man in huize Honnorez (nu huize Cambier) van 1909 tot 1912. Huize Honnorez en huize Mignon (het huidige Ter Dijle) liggen in mekaars gezichtsveld. Er werd geroddeld dat Rosalie Mignon zich de avances van de vier jaar jongere Albert Honnorez met volle overgave liet welgevallen. Als Rosalie het raam van haar slaapkamer wijd open zette betekende dat voor Albert dat de kust veilig was en dat hij welkom was bij Rosalie.
De meeste boerenjongens kwamen alleen in de wintermaanden naar school. Bij het begin van de winterperiode als de jongens naar de school begonnen af te zakken, mompelde de meester tussen zijn tanden: “Ze zijn weer daar, de winterkazakken; ze hebben zeker kou buiten; ze komen zich warmen”. Mijn vader vertelde dat in het dialect. Vermoedelijk sprak de meester een soort veredeld dialect. Als hij zich kwaad maakte op een kind riep hij uit: “gij belótse biest” (= gij verdomde beest). Vandaar zijn bijnaam: Belót.
Maurits Van Geel(+) bezorgde mij een foto van de klas van meester Mignon in 1902.

Een eerste identificatiepoging met de hulp van verschillende zeventigplussers gaf volgend resultaat:
1. meester Mignon
2. Kamiel Coeckelberghs (°1892) (Kamiel van Fille)
3. Hubert Fagot (°1893) (den Bekker van Merie van Reike)
4. François Van Geel (°1894) (Swouj van Jef Van Geel die naar
Wanlin uitweek)
5. Louis Mommaerts (°1892) (de Pachter van Coeckelberghs)
6. Eduard Coeckelberghs (°1893) (Warke van Fille)
7. Jules Mommaerts (°1891) (achtergeblevene van oorlog 14-18)
8. Emiel Vranckx (°1894) (Mille van Koëpes)
9. Jozef Meulemans (°1893) (Jef van Dolf)
10. ?
11. Louis Bruffaerts (°1892) (de Witten Boer)
12. Eugène Dewit (°1891) (de dirigent van de fanfare)
13. ?
14. Guillaume Letellier (°1893) (Jom van Lau)
15. Theofiel Vanden Eynde (°1891) (Bompa)
16. Henri Lemmens (°1892) (Tist van Lemmes)
17. Theofiel Haesendock (°1890) (Fille van den Toik)
18. Guillaume Meulemans (°1891) (Jom van Dolf)
19. Herman Van Geel (°1891) (Armand van Jef Van Geel die naar
Frankrijk uitweek)
20. Leon Van Geel (°1893) (Leon van Soeë)
21. Jules Ruelens (°1894) (Juul van Piëke, de man van Bertha van
Merie den Bels)
22. Robert Ruelens (°1892) (Bère van Piëke)
23. André De Greef (°1891) (Reike van Victoor)
24. Ferdinand Vandermueren (°1892) (de champetter)
25. ?
26. Frans Vanderlinden (°1894) (den Teppe van Rikske, alias de
Stole)
27. René De Greef (°1895) (den Ritte)
28. Jean Buekenhout (°1895) (Jean van Reike Kamiel)
29. Louis Van Pee (Roike)
30. Jozef Vandermueren (°1894) (Jef van Fander)
31. ?
32. Simon Sterckx (°1895) (Simon Voenk, alias den Avvekoot)
33. Jules Vlasselaer (°1893) (de Paëlle)
34. Karel Ruelens (°1893) (Sjarel Buuk)
35. Arthur Buekenhout (°1893) (Tuëre van Reike Kamiel)
36. Karel Pelgrims (°1895) (Sjarel van den Baa).
Verbeteringen en/of aanvullingen worden met graagte ontvangen.

Als Mignon niet als de beste onderwijzer stond aangeschreven had hij wel een heel goede reputatie als landmeter. Henri Monival (den Bekker van Tonnekes) vertelde daarover een straf verhaal. Den Bekker had een grensdispuut met de gebruiker van een aanliggend perceel land, en de grenspaal was onvindbaar. Daarom liet den Bekker zijn perceel opnieuw opmeten door meester Mignon. De meester deed zijn werk en op het einde plantte hij zijn jalon in de grond en zei: “Hier moet de paal staan”. Maar de jalon ketste af. De meester had de onvindbare paal juist getroffen!
Meester Mignon overleed te Heverlee op 4.6.1945, en zijn vrouw Rosalie Bruffaerts eveneens te Heverlee op 16.3.1946.
(wordt vervolgd)
Cyriel Letellier