Wie je ook bent, zegt het lied - Jezus, Rama, Boeddha - geef me een teken.
Heer, zo vaak verlangen we een teken van U.
En God weet hoe Gij niet ophoudt ons voortdurend tekens te schenken, een mensenleven lang…
Blind als we zijn, weten we ze niet te lezen.
Wanhopig zijn we op zoek naar het vreemde en het wonderbaarlijke.
En toch: moedige mannen en vrouwen zijn voor ons een teken.
De tekens van allen die strijden voor meer liefde, rechtvaardigheid en solidariteit.
De tekens ook van de kleine kernen in onze gemeenschap waar de liefde zich ontspint in woorden en zich vertaalt in daden.
Geef ons de genade, Heer, U niet om spectaculaire dingen te vragen, zoals hen die - terecht - in de uitzichtloosheid van hun diepste lijden er niet kunnen aan weerstaan.
Kom, Heer, en neem ons bij de hand want de stille kilte van de ontgoocheling maakt zich meester van ons.
Leer ons de tekens die onze ogen niet steeds weten te onderscheiden, maar die uw aanwezigheid verraden aan de overkant van mirakelen.
(Uit ‘Op Weg naar Pasen’ Jaar C [2010] van Robert Riber in samenwerking met Don Bosco Centrale VZW)