1 . CM, ACV en beweging.net verzetten zich tegen de bewering dat de opvang van vluchtelingen onze sociale zekerheid in gevaar brengt. Ze wijzen erop dat vluchtelingen geen rechten hebben in de Belgische sociale zekerheid zolang zij er niet toe bijdragen. De organisaties stellen dat de sociale zekerheid niet van buitenaf wordt bedreigd maar van binnenuit. De beslissing van de federale overheid in het kader van de taxshift om de werkgeversbijdragen fors te laten dalen, weegt immers zwaar op de ontvangsten van de sociale zekerheid.
2 . Het Vaticaan neemt dit jaar voor de eerste maal deel aan de biënnale voor architectuur in Venetië (26 mei tot 25 november). Tien architecten uit tien verschillende landen zullen elk een kapel ontwerpen die na de biënnale weer opgebouwd wordt op een plaats die niet over een gebedshuis beschikt.
(1. en 2. Ludwig De Vocht en Joris Delporte)
3 . Liefde in tijden van onrust
Uit een artikel van Sylvie Walraevens
Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) publiceert vandaag Brussel, mijn weerbarstig lief.
In dat boek maakt ze van de passie voor haar “geliefde” geen geheim, al is dat lief verdraaid tegendraads. Debaets wil haar eigenzinnige beminde niet temmen, maar geeft de relatie zuurstof voor een nieuwe adem.
Afwezige vaders
Waarom jonge mensen met allochtone wortels in onze samenleving geen thuis vinden, is deels te verklaren doordat de vaders in het verleden te weinig betrokken werden bij het integratieproces, gelooft Debaets. “Het beleid van de jaren 1970-’80 was vooral op de moeders gericht. We verloren uit het oog dat de nieuwkomers uit een patriarchale samenleving kwamen, waarin de vaders een sterke gezagspositie innamen. Veel mannen twijfelden aan hun identiteit omdat ze in deze samenleving geen duidelijke rol toegekend kregen. Ze trokken zich terug in hun theehuizen en werden afwezige vaders. Veel Syriëstrijders komen niet uit sociaaleconomische probleemsituaties, maar misten een vaderfiguur.”
“Daarom starten we binnenkort een project met buurtvaders. Het idee komt uit Nederland en heeft daar zijn vruchten afgeworpen. Vaders uit verschillende gemeenschappen zullen in een aantal moeilijke Brussels wijken op straat aanwezig zijn om crimineel gedrag preventief een halt toe te roepen. De Rotterdamse probleembuurt die met die aanpak werkte, is vandaag niet meer te herkennen. Net als in Brussel had ze te kampen met rellen en criminaliteit. Vandaag is de wijk, mede door stadsinnovatie, een aantrekkelijke plek geworden. De Marokkaanse theehuizen, staaltjes van allochtoon ondernemerschap, floreren er broederlijk naast Italiaanse restaurants of hippe cafés. Ze schenken alcohol en vrouwen zijn er welkom. Het kan echt anders, als de overheid de juiste keuzes maakt, bijvoorbeeld door het handelsaanbod in een wijk te diversifiëren, zodat er geen getto’s ontstaan.”
