1 . Quote: “Bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood.”
Annemie Struyf, schrijver en journalist, mist God heel erg. Maar aan het sterfbed van haar
vader vond ze de woorden die ze, wanhopig, zocht (De Standaard, 26/8).
2 . “Er zijn te veel seminaries die hun studenten slechts een lijst van rigide regels aanleren als het over het christelijke leven gaat”, vindt paus Franciscus. “In het echte leven is niet alles zwart of wit of zwart op wit. De grijze tinten overheersen.” Aankomende priesters moet voor hem worden aangeleerd hoe ze tot ware onderscheiding kunnen komen. De paus deed zijn uitspraken tijdens een ontmoeting met Poolse jezuïeten in de marge van de Wereldjongerendagen, afgelopen juli. Ze worden nu, met zijn toestemming, gepubliceerd in het augustusnummer van La Civiltà Cattolica, het tijdschrift van de jezuïeten. (Geert De Kerpel)
3 . Heilige van de goot
Een artikel van Geert De Kerpel
“Als je geen honderd mensen kunt helpen, help er dan één”. Onvermoeibaar leefde Teresa van Calcutta haar hele leven naar die gevleugelde woorden, die ze ontelbare keren voorhield. Op 4 september, een dag voor haar negentiende sterfdag, verklaarde paus Franciscus haar heilig.
Agnes Gonxha Bojaxhiu, geboren in 1910 in een bemiddeld, devoot katholiek Albanees gezin in Skopje, trad op haar achttiende in bij de zusters van Loreto om missionaris te worden in India. Het werd Calcutta waar ze aanvankelijk onderwijs gaf aan kinderen van gegoede families. Ze hielp er ook in het ziekenhuis waar ze werd geconfronteerd met schrijnende armoede. Zuster Teresa, naar Theresia van Lisieux, wordt al snel met moeder aangesproken.
Armsten onder armen
Kort na de Tweede Wereldoorlog beslist ze zich volledig in dienst te stellen van de armen door onder hen te gaan leven. Ze krijgt van paus Pius XII toestemming haar orde te verlaten. Ze kiest als nieuw habijt een goedkope witte sari (reinheid) met blauwe rand (Maria) en sticht de “Missionarissen van de Naastenliefde”. In miljoenenstad Calcutta trekt Teresa de slums in. Ze leert er lezen en schrijven, en geeft onderricht in hygiëne. Een eerste schooltje wordt opgericht. Wie regelmatig komt krijgt een beker melk en een stuk zeep. En ze spreekt over God “die echt van jullie houdt”. Hulp stroomt toe en een eerste zuster sluit zich bij haar aan. Er wordt ook een mannelijke congregatie opgericht. Gehoorzaamheid, zuiverheid, armoede én onvoorwaardelijke dienst aan de armsten onder de armen, zijn de vier geloften die alle zusters en broeders afleggen.
Nobelprijs Vrede
De bekendheid en het werk van moeder Teresa verspreiden zich over de wereld. Tal van onderscheidingen volgen, de Nobelprijs voor de Vrede incluis. Wanneer ze in 1997 overlijdt, telt de congregatie 3.500 zusters. Vandaag zijn het er bijna vijf duizend. Samen met de aangesloten priesters en talloze vrijwilligers staan ze in voor honderden huizen voor armen, ontheemden en ouderen, en dat op alle continenten. En toch kreeg moeder Teresa ook kritiek. Vooral omdat ze onrechtvaardigheid in de wereld niet structureel aanpakte. Maar Teresa van Calcutta had niet die ambitie. Ze stak al haar energie in het totaal nabij zijn, materieel en geestelijk, van haar medemens, de allerarmste eerst. De postulator van de heiligverklaring, Brian Kolodiejchuk, die Teresa goed heeft gekend, vatte vorige week in een interview met Cruxnow het leven van de nieuwe heilige als volgt samen: “Ze deed gewone dingen, maar ze deed ze op een buitengewone manier en met extreme liefde, en daarom is ze een rolmodel van heiligheid voor onze tijden”.
De heilige van de goot, zoals de allerarmsten haar in India al bij leven bejegenden, kan sinds 4 september wereldwijd in het openbaar worden vereerd.
De heilige moeder Teresa, Een leven lang omzien naar de allerarmsten, Halewijn, Antwerpen, 34 blz. Bestellen kan via Kerknet-shop.
