1.’Kleur bekennen’
Op tekst van Joris Delporte
“Ons geloof hoeven we zeker niet te bannen naar de privésfeer”, zegt Christian Laporte journalist bij La Libre Belgique.
“Publieke figuren die openlijk uitkomen voor hun levensovertuiging, bieden een tegenwicht voor het relativisme dat de maatschappij kenmerkt. In deze tijd houdt niets de katholieken tegen kleur te bekennen, zonder ons daarom overdreven af te zetten tegen andere strekkingen.”
Tot zover Joris Delporte en Christian Laporte.
2.‘Veranderende wereld vereist weerbare mensen’
Op tekst van Jos Vranckx
CD&V-Europarlementslid Marianne Thyssen gelooft niet in mirakeloplossingen. Voor haar helpen zingeving en religie de mens sterker maken.
Mensen een dieper houvast geven, de sociale cohesie bevorderen, dat is volgens Thyssen ook de betekenis van zingeving en religie. “Wie enkel gefocust is op het materiële, ervaart alles wat die materiële verworvenheden in het gedrang dreigt te brengen als een existentiële bedreiging. Om niet ten prooi te vallen aan wanhoop als het tegenzit, is een diepere fundering van het leven belangrijk als bron van kracht en hoop.”
Enkele jaren geleden kreeg Thyssen zelf een existentiële klap te verwerken toen ze borstkanker kreeg, een ziekte die ze intussen te boven is gekomen. Wat was in die periode haar bron van weerbaarheid?
“Het belangrijkste in zo’n situatie is focussen op de dingen die er echt toe doen. Dankbaar zijn voor de mensen die je omringen. Durven te vertrouwen op de dokters en zorgverleners, in het besef dat we hier op dat gebied in het beste deel van de wereld wonen. En een belangrijke christelijke waarde koesteren: de hoop. Niet op een naïeve manier, maar gewoon durven te vertrouwen in wat morgen komt. Al die dingen geven je houvast, en houvast is een bron van weerbaarheid.”
Tot zover Jos Vranckx en Marianne Thyssen.
3.Betrokken middenveld
In zijn jongste boek Het moedige midden. Voor het versterken van mensen komt CD&V-voorzitter Wouter Beke op voor de middenveldorganisaties.
Maatschappelijke organisaties zorgen niet alleen voor meer solidariteit en een groter vertrouwen in de samenleving. Deze solidariteit en dit vertrouwen stimuleren op hun beurt weer het economische welbehagen. Dit algemeen vertrouwen uit zich ook in consumentenvertrouwen, wat belangrijk is voor economische groei.
Maar eigenlijk veel belangrijker nog zorgen maatschappelijke organisaties voor zingeving, zelfs niet onmiddellijk in de religieuze betekenis van het woord. Maatschappelijke organisaties roepen verantwoordelijkheidsgevoelens bij mensen op, om ‘iets’ te doen waardoor hun bestaan zin krijgt en boven de alledaagse sleur uitstijgt. Het geeft de mensen ‘zin’ om iets te doen. Het brengt bovendien vaak ook structuur in het leven.
En tenslotte heeft het vrijwilligerswerk ook een belangrijke economische waarde. Het lijkt een zachte materie die in het niets verzinkt tegenover de harde economische dossiers. Maar dit is allerminst juist. De Nederlandse economiste Marga Bruyn-Hundt en de economisten Martens en Lefèbvre berekenden ooit de economische betekenis van vrijwilligerswerk in termen van niet-uitgekeerde uurlonen en in termen van gerealiseerde marktwaarden en niet-ontvangen commerciële inkomsten. De waarde van het vrijwilligerswerk wordt geraamd op een kleine 6 procent van het bruto binnenlands product of dubbel zoveel als de economische groei in de beste jaren! Deze vrijwilligers kunnen maar functioneren wanneer er organisaties zijn die hen samenbrengen, ondersteunen, doorheen het bos van wettelijke en decretale verplichtingen wegwijs maken, enzovoort. Je kan niet voor de vrijwilliger zijn maar tegen de organisatie.
Tot zover Wouter Beke.
