Gelezen In Campuskrant Van 25 Maart 2009

(Campuskrant is het tijdschrift van de K.U.Leuven)
Een tekst van Marie-Caroline Lenaerts:
‘Jeezes, da’s een goeie!’
“Waar zit de blijde boodschap van het christendom?” vroeg Hans Geybels zich af. Die vraag staat op 23 april centraal tijdens de studiedag ‘Jeezes, da’s een goeie! Humor in het christendom’.
“Geloof wordt vaak gekoppeld aan geweld of agressie. En wanneer er over religie gesproken wordt, doet men dat over het algemeen met een grote sérieux”, aldus Hans Geybels, deeltijds docent en wetenschappelijk onderzoeker aan de Faculteit Theologie. “Daardoor wordt een bepaald facet van religie constant in de schaduw gezet: vreugde en humor. In het christendom draait het om de blijde boodschap, maar waar zit die dan?”
“Vóór en tijdens de Middeleeuwen was de combinatie religie en humor absoluut not done. In die tijd stond de zondigheid van de mens centraal. ‘Als je ziet wat er met Jezus is gebeurd, hebben wij dan nog een reden om te lachen?’ Officieel speelde humor toen absoluut geen rol in het christendom, maar officieus wel. In de periode na de Middeleeuwen integreerden heiligen als Franciscus van Sales en Filippus Neri dan weer enorm veel humor en vreugde in hun spreken.”
“Het probleem vandaag is dat we de bijbel lezen in een plechtige context, waardoor we de fijne ironie van Jezus nog amper kunnen waarnemen. Ironie is geen vorm van humor die doet schaterlachen, maar ze ontlokt vaak een glimlach. In het Nieuwe Testament heb je ironie op twee niveaus, dat van de evangelist en dat van Jezus. Beide niveaus zijn sterk aanwezig in het verhaal van Johannes 8, het verhaal van de overspelige vrouw die gestenigd moest worden. Jezus zei: ‘Hij die zonder zonde is werpe de eerste steen.’ “De evangelist schreef dat ze allen afdropen, de oudsten eerst. Die hebben al vanalles geproefd (lacht). Vervolgens komt de ironie van Jezus. Hij keek naar de vrouw en zei: ‘Vrouw, heeft iemand u veroordeeld?’ Wat moest die vrouw daar op antwoorden? Dat is pure ironie, maar omdat we het op een ernstige manier lezen, ontgaat het ons. Het is de bedoeling van de studiedag de humor bloot te leggen, zowel in het Oude en het Nieuwe Testament als in de eigentijdse pastoraal.”
“Met humor kan men veel conflicten ontmijnen, maar het kan ook dingen erger maken. Denk maar aan de Deense cartoons over de profeet Mohammed. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken hoe ver men kan gaan. De joden verdragen geen spot met de Holocaust maar maken zelf de ene grap na de andere.”
“In een doordeweekse eucharistie komen de mensen vaak gelukkig naar buiten omdat de viering eindelijk afgelopen is, niet vanwege de blijde boodschap ... Met de studiedag hopen we de vreugde opnieuw wat centraler te kunnen plaatsen in het christendom.”
C.L.