woensdag 28 februari 2018

Wijsheid en geloof van Godfried Danneels: Moord op God

Op een of andere manier is onze westerse cultuur schuldig aan een soort moord op God. Daardoor is de situatie van de moderne mens in meerdere opzichten eigenlijk ondraaglijk geworden. Men heeft zonde vervangen door vergissing en men heeft alles verdrongen. En de grondslagen van de moraal zijn afgebrokkeld. De kwestie is nu niet meer zozeer te weten wat goed of kwaad is, maar wel de vraag: ‘Is er nog wel goed of kwaad?’ De vraag: ‘Wat moet ik doen om mijn geweten te vormen en te volgen?’ heeft plaats gemaakt voor een andere vraag: ‘Is mijn geweten niet altijd onfeilbaar en vanzelf gevormd, zodat ik altijd mag doen wat het mij voorschrijft?’ De moord op God is voor een deel te verklaren vanuit de karikaturen van de ware God. Er heeft een soort ontwaken plaatsgevonden van het menselijke ik, dat er niet in geslaagd is zich juist te situeren ten overstaan van God zoals hij werkelijk is: een God die, omdat hij Vader is, absoluut niet de mens wil onderdrukken, maar juist de grondslag is van zijn kindschap, zijn autonomie en zijn leven.

Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels

woensdag 21 februari 2018

Wafelenbak 2018

clip_image002[1]

WOS

Werkgroep

Ontwikkelings-

Samenwerking.

De wafelijzers zijn weer opgeborgen
en de wafels verkocht …

Dan past een woord van dank

aan alle vlijtige bakkers en lieve bakkerinnen,
aan alle gulle schenkers van materiaal of eieren,
aan alle moedige verkopers en even moedige verkoopsters
aan allen die deze actie in het hart dragen en aanbevelen
en vooral aan alle vriendelijke mensen
die de WOS-wafels kopen en waarderen
of die een gift stortten.

We hebben dit jaar 90 kg bloem verwerkt en …
we maakten een winst van 2.670 euro.

Hartelijk dank in naam van de werkers in de derde wereld
rond de projecten die door WOS ondersteund worden en…

Tot volgend jaar wellicht

De W.O.S.

Gelezen in TERTIO van 7 februari 2018

Uit een reactie van Johan Plas in een lezersbrief op het standpunt van David Van Reybrouck over de politiek. (Zie Kerk & leven van 7 februari 2018)

Als ik Van Reybrouck volg, zouden politici zich niet moeten laten leiden door overwegingen van het kiespubliek, maar in de eerste plaats hun ideaal moeten volgen. Wie daar dieper over nadenkt, merkt dat zoiets haaks staat op het grondprincipe van de democratie, namelijk dat politici het volk vertegenwoordigen en zodoende in de eerste plaats rekening moeten houden met hun kiespubliek. Politiek die hoofdzakelijk steunt op idealen, mondt trouwens vrijwel altijd uit in de dictatuur van het ideaal.

Wijsheid en geloof van Godfried Danneels: Schamele woorden, rijk hart

Als je weet dat je je partner elke dag ontvangt uit de hand van God, zeg je telkens weer: ‘Je hebt het recht om vandaag te zijn zoals je bent, ik respecteer je en hou van je, juist daarom. Ik wil je niet veranderen, niet gebruiken, niet manipuleren als een object.’ Veel christenen hebben een al te vaag begrip van de heiligheid van het huwelijk. Een huwelijk is Gods werk: hij heeft man en vrouw geschapen en hen – met alle respect voor hun vrijheid – naar elkaar geleid. Als mijn vrouw, mijn man mij tekens van liefde geeft, doet hij of zij dat niet alleen uit eigen kracht en wil, hij of zij geeft ze me vanuit de Heer. Dat is het sacrament van het huwelijk. Het is God die ik in hem of haar mag ontmoeten. En mijn partner zegt me: ‘Kijk mijn woorden zijn schamel, maar mijn hart dat bewoond wordt door God is immens rijk.’ Waar twee of drie mensen in Jezus’ naam samenzijn, daar is hij in hun midden. Waarom zou Christus dan niet aanwezig zijn als man en vrouw verenigd zijn? In het huwelijk voor God gesloten, is de Heer die zegt: ‘Ik waarborg je dat de liefde die je op dit ogenblik voor elkaar voelt altijd jong en echt zal blijven, want het is mijn liefde die ik je geef en waarmee je elkaar mag beminnen. En mijn liefde is sterker dan de dood.’

Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels

woensdag 14 februari 2018

Gelezen in TERTIO van 31 januari 2018

1 . CM, ACV en beweging.net verzetten zich tegen de bewering dat de opvang van vluchtelingen onze sociale zekerheid in gevaar brengt. Ze wijzen erop dat vluchtelingen geen rechten hebben in de Belgische sociale zekerheid zolang zij er niet toe bijdragen. De organisaties stellen dat de sociale zekerheid niet van buitenaf wordt bedreigd maar van binnenuit. De beslissing van de federale overheid in het kader van de taxshift om de werkgeversbijdragen fors te laten dalen, weegt immers zwaar op de ontvangsten van de sociale zekerheid.

2 . Het Vaticaan neemt dit jaar voor de eerste maal deel aan de biënnale voor architectuur in Venetië (26 mei tot 25 november). Tien architecten uit tien verschillende landen zullen elk een kapel ontwerpen die na de biënnale weer opgebouwd wordt op een plaats die niet over een gebedshuis beschikt.

(1. en 2. Ludwig De Vocht en Joris Delporte)

3 . Liefde in tijden van onrust

Uit een artikel van Sylvie Walraevens

Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) publiceert vandaag Brussel, mijn weerbarstig lief.

In dat boek maakt ze van de passie voor haar “geliefde” geen geheim, al is dat lief verdraaid tegendraads. Debaets wil haar eigenzinnige beminde niet temmen, maar geeft de relatie zuurstof voor een nieuwe adem.

Afwezige vaders

Waarom jonge mensen met allochtone wortels in onze samenleving geen thuis vinden, is deels te verklaren doordat de vaders in het verleden te weinig betrokken werden bij het integratieproces, gelooft Debaets. “Het beleid van de jaren 1970-’80 was vooral op de moeders gericht. We verloren uit het oog dat de nieuwkomers uit een patriarchale samenleving kwamen, waarin de vaders een sterke gezagspositie innamen. Veel mannen twijfelden aan hun identiteit omdat ze in deze samenleving geen duidelijke rol toegekend kregen. Ze trokken zich terug in hun theehuizen en werden afwezige vaders. Veel Syriëstrijders komen niet uit sociaaleconomische probleemsituaties, maar misten een vaderfiguur.”

“Daarom starten we binnenkort een project met buurtvaders. Het idee komt uit Nederland en heeft daar zijn vruchten afgeworpen. Vaders uit verschillende gemeenschappen zullen in een aantal moeilijke Brussels wijken op straat aanwezig zijn om crimineel gedrag preventief een halt toe te roepen. De Rotterdamse probleembuurt die met die aanpak werkte, is vandaag niet meer te herkennen. Net als in Brussel had ze te kampen met rellen en criminaliteit. Vandaag is de wijk, mede door stadsinnovatie, een aantrekkelijke plek geworden. De Marokkaanse theehuizen, staaltjes van allochtoon ondernemerschap, floreren er broederlijk naast Italiaanse restaurants of hippe cafés. Ze schenken alcohol en vrouwen zijn er welkom. Het kan echt anders, als de overheid de juiste keuzes maakt, bijvoorbeeld door het handelsaanbod in een wijk te diversifiëren, zodat er geen getto’s ontstaan.”

Maria Lichtmis 2018

Week 2018-07 - 003Week 2018-07 - 006Week 2018-07 - 007Week 2018-07 - 009

Op zondag 28 januari 2018 hield KVLV Korbeek-Dijle haar jaarlijkse Lichtmisviering in de kerk. De viering, voorgegaan door Maria Maginelle, was een aaneenschakeling van mooie teksten waarbij de eerste lezing toch bijzonder opviel. Van dat verhaal laat ik u graag mee genieten:

Er was eens een klein meisje dat graag God wilde ontmoeten. Ze was zich ervan bewust dat de weg naar de plaats waar God leefde heel lang zou zijn. Dus pakte ze haar rugzak, stopte er enkele blikjes frisdrank en een paar chocoladerepen in, en ging op stap.

Na een kleine wandeling kwam ze bij een park. Daar zag ze een oud vrouwtje op een bank. Ze keek naar de duiven die de broodkruimels oppikten die ze voor hen op de grond gooide. Het kleine meisje ging bij de vrouw op de bank zitten en deed haar rugzak open. Toen ze een blik frisdrank wilde opentrekken, ontmoette haar blik die van de oude vrouw. Dus pakte ze een chocoladereep en gaf die aan de vrouw.

Dankbaar nam die de zoetigheid aan en glimlachte daarbij. Het meisje vond het een heel mooie glimlach en gaf de vrouw ook een blikje frisdrank. De vrouw glimlachte weer, nog mooier dan eerst.

Het kleine meisje vond het prachtig. Zo zaten die twee een hele tijd op de bank in het park en aten met elkaar de chocoladerepen en dronken frisdrank, maar geen van beiden zei een woord. Toen het donker werd, voelde het meisje dat ze moe werd en besloot ze terug naar huis te gaan. Na enkele stappen stopte ze, keerde terug naar het oude vrouwtje en gaf haar een dikke knuffel. Het vrouwtje glimlachte weer heel gelukkig.

Toen ze thuiskwam zag haar moeder de vreugde op het gezicht van haar dochtertje en vroeg: “Wat heb je vandaag voor leuks gedaan dat je zo vrolijk kijkt?” En het kleine meisje zei: “Ik heb vandaag met God gegeten en ze heeft een heel mooie glimlach!”

Ook de oude vrouw was naar huis gegaan waar haar dochter op haar wachtte. Ook die vroeg waarom ze er zo blij uitzag. En ze antwoordde haar: “Ik heb vandaag met God gegeten en ze is veel jonger dan ik had gedacht.”

We moeten het niet te ver zoeken om God te ontmoeten.

Wijsheid en geloof van Godfried Danneels: Liefde in september

Liefde is een soort plant die groeit en die in de loop van haar groei van gedaante verandert. Elke liefde begint met de woorden: ‘Omdat jij mooi, verstandig, lief, ijverig, goed, begrijpend bent, omdat jij al deze kwaliteiten hebt, daarom hou ik van je.’ Maar welke vrouw of man kan in de loop van haar of zijn leven, dertig, veertig, vijftig jaar lang, al deze kwaliteiten, die de partner haar of hem toebedacht, blijven waarmaken? Indien liefde daarop blijft voortbouwen, indien je elkaar zo in bezit blijft nemen, dan zal je liefde sterven. Want mannen en vrouwen worden ouder en verliezen sommigen van hun kwaliteiten… Zo zijn er liefdes die breken, zoals een blad van een boom na het volle leven van de zomer in september of oktober op de grond valt. Intussen moet er iets met die liefde gebeuren. Zoals een pop vlinder wordt en van gedaante verandert, zo moet de liefde ook veranderen. Steeds meer wordt liefde: ‘Ik bemin je om wie je bent, gratis. Ik geef me prijs aan jou en geef me aan jou, ook met je fouten en gebrek aan kwaliteiten.’ Liefde wordt dan in plaats van grijpend en ‘iets voor mezelf nemend’, gevend en aan de ander overgeleverd. Met de liefde moet gebeuren wat met de hand van een kind gebeurt: als een kindje wordt geboren, houdt het de vuistjes toe. Dat is bijna symbolisch: mijn leven hangt af van wat ik kan grijpen. Naarmate een kind groeit, gaat het handje open. Het gaat alsmaar minder grijpen en meer geven. Dat moet ook met de liefde gebeuren, anders overleeft ze de maand september niet.

Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels

woensdag 7 februari 2018

Gelezen in TERTIO van 24 januari 2018

1 . Operatie Moed en Stijl

Uit een standpunt van Sylvie Walraevens

In een lucide Facebookpost sloeg David Van Reybrouck nagels met koppen toen hij zich afvroeg of politieke partijen door electoraal te redeneren aan de juiste kant van de geschiedenis staan. Hij raadde politici aan te getuigen dat ze liever verkiezingen verliezen dan idealen, dat ze niet alleen politiek leiderschap, maar ook moreel leiderschap nastreven. Die oproep formuleerde Van Reybrouck in volle Soedankwestie, maar geldt voor het hele politieke bedrijf. Niemand verwoordde de nood aan politieke moed treffender dan hij.
Politici met een rustige ongekunstelde stijl, die helder feiten, afspraken en standpunten verdedigen, genieten veel aanzien, omdat ze zelden in nauwe schoentjes geraken.

2 . Dieu a besoin des hommes

Uit een lezersbrief van Jean-Pierre Claeys Bouuaert

Waarom ondervinden de hedendaagse pastores zo weinig steun van hun overheid? Waarom krijgen ze geen antwoord op hun terechte vragen?

Er is een onomkeerbare culturele verschuiving aan de gang waardoor de traditionele ambtelijke invullingen tekortschieten. Maar het blijft ook waar dat God mensen nodig heeft. Want zonder (profetische) mannen en vrouwen zullen velen vergeten dat ze broeders en zusters zijn van dezelfde liefdevolle Vader. Het komt als een weerkerend refrein in de Schrift naar voren: als het volk zijn God verlaat, loopt het fout af. Dat zal in onze tijd niet anders zijn. Daarom: “Dieu a besoin des hommes”. Mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, profeten, die de noodkreten van de hedendaagse mens horen en naar Gods beeld tot hun medemens zeggen: “Ik zal er zijn”. Hopelijk worden die mensen ook gezonden door hun leiders om zelf voorganger en herder te worden.

3 . Quote

“God dien je niet alleen met de handen gevouwen, maar vooral met de handen uit de mouwen.”

Everhard van Dalen, geëngageerd in armen- en vluchtelingenhulp

Wijsheid en geloof van Godfried Danneels: Heb medelijden!

Jezus ervaren betekent dat je hem ziet, hem aanraakt, dat de Geest tot in je hart doordringt. Zonder die ervaring van Jezus is er geen christelijk leven mogelijk. Laat hem in je hart doordringen. Geloof niet dat je daardoor naïef bent. Als jij dat bent, wil ik het samen met jou zijn. Wees niet bang, want de ervaring van Jezus is het begin van een leven vol vreugde, vrede, vruchtbaarheid. Er is maar één iets waardoor je weet of je ervaring van Jezus authentiek is: de eenvoud en de nederigheid van hart, van waaruit je zegt: ‘Heer, heb medelijden met mij.’ Als je zegt: ‘Ik ben zonder zonde,’ dan leeft God niet in je. Ik nodig je uit je hart te openen, in het licht te wandelen, niets te verbergen, je helemaal te openen voor God en eenvoudig te zeggen: ‘Heer heb medelijden met mij, want ik ben een arm mens.’ God alleen weet wat die oceaan van barmhartigheid en tederheid, van bekering en innerlijke vrede, het sacrament van de verzoening, in de wereld heeft gebracht. God alleen weet tot welke intensiteit van vreugde, geluk en bevrijding die eenvoudige belijdenis van zonden ons brengt.

Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels