Aanwezig,
ik ben er,
helemaal.
Niet te veel woorden,
vooral een luisterend oor
en milde ogen.
Niet mijn wil geschiede,
jij bepaalt
het wat, het hoe, het tempo.
Alleen maar er zijn,
met heel mijn hart.
Geschenk
zonder verpakking.
Cadeau
van geven en ontvangen,
wederzijds.
Je verhaal
van dromen en verlangens.
Je verdriet
om wat niet is gelukt.
Ikzelf
blijf klein en onbeholpen.
Ik weet geen raad
maar ik blijf,
met heel mijn hart.
Misschien
zie je zelf een sprankel hoop,
een kleine weg
om te proberen.
Misschien
wil je dat ik meega,
ik weet het niet,
maar ik blijf,
met heel mijn hart.
Ik geloof
dat Pasen hier gebeurt,
altijd weer,
in kleine stapjes.
Ik geloof in jou,
ik heb het volle vertrouwen
dat jij eens voorgoed zult opstaan.
Uit het boek Onderweg van Wies Merckx
