Cursiefje van Frans De Maeseneer
Voor één keer consulteer ik niet enkel mijn eigen gemoed. Ik heb namelijk een zeer goed woord gelezen van een Nijmeegse prof. Zijn naam is Peter Nissen. Hij doceert kerkgeschiedenis. Ziehier zijn tekst.
“De kerk heeft geen monopolie meer op de markt van de zingeving. De hedendaagse mens is, als het om zingeving en spiritualiteit gaat, een pelgrim geworden, een zoeker, voortdurend onderweg. Hij vindt inspiratie op allerlei plekken, en in allerlei ervaringen, in en buiten de kerk, in dingen die hij leest en hoort, in muziek en poëzie, in pelgrimages en zoektochten, in de beleving van de natuur, in vormen van meditatie en yoga, in beeldende kunst en film, in reizen en stilzitten, in vrijwilligerswerk en inzet voor mensen in nood, in gesprekken en discussies enz. We zullen nieuwe plekken moeten vinden waar we elkaar kunnen ontmoeten rond het evangelie, rond vragen van zingeving en spiritualiteit, rond de droom van een wereld van gerechtigheid en vrede. Die plekken zijn er, je moet ze alleen goed zoeken.”
Door het citeren van deze tekst zeg ik natuurlijk iets over mezelf. Dat is ook de bedoeling van dit stuk. Vlaanderen en West-Europa zijn vandaag niet langer eensgezind en eenvormig katholiek. Ons monopolie op zingeving is over en out. Wees gerust, ik heb dat niet zomaar beaat kunnen plaatsen in mijn evolutie. Nu ben ik evenwel zo ver gekomen. Wij zijn geen bezitters meer. Wij zijn zoekers geworden. Dat beseffen we langzamerhand wel, maar het gaat nog een stap verder: we leven tussen vele zinzoekende en anderszoekende mensen. We zijn inderdaad één der vele pelgrims geworden.
Pelgrims dus. Een pelgrim is per definitie een mens die ergens heengaat. Hij zoekt iets wat hij niet heeft en niet weet. Zijn eigen solo-bezit van waarheid vertrouwt hij niet langer: het échte ligt ergens, ligt elders. Dat diepe pelgrimsgevoel leeft al sinds eeuwen in mensen. We zijn immers zo arm als we alleen maar steunen op eigen weten. Wat zei Gezelle ook al weer: ‘zo arm als ik en is er geen?’
Daar moeten we vandaag beginnen. Indien we eerlijk willen zijn met onszelf en met de waarheid. Christenen leven niet allereerst van wat ze bezitten en weten. We leven van wat ons nog te wachten staat. Onze God zorgt op Zijn tijd voor verrassingen. Dat is Zijn specialiteit. Daarom speel ik niet graag meer ‘monopolie’. Ik speel liever met Joris en Charlotte.
Ik hou van mensen… die niet weten.
