Hierna enkele fragmenten uit het artikel:
Els Van Doren (33) werd door de Vlaamse bisschoppen benoemd tot nieuwe nationale proost van Chirojeugd Vlaanderen. Niet alleen wordt ze de eerste vrouwelijke proost, met haar kiest de grootste jeugdbeweging in Vlaanderen voor het eerst ook iemand die geen priester is.
Els Van Doren studeerde sociaal-cultureel werk en volgde een opleiding praktijkbegeleiding in het pastoraat. Ze werkte tien jaar als stafmedewerkster voor jeugdpastoraal op de jeugddienst van het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen. Vorig jaar werd ze ziekenhuispastor in het Sint-Erasmus- en Stuivenbergziekenhuis in Antwerpen.
Na een jaar belde Chirojeugd Vlaanderen Van Doren op en vroeg haar als proost te solliciteren.
Van Doren werd aangenomen en werd zo de eerste vrouw en de eerste niet-priester in die functie.
“Als Chiro proberen we”, aldus Els, “zoveel mogelijk rekening te houden met ieders overtuiging. Maar het is ook belangrijk dat we een duidelijke identiteit aannemen, zodat iedereen weet waarvoor we staan en zodat we ons zichtbaar maken als christelijk geïnspireerde en geëngageerde jeugdbeweging. Het zijn immers die waarden die we – in alle openheid en met respect voor andere visies – willen uitdragen en waarmaken. Een jeugdbeweging die zich slechts vaag profileert, verliest een deel van haar kracht. Vanuit onze eigen identiteit kunnen we gemakkelijker met elkaar in dialoog gaan.”
Tot zo ver TERTIO. Nog een hartelijke proficiat aan Els. Dat zij mag slagen als bruggenbouwer tussen Chiro en kerk.
C.L.
Els Van Doren (33) werd door de Vlaamse bisschoppen benoemd tot nieuwe nationale proost van Chirojeugd Vlaanderen. Niet alleen wordt ze de eerste vrouwelijke proost, met haar kiest de grootste jeugdbeweging in Vlaanderen voor het eerst ook iemand die geen priester is.
Els Van Doren studeerde sociaal-cultureel werk en volgde een opleiding praktijkbegeleiding in het pastoraat. Ze werkte tien jaar als stafmedewerkster voor jeugdpastoraal op de jeugddienst van het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen. Vorig jaar werd ze ziekenhuispastor in het Sint-Erasmus- en Stuivenbergziekenhuis in Antwerpen.
Na een jaar belde Chirojeugd Vlaanderen Van Doren op en vroeg haar als proost te solliciteren.
Van Doren werd aangenomen en werd zo de eerste vrouw en de eerste niet-priester in die functie.
“Als Chiro proberen we”, aldus Els, “zoveel mogelijk rekening te houden met ieders overtuiging. Maar het is ook belangrijk dat we een duidelijke identiteit aannemen, zodat iedereen weet waarvoor we staan en zodat we ons zichtbaar maken als christelijk geïnspireerde en geëngageerde jeugdbeweging. Het zijn immers die waarden die we – in alle openheid en met respect voor andere visies – willen uitdragen en waarmaken. Een jeugdbeweging die zich slechts vaag profileert, verliest een deel van haar kracht. Vanuit onze eigen identiteit kunnen we gemakkelijker met elkaar in dialoog gaan.”
Tot zo ver TERTIO. Nog een hartelijke proficiat aan Els. Dat zij mag slagen als bruggenbouwer tussen Chiro en kerk.
C.L.
