Cursiefje van Frans De Maeseneer
Wil je weten wat het Christendom is, verwijs dan naar de ‘goede’ week. Daarin staat alles samengebald waar christenen van leven. Het is een zwaar dramatisch gebeuren, omdat hier een man ten onrechte terechtstaat. Op zich is dat evenwel gewoon krantennieuws. Elke dag staan mensen terecht en geregeld is dat onterecht. Aan Jezus is dat ook gebeurd.
Dat is evenwel te licht gezegd. Jezus staat in een geladen joodse traditie. Op Hem stonden vele ogen gericht. Wat gebeurt er met het zicht op God indien Jezus van het toneel wordt verdreven? Wat heeft Jahweh God nog te zeggen als Jezus zwijgen moet? Wordt hier enkel een mens gedood of wordt de oude belofte hier tot stilstand gebracht? Zal het oude trouwe geloof hier zijn einde ondertekenen, of zal de kruisiging van deze mens de ware inzet van Gods trouw ter discussie stellen? Dood je Martin Luther King, dan dood je niet zomaar een individu. Dan dood je een droom. Als je een profeet doodt, dan dood je zijn visioen. Als je een martelaar martelt, dan martel je ook zijn programma, zijn beweging, zijn belofte, zijn testament. Dat alles is in het geding wanneer je over de ‘goede’ week spreken wil.
Jezus was niet zomaar een toevallige verschijning in het joodse landschap. Hij was een geïnspireerde mens, een lang verwachte rabbi, een ontroerd profeet naar Gods hart. Eindelijk geen partijman, maar iemand die puur was en vrij. Hij was in een gevestigde orde de man van het vrije woord. Hij was een rebel, wat hij allerminst bedoelde. Hij was een revolutionair, wat hij evenmin bedoelde. Maar… hij ging rechtdoor. Het was zijn enige fout. En die fout werd hem fataal. Hij kon omtrent het wezenlijke geen compromissen sluiten. Hij was te puur. Te echt.
Deze mislukking kunnen wij niet vieren. Daar kan geen zinnig mens zinnig over zingen. Om zoiets kan je alleen maar treuren. Goede Vrijdag is een ergernis. Deze dag is niet goed. Waarom noemen we deze dag niet onze zwarte vrijdag? Dat zou veel juister zijn. Dit had nooit mogen gebeuren. Om zo gekleineerd te worden, was Jezus veel te groot. Veel te zuiver. Veel te helder. Ten onrechte is er duisternis gevallen over dit heldere bestaan.
Daarop zal het eindelijk Pasen zijn en dat maakt alles goed. Dat zorgt voor een happy end. Toch even noteren dat niemand van ons daarvoor heeft gezorgd... Alle mensen waren te klein en te laf. Dat was Gods werk. Hij alleen had de diepe trouw van Jezus met aandacht gevolgd. Daaraan heeft Hij gevolg gegeven. Dat is Pasen. Mensen lieten alles eindigen op een chaotische dissonant. God zorgde voor een volwaardig slotakkoord. Pasen maakt van deze week toch nog een goede week.
Voor zovele mensen op aarde is Goede Vrijdag intussen hun hoogdag. Zij ervaren meer de pijn van het leven dan de vreugde van de overwinning. Voor hen is de gekruisigde Jezus een teken van hun ‘gekruisigd’ bestaan. Mocht ooit eens de paasdag hun hoogdag worden. Kan dat niet onze definitie worden en onze opdracht: dat wij aan alle mensen een zalige Pasen wensen?
Wij wuiven alvast met de palmen!
