Het kan ons, ouderen, wel eens overkomen dat wij een beetje nostalgisch terugblikken naar de naoorlogse periode, naar de tijd dat de Kerk haar glorietijd beleefde en, zeker op het platteland, bijna iedereen in haar ban hield.
Onlangs heb ik oude parochiebladen opgeruimd in de pastorij van Korbeek-Dijle. En vreemd genoeg, die nostalgie veranderde bijna in verbijstering toen ik sommige stukjes las in die oude parochiebladen. De stijl van toen, amper een halve eeuw geleden, komt nu over als hopeloos ouderwets.
Ik laat u meegenieten van een stukje uit “Ons Parochieblad” van 13 juni 1954, getiteld “ONZE PAROCHIE”.
De parochie is een grote familie: daar moet familiegeest heersen. De parochianen moeten gehecht zijn aan hun priesters, aan hun kerk, aan de werken der parochie: dan hebben zij parochiegeest.
Houd van uw priesters. Nooit zult gij beseffen welke offers zij dagelijks brengen voor uw geluk. Denkt gij misschien dat ze, voor hun plezier, in de parochie, in die streek hun leven slijten?
Uit gehoorzaamheid jegens hun bisschop, uit liefde voor uw zielen, uit toewijding aan God, blijven zij op hun post…, wat het ook hun kost.
Heb gaarne dat uw priesters u onderrichten, u besturen, zelfs u berispen. Dat is een teken dat zij het goed met u menen…, anders lieten zij u lopen waar ge goed voor zijt.Omring uw priesters met liefde, met eerbied en toewijding. Hoe groter hun invloed is in de parochie, hoe meer het kwaad zich verbergt, hoe meer het goed zich vertoont, hoe gemakkelijker het valt uw kinderen wel op te voeden en uzelf te verbeteren.Zo verdient gij, altijd goede herders te bekomen, waarvan het geluk van velen, ook hier op aarde, afhangt…
Niemand kan de priester missen, zonder schade te lijden. Zelfs de besten hebben hem gedurig nodig.
Ook een goed paard moet een goede voerman hebben. Wees dankbaar voor uw priesters.
Het artikel gaat in dezelfde stijl verder om liefde te preken voor de parochiekerk en om deel te nemen aan de parochiale werken. Gelovigen worden nu, gelukkig, een beetje meer als volwassenen benaderd.
Cyriel Letellier
dinsdag 27 november 2007
Philomène Van Kildonck
Philomène Van Kildonck (Fillemein van Lewie van Jukke) werd geboren te Korbeek-Dijle op 16.4.1923. Zij trouwde met Albert Swillen (°Sint-Pieters-Rode 1927/+Leuven 2004). Philomène en Albert hebben één dochter, Paula, en twee kleindochters.
Van de huidige familienamen in Korbeek-Dijle komen alleen de namen Mommaerts en Van Kildonck reeds voor in de oudste nog bestaande parochieregisters (van doopsels, huwelijken en overlijdens) van Korbeek-Dijle, en dat is vanaf 1635.
Tot acht generaties vóór Philomène kan ik haar stamreeks Van Kildonck met zekerheid reconstrueren. Maar er zijn nog oudere Van Kildonck’s bekend in Korbeek-Dijle die zeer waarschijnlijk de negende en de tiende generatie van haar stamreeks vormen.
In de negende generatie vinden we Sebastiaan Van Kildonck (+Korb.D.1643). Hij was getrouwd met Elisabeth Boon (+Korb.D.1677). Sebastiaan was kerkmeester in 1629, rentmeester van kerk en H.Geest van 1632 tot 1642 en meier van de heer van Korbeek van 1634 tot aan zijn dood in 1643. Meier in het Ancien Régime was te vergelijken met burgemeester nu.
In de tiende generatie ontmoeten we Willem (= Guilielmus) Van Kildonck, waarschijnlijk de vader van Sebastiaan. Hij was kerkmeester in 1605, 1617 en 1624 en schepen van 1602 tot 1614 en van 1624 tot aan zijn dood in 1635.
Klimmen we nu in de vaststaande stamboom Van Kildonck van Philomène.
Achtste generatie vóór Philomène: Egidius Van Kildonck (+Korb.D.1662) trouwde met weduwe Anna Boon te Korbeek-Dijle in 1654. Zij kregen één dochter en twee zonen. Hun oudste zoon was eveneens een Egidius.
Zevende generatie: Egidius Van Kildonck (°Korb.D.1657/ +Korb.D.1711) trouwde te Korbeek—Dijle in 1686 met weduwe Anna Van Hamme (°Neerijse 1663/+Korb.D.1708). Zij kregen zeven kinderen waarvan er twee als kind overleden: één als baby en één als bijna-12-jarige. De jongste zoon was Joannes Van Kildonck.
Zesde generatie: Joannes Van Kildonck (°Korb.D.1706/+Oud-Heverlee 1777) trouwde te Oud-Heverlee in 1734 met Maria Anna Stroobants (+Oud-Heverlee 1743). Zij kregen te Oud-Heverlee zes kinderen. Toen Maria Anna overleed was de oudste (een zoon) 8,5 jaar en de jongste (ook een zoon) 2,5 maand. Of Joannes hertrouwd is heb ik niet kunnen achterhalen. In Oud-Heverlee heb ik geen tweede huwelijk gevonden. Wel vond ik er het overlijden van zijn jongste zoon op 10-jarige leeftijd.
*
Overal waar ik hier Oud-Heverlee schrijf kan dat even goed Vaalbeek (’t Zenneke) zijn. Vóór de invoering van de burgerlijke stand, rond 1795, bestonden alleen parochieregisters, en kerkelijk ressorteert Vaalbeek onder Oud-Heverlee. Alle doopsels, huwelijken en overlijdens van Oud-Heverlee en Vaalbeek werden in dezelfde registers van Oud-Heverlee geschreven zonder te specifiëren of het om een inwoner van Vaalbeek of van Oud-Heverlee ging.
*
De tweede zoon van Joannes Van Kildonck en Maria Anna Stroobants was een Jan Van Kildonck.
Vijfde generatie: Jan Van Kildonck (°Oud-Heverlee 1737/+Vaalbeek 1803) trouwde te Bierbeek in 1774 met Catharina Gilis (°Bierbeek 1746). Een zoon van Jan en Catharina, Philippe, trouwde met Marie Catherine Van Geel, dochter van David Van Geel die afkomstig was van Korbeek-Dijle en burgemeester was van Vaalbeek. De oudste van de vijf kinderen van Jan en Catharina die in Oud-Heverlee werden geboren was Joannes Van Kildonck.
Vierde generatie: Joannes Van Kildonck (°Oud-Heverlee 1779/ +Korb.D.1848) trouwde te Korbeek-Dijle in 1802 met Elisabeth Thérèse Boogaerts (°Korb.D.1774/+Korb.D.1835). Te Korbeek-Dijle kregen zij vier kinderen. De tweede jongste was Jan Baptist.
Derde generatie: Jan Baptist Van Kildonck (°Korb.D.1813/ +Korb.D.1897) trouwde te Korbeek-Dijle in 1862 met Maria Anna Vandermueren (°Korb.D.1832/+Korb.D.1907). Jan Baptist en Maria Anna kregen te Korbeek-Dijle twee kinderen: August en Jan Francis. Zij woonden in de Kerkstraat in het Brouwershuis.
Tweede generatie: August Van Kildonck (Jukke van Kildoenk) (°Korb.D.1863/+Korb.D.1954) trouwde te Korbeek-Dijle in 1891 met zijn nicht Joanna (Wagne) Vandermueren (°Korb.D.1861/ +Ledegem 1940). Jukke en Wagne kregen te Korbeek-Dijle vier kinderen: Maria Josepha (1888-1918), voorkind van Wagne, Louis (1891-1960), Clement (1898-1987) en Frans (1900-1988). Maria Josepha, Clement en Frans bleven ongehuwd. Wagne overleed te Ledegem (bij Kortrijk) in mei 1940 waar de familie gevlucht was voor het oorlogsgeweld. Clement en Frans bleven samen wonen in het Brouwershuis.
De broer van August, Jan Francis Van Kildonck (de Klaaine) (°Korb.D.1867/+Korb.D.1941) trouwde met Maria Felicia Mathys (°Oud-Heverlee 1861). Zij bleven wonen op het deel van het ouderlijk domein langs de kant van de huidige Kostersberg. De Klaaine en zijn vrouw bleven kinderloos maar adopteerden een nichtje, Irma Mathys (Irma van de Klaaine) (°Oud-Heverlee 1899). Irma was de moeder van Julia Vermeulen en de grootmoeder van Willy Criegers.
Eerste generatie: Louis Van Kildonck (Lewie van Jukke) (°Korb.D.1891/+Leuven 1960) trouwde te Korbeek-Dijle in 1922 met Pauline Vandervorst (Plin van Haëngke van Fluppes) (°Heverlee 1895/+Neerijse 1986). Louis en Pauline kregen te Korbeek-Dijle twee kinderen: Philomène (°1923) en Jozef (1926-1994).
Klimmen we nu in de stamboom Vandervorst van Philomène.
Rond 1800 leefden in Leefdaal de betovergrootouders van Philomène: Engel Vandervorst en Elisabeth Catherina Dewinter. Zij waren dagloners. In 1801 kregen zij een zoon, Philippus Vandervorst. In 1830 was Philippus dienstbode op het Hof van Ormendaal op Heverlee-Dries bij boer Carolus Boogaerts. In 1836 maakte boerenknecht “Flup” Vandervorst een hele sprong op de maatschappelijke ladder door zijn huwelijk met de ruim 18 jaar oudere Elisabeth Boogaerts, zuster van zijn meester Carolus. Flup en Elisabeth kregen een nieuwgebouwde hoeve in de westelijke hoek van het Ormendaaldomein.
Amper zeven jaar getrouwd overlijdt Elisabeth in 1843. In 1848 hertrouwt de 47-jarige Flup Vandervorst met de meid op zijn boerderij, de 20 jaar jongere Theresia Ronsmans (°Korb.D.1821), die reeds moeder was van een zoontje, Guillaume. Flup en Trees zijn de overgrootouders van Philomène. Zij krijgen samen nog drie kinderen: Elisabeth, Henricus en Josephina.
Theresia overlijdt op 37-jarige leeftijd in 1859. Flup blijft achter met vier kinderen tussen 12 en 3 jaar oud. Hij overleeft zijn tweede vrouw meer dan 18 jaar en overlijdt in 1877.
De grootouders van Philomène: Henricus Vandervorst (Haëngke van Fluppes) (°Heverlee 1851/+Heverlee 1927) trouwde te Heverlee in 1881 met Anna Maria Philomena Lorent (Meine) (°Heverlee 1855/+Heverlee 1936). Haëngke van Fluppes en Meine woonden waar nu Hugo Vanacker en Martine Goossens wonen. Zij kregen negen kinderen. Twee van hen, Jef en Frans, bleven ongehuwd wonen in het ouderlijk huis. Dochter Anastasie (Sie) trouwde met Louis Creffier (de Wietre van Del). Zij werd 101 jaar. Dochter Thérèse trouwde met Gustaaf Schoolmeesters (Staf van Ciske).
Dochter Pauline Vandervorst (Plin van Haëngke van Fluppes) trouwde met Louis Van Kildonck (Lewie van Jukke). Zij zijn de ouders van Philomène.
Philomène, jij stamt uit één van de oudste Korbeekse families waarvan in onze streek geen andere Van Kildonck’s zijn overgebleven dan jouw tak die daarenboven een ommetje gemaakt heeft langs Oud-Heverlee. Alle hoop om de naam Van Kildonck levend te houden rust nu op de kleinzoon van je broer, op Brecht Van Kildonck! Leef nog lang en gelukkig met mooie herinneringen aan je voorouders.
Cyriel Letellier
zaterdag 24 november 2007
De Sint-Stevensgilde Van Korbeek-Dijle In Concert
Van kerstmis 2006 tot kerstmis 2007 viert de Sint-Stevensgilde, het parochiaal zangkoor van Korbeek-Dijle, haar 25-jarig bestaan. Zij doet haar kerstconcerten van vorig jaar nog eens over in Oud-Heverlee op vrijdag 14 december 2007 en in Leefdaal op vrijdag 21 december. In Oud-Heverlee in samenwerking met de parochie en het Davidsfonds Oud-Heverlee, in Leefdaal in samenwerking met het Davidsfonds Leefdaal. Kaarten zijn te bekomen bij de koorleden. Op Kerstmis 2007 verzorgen wij natuurlijk ook de kerstvieringen te Korbeek-Dijle. Wij vieren dan ‘officieel’ ons 25 jarig bestaan. Iedereen die ooit heeft meegezongen wordt op deze kerstviering uitgenodigd, alsook op de receptie erna.
De Sint-Stevensgilde is kultuur-kristelijk geinspireerd en haar repertorium bevat zeer veel klassieke muziek. Het vierstemmig koor bestaat voornamelijk uit inwoners van Korbeek-Dijle maar sluit zich niet op en iedereen die graag zingt en er iets voor over heeft is welkom. Als het bestaan van ons koor je tot nu toe ontgaan was en als je toch zou willen meezingen na kerstmis, doe een mailtje (wiesgoossens@yahoo.co.uk) of een telefoontje (016/47.12.52) aan Jan Moeyersons, Stationsstraat 20 te Korbeek-Dijle.
De Sint-Stevensgilde is kultuur-kristelijk geinspireerd en haar repertorium bevat zeer veel klassieke muziek. Het vierstemmig koor bestaat voornamelijk uit inwoners van Korbeek-Dijle maar sluit zich niet op en iedereen die graag zingt en er iets voor over heeft is welkom. Als het bestaan van ons koor je tot nu toe ontgaan was en als je toch zou willen meezingen na kerstmis, doe een mailtje (wiesgoossens@yahoo.co.uk) of een telefoontje (016/47.12.52) aan Jan Moeyersons, Stationsstraat 20 te Korbeek-Dijle.
Herfstconcert K.H. Sint-Cecilia
Op zaterdag 10 november 2007 hield de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia van Korbeek-Dijle haar jaarlijks herfstconcert in Ter Dijle.
Gastfanfare was de Koninklijke Fanfare Sint-Lambertus van Leefdaal. Onder leiding van Jaak Pieters bracht deze fanfare mooie muziekstukken met veel zachte passages en afwisseling van instrumenten. Maar hun succesnummer was ongetwijfeld de Bayrische Polka van Georg Lohmann met hun schuiftrompettist als alpenhoornvertolker.
Daarna trad de Harmonie van Korbeek-Dijle op onder leiding van Herman Steeno. Hun zacht en uiterst beheerst spel kan niet genoeg worden geprezen.
Met Haexdonck van Guido De Ranter brachten zij een zeer afwisselend stuk met prachtige baspartijen. In Antarctica van Carl Wittrock weerklonk de stilte van het zuidpoolgebied bij de zachte momenten waarin slechts enkele instrumenten aan bod waren.
Sint-Lambertus en Sint-Cecilia, van harte gefeliciteerd!
C.L.
Sint-Lambertus en Sint-Cecilia, van harte gefeliciteerd!
C.L.
Uit “Ons Parochieblad” Van 7 Augustus 1955: Terbank-Heverlee In Feest - Nieuwe parochiekerk plechtig geconsacreerd
De 1500 inwoners van de parochie van Terbank, een verafgelegen wijk van Heverlee, gelegen aan de Tervuurse steenweg, in de onmiddellijke nabijheid van Leuven, waren op Zondag 24 Juli in feeststemming. Hun lang gekoesterde droom werd werkelijkheid. De parochiekerk, waarvoor ze meer dan tien jaar lang geijverd en geofferd hadden, werd plechtig geconsacreerd door Z. Exc. Mgr P. Schoenmaeckers, hulpbisschop van Zijne Eminentie.
Ook de parochieherder, Z.E.H. De Vadder, was in de zevende hemel! Op 4 September 1943, in volle oorlogstijd, werd hij door Z. Em. de Kardinaal aangewezen om op Terbank een nieuw parochiecentrum op te richten. Op 1 Mei 1944 kon met de kerkelijke diensten worden aangevangen in een schuur, bereidwillig afgestaan om als noodkerk te dienen. De inrichtingskosten – 100.000 fr. – werden onmiddellijk door de parochianen afbetaald.
Een paar jaar later werd, langs de steenweg op Tervuren, een geschikt terrein aangekocht voor de bouw van de nieuwe kerk. Elk jaar deed elke familie een storting, die in een guldenboek genoteerd werd. Vlaamse kermissen, predicaties in een dertigtal andere parochies droegen het hunne er toe bij om de middelen tot opbouw der kerk te bezorgen.Einde 1949 werden de plans opgemaakt door architect Van den Dael en op 13 October 1953 werden de bouwwerken aangevat. Op 6 December daaropvolgend werd de gedenksteen plechtig gewijd en bevestigd door Mgr Schoenmaeckers, die thans als consecrator optrad.
De kerk kwam klaar dank zij de edelmoedige steun van het Werk van Kerkenbouw, Domus Dei, dat een toelage toekende van één millioen, zodat al de begiftigers van Domus Dei mogen zeggen dat zij hun steentje bijgedragen hebben tot de bouw van de kerk.Op Zondag 31 Juli was het opnieuw hoogdag in de parochie. Alsdan ging, inderdaad, Z. Exc. Mgr Van Waeyenbergh, hulpbisschop van Mechelen en rector magnificus van de Leuvense Universiteit, over tot de inzegening van de beide klokken, gift van drie parochianen.
De kerk werd toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria. Moge door de voorspraak van de titelpatrones de parochie een centrum van verheven godsdienstig leven zijn en blijven!
Tot zover “Ons Parochieblad”.
C.L.
Ook de parochieherder, Z.E.H. De Vadder, was in de zevende hemel! Op 4 September 1943, in volle oorlogstijd, werd hij door Z. Em. de Kardinaal aangewezen om op Terbank een nieuw parochiecentrum op te richten. Op 1 Mei 1944 kon met de kerkelijke diensten worden aangevangen in een schuur, bereidwillig afgestaan om als noodkerk te dienen. De inrichtingskosten – 100.000 fr. – werden onmiddellijk door de parochianen afbetaald.
Een paar jaar later werd, langs de steenweg op Tervuren, een geschikt terrein aangekocht voor de bouw van de nieuwe kerk. Elk jaar deed elke familie een storting, die in een guldenboek genoteerd werd. Vlaamse kermissen, predicaties in een dertigtal andere parochies droegen het hunne er toe bij om de middelen tot opbouw der kerk te bezorgen.Einde 1949 werden de plans opgemaakt door architect Van den Dael en op 13 October 1953 werden de bouwwerken aangevat. Op 6 December daaropvolgend werd de gedenksteen plechtig gewijd en bevestigd door Mgr Schoenmaeckers, die thans als consecrator optrad.
De kerk kwam klaar dank zij de edelmoedige steun van het Werk van Kerkenbouw, Domus Dei, dat een toelage toekende van één millioen, zodat al de begiftigers van Domus Dei mogen zeggen dat zij hun steentje bijgedragen hebben tot de bouw van de kerk.Op Zondag 31 Juli was het opnieuw hoogdag in de parochie. Alsdan ging, inderdaad, Z. Exc. Mgr Van Waeyenbergh, hulpbisschop van Mechelen en rector magnificus van de Leuvense Universiteit, over tot de inzegening van de beide klokken, gift van drie parochianen.
De kerk werd toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria. Moge door de voorspraak van de titelpatrones de parochie een centrum van verheven godsdienstig leven zijn en blijven!
Tot zover “Ons Parochieblad”.
C.L.
Chiro Kadee Van Korbeek-Dijle Op Zomerkamp
Uitgelaten en onder het toeziend oog van een warme zon, vertrok chiro KaDee in de zomer naar de Ardennen, meer bepaald Gedinne. Ze werden er opgewacht door pinguins en ijsberen die hen gedurende tien dagen prachtige momenten en wonderlijke herinneringen gingen bezorgen daar op de Noordpool. Nieuwe vriendschappen ontstonden, anderen werden gesterkt tijdens verschillende leuke activiteiten als de alom bekende 2-daagse, dagtocht, nachtspel … maar zeker ook tijdens het traditionele verstoppertje of “potteke stamp”. Over vriendschap werd ook even nagedacht tijdens de bezinning waar iedereen attent werd gemaakt op hoe iedereen bij elkaar hoort. En ook onze maagjes kwamen niets tekort daar, het was er zelfs overheerlijk. Nu zijn we weer thuis, gestart aan een nieuw jaar, uitkijkend naar het volgende kamp!
Jeroen
Jeroen
Abonneren op:
Posts (Atom)