Geef mij maar een clown,
een heel simpele clown
met de verwondering
en de lach van een kind.
Een heel simpele clown
met een te grote broek,
een te lange neus,
met een jas tot op de tenen
en een hemd vol zotte kleuren.
Een heel simpele clown
die in het grote huis
van drukdoende doodernstige mensen
alles ondersteboven loopt
en op z’n buik ligt van het lachen
als iedereen stom staat te kijken.
Geef mij maar een clown,
een heel simpele clown,
die kruipt in de huid
van hen die altijd mislukken,
die altijd en overal de dupe zijn,
die zich vergissen,
maar die overleven kunnen
omdat ze alles relativeren,
omdat ze lachen
met hun eigen miserie.
Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos
C.L.
