woensdag 25 oktober 2006

Pannenkoekennamiddag Ziekenzorg 2006

Op zondag 15 oktober hield Ziekenzorg Korbeek-Dijle haar jaarlijkse pannenkoekennamiddag in de parochiale gebouwen. Ziekenzorg is een sterke groep. Hele families springen in de bres om de pannenkoeken, de smoutebollen, de croque-monsieurs en de tombola aan de man of de vrouw te brengen. Een speciale vermelding verdient onze gerenommeerde smoutebollenbakster Christiane, die volgens velen de beste smoutebollen bakt van uren in het rond. Ook de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia en het KVLV doen hiervoor op haar een beroep. Haar geheim wapen komt van Julia Michiels, die haar het fantastische recept heeft doorgegeven.
Proficiat Ziekenzorgers en alle helpers en helpsters.

Breughelfestijn 2006

Op zaterdag 7 oktober hield KVLV-Korbeek-Dijle haar jaarlijkse Breughelfestijn. Er is weer een massa volk afgekomen op de traditionele boerenkost van de bovenste plank. Het land van Breughel mag zich eens te meer Bourgondisch noemen. Bedankt KVLV. En proficiat!

woensdag 18 oktober 2006

Diner Werkgroep Ontwikkelings Samenwerking 2006

Op zaterdag 7 oktober hield KVLV-Korbeek-Dijle haar jaarlijkse Breughelfestijn. Er is weer een massa volk afgekomen op de traditionele boerenkost van de bovenste plank. Het land van Breughel mag zich eens te meer Bourgondisch noemen. Bedankt KVLV. En proficiat!

woensdag 11 oktober 2006

Rotspoel en de Rotspoelstraat

Van het Hof van Rotspoel in Egenhoven, van waar de Korbeekse Coeckelberghs'en van de stam van Kamiel en Warreke van Fille en van de Pachter van Coeckelberghs afkomstig waren. In het midden van het gebied dat Rotspoel noemt ligt nu het motel van de E40. Rotspoel is gelegen onder Heverlee in de komgronden van de Dijle. Dit zijn de vochtigste delen van de Dijlevallei, moerassen parallel aan de Dijle maar ervan gescheiden door goede weidegronden, het Broek, de zogenaamde oeverwallen van de Dijle.

In de eerste helft van de 19de eeuw werd er turf gestoken in Rotspoel. Ik citeer hier uit het boek van Rik Uytterhoeven en Chris Morias: "HEVERLEE 1846-1976 Evolutie in woord en beeld": "Volgens de Journal des Petites Affiches liet mevrouw Terrade in 1841 turf steken in een weide van het Rotspoelhof; belangstellenden mochten zich wenden tot haren garde J.B. Creffier, wonende aan het gezegd hof". De weide in kwestie besloeg een oppervlakte van ongeveer 20 ha, deels eigendom van J.B. Creffier en deels van mevrouw Terrade. In de bijdrage over René Bruggemans vertelde ik dat zijn moeder, Marie Creffier, geboren is in 1884 in een huis met als adres: Rotspoel nr.3 en dat de boerderij op het adres: Rotspoel nr.1 achtereenvolgens door Jan Baptist Creffier (Tiske) (°1806), door Jan Creffier (Jan van Tiskes) (°1842) en door Guillaume (°1878) en Victorine (°1888) Creffier (Lamme en Victrine van Jan van Tiskes) werd bewoond. Het Hof van Rotspoel is niet hetzelfde als de boerderij van Rotspoel nr.1, want in 1811 brandde het Hof van Rotspoel af en in 1853 werd het gesloopt en het afbraakmateriaal verkocht. Het Hof van Rotspoel stond iets dichter bij de Sint-Jansbergsesteenweg dan de hoeve van Tiske. Turfputten waren er ook in de komgronden van de Dijle onder Korbeek-Dijle. Pastoor Bogaerts schrijft hierover in zijn Geschiedenis van Korbeek-Dijle:

Een deel der omliggende weiden (bedoeld wordt rond het Hof van Overbist) wierd erkend als turf bevattende die er dan ook in grote hoeveelheid gestoken wierd. Het was in eenen dezer turfputten, dat den 11 Juli 1792 de genaamde Arnoldus Smits, knecht bij Engel Bogaerts, om het leven kwam. De turfputten zijn sinds enigen tijd (dit werd geschreven rond 1900) toegemaakt hoewel het meestendeel der bejaarde inwoners zich nog herinnert dat in hunne jonge jaren daar turf gestoken wierd.

De turfputten waren ook gevaarlijk in het Rotspoelgebied, honderd jaar nadat er turf gestoken werd nog steeds, want daar waren de putten niet gedicht. Het volgende verhaal kan dit bevestigen. In "Rotspoelweide" en in de "Grote weide", zoals wij delen van Rotspoel noemden, kwamen vooral boeren van Bertem het gras maaien en hooien. Wij woonden in de dichtstbijzijnde boerderij op Ormendaal. Op een goeie dag kwam meester Hikkentik van Bertem bij ons toegelopen om hulp te vragen. Het paard van zijn broer Frans was weggezakt in een oude turfput. Mijn vader en buren van ons zijn ter hulp gesneld. Ze hebben het paard er uit kunnen trekken.

Het is in Rotspoelweide dat Edouard Micha kort na de oorlog 1940-1945 als eenzame zonderling een kluizenaarsbestaan is komen leiden, tussen zijn dieren, zoals Sint-Franciscus. Hij is er overleden op 7.12.1999. Nu is zijn boerderijtje opgeruimd door Natuurpunt. Toen de E40 werd aangelegd was een splinternieuwe bulldozer van de aannemer, op een vrijdag geleverd, de volgende maandag volledig weggezakt in de grond. Men heeft hem niet kunnen recupereren. Hij steekt nog altijd ergens onder het domein van het motel of onder de autostrade zelf. Weken aan een stuk heeft men daar dan dag en nacht palen geheid om de nodige draagkracht voor het E40-wegdek te bekomen.


Hoe komt nu de straat langsheen het oude pachthof van Hendrickx in Bertem aan haar naam, Rotspoelstraat?

De kortste weg tussen den Dries (deels op Korbeek-Dijle en deels op Heverlee, grenzend aan Rotspoel) en Bertem was de Molenstraat onder Heverlee die via een stukje Bredeweg aansloot op de Rotspoelstraat in Bertem. In omgekeerde zin was het de weg langs waar de Bertemse boerengezinnen hun hooi kwamen bewerken in de Rotspoelse weiden. Met hun geladen hooiwagens reden zij langs Egenhoven naar Bertem terug want daarvoor was de steile Molenstraat niet echt geschikt.


De Molenstraat + de Rotspoelstraat was ook de weg langs waar de boeren van den Dries met hun tarwe naar Bertem reden om ze te laten malen en builen tot bloem in de Eyckenmolen op de Voer, bij Emiel Vleeracker (Mille-n-oët de muile) en zijn zoon Victor (Fik) en hun werkman, Emiel Dewals. Spijtig genoeg heeft Leuven de historische naam Molenstraat veranderd in Lissenweg, wat nergens meer op slaat. Molenstraat + Rotspoelstraat was ook de weg langs waar mijn zussen en ik met ons moeder, te voet, op familiebezoek gingen in Bertem. De eerste attractie onderweg was Hendrickx' kapelleke, waar wij steevast door het beschermgaas gingen turen naar de schimmen in de donkere binnenruimte. In Hendrickx' kapelleke staat het beeld van de H. Wivina, die aanroepen werd tegen keelpijn. Maar om succes te hebben bij een heilige moest men wel een grotere inspanning doen dan even tot Bertem te lopen. Vele jaren is mijn vader op de Tweede Pinksterdag op bedevaart gegaan naar de H. Wivina in Groot-Bijgaarden (met de trein tot Brussel, dan met de tram tot Sint-Agatha-Berchem en dan te voet tot Groot-Bijgaarden). Waar nu het wegenknooppunt is van de E40 en de Ring rond Brussel waren toen nog vruchtbare akkers in open veld. Als kleine jongen mocht ik mee met mijn vader. Dat was mijn eerste kennismaking met Brussel, het ontwakende Brussel op een feestdag, vroeg in de morgen. In gedachten beleef ik dat telkens opnieuw wanneer ik op de radio het liedje hoor: "Il est cinq heures, Paris s'éveille …".


Bij de verbreding van de Egenhovenstraat werd Hendrickx' kapelleke door een ander eigentijds bouwwerkje vervangen (zie foto). Het ademt echter niet meer dezelfde sacrale sfeer uit als zijn voorganger.


Het waterrad van de Eyckenmolen te Bertem


De tweede attractie was het waterrad van de Eyckenmolen op de Voer, met zijn watervalletjes. Toch wel iets heel speciaals voor kinderen van Korbeek-Dijle dat geen watermolen had. Het is allemaal voltooid verleden tijd. Het rad van de watermolen is er niet meer. En met het verdwijnen van de kleinschalige landbouw verdween ook de historische betekenis van Molenstraat en Rotspoelstraat. De E40 en de E314 hebben er daarenboven letterlijk een definitieve streep door getrokken.

Cyriel Letellier