Gelezen in TERTIO van 22 mei 2019: “Geloof is een onuitgepakt cadeau”

Onze tijd biedt ongetwijfeld kansen voor de (her)ontdekking van een authentiek christendom en van een kerk die een meer nederige en ook meer getuigende kerk is, een open kerk die niet terugplooit op zichzelf, een kerk die niet veroordeelt en zich niet defensief opstelt, maar solidair is met de vreugden en de zorgen van alle mensen. Het is de kerk die paus Franciscus vandaag wil belichamen. “Voor mij is geloof een onuitgepakt cadeau.” Die zin hoorde ik onlangs van een jongvolwassene en die uitspraak is bij mij blijven hangen. Het vat het zo mooi samen. Geloof is een cadeau. Een geschenk maakt ons blij. De mooiste geschenken krijgen we “om niet”. Zo ervaart die jongvolwassene het Godsgeloof. Het is iets wat ik ontvang, niet iets wat ik zelf maak. Maar het is “onuitgepakt” en in die zin geen “kant-en-klaar pakket”. Dat wil zeggen: het is nog te ontdekken, tekens opnieuw samen te stellen. En dat moet ik zelf doen, precies zoals ik een geschenk dat ik krijg zelf moet uitpakken. Zo is het christelijke geloof voor sommige jongeren die – niet belast met een kerkelijk verleden – er onbevangen naar kijken. Kan dat een nieuw begin zijn? Is het die hoop waarover paus Franciscus schrijft in zijn brief Christus vivit! Christus leeft! na de synode over de jongeren? (Uit een essay van Peter Malfliet)