De overtuiging van Paulus dat het voor de christenen in Korinte de gunstige tijd was, spoort mij aan om te zeggen dat het ook nu de gunstige tijd is om jonge mensen duidelijk uit te nodigen te opteren voor Christus en het evangelie. Dit doen we omdat we overtuigd zijn dat God blijft roepen. Jonge mensen zelf stellen vandaag de vraag naar spiritualiteit en naar geloofsbegeleiding. Ze zoeken naar de bron van het bestaan en stellen vragen over de inhoud van het geloof. Ze doen denken aan die eerste leerlingen van Jezus die trachtten te begrijpen wie Jezus was. De Geest heeft hen geopenbaard dat ze niet bevreesd moesten zijn om te vertellen wat ze van Jezus ontvangen en geleerd hadden. De leerlingen trekken er daarna opuit, persoonlijk en als gemeenschap, om te verkondigen dat het rijk van God aangebroken is.
Het voorbeeld van de eerste kerkgemeenschap verduidelijkt voor ons de dynamiek die uitgaat van een gelovige gemeenschap en van elke apostel persoonlijk. In het boek Handelingen van de Apostelen ontmoeten we Petrus die getuigt van zijn geloof. Paulus trekt de wereld rond om te verkondigen. Beiden trekken op hun beurt nieuwe geëngageerde leerlingen aan. Tevens gaat van de gemeenschap een kracht uit die mensen inspireert om zich te engageren voor Christus. ‘Dagelijks gingen ze trouw en eensgezind naar de tempel, braken bij iemand aan huis het brood, gebruikten samen hun maaltijden in blijdschap en eenvoud van hart, loofden God en stonden in de gunst bij heel het volk. De Heer breidde hun kring dagelijks uit; steeds meer mensen werden gered’ (Hand 2, 46-47).
Uit het boek: In de naam van de Vader, 365 fragmenten uit homilieën en toespraken van MGR. LUC VAN LOOY (uitgegeven door Halewijn in 2018)
