Wij christenen mogen niet hopen dat we bij iedereen in de smaak vallen en dat iedereen ons zal prijzen en danken. Als ze niets dan goed van je zeggen, zei Jezus al: ‘Wee u! Want dat deden ze al met de valse profeten.’ Sommige christenen kunnen niet tegen kritiek. Ze betrekken kritiek meteen op de kerk en zeggen: ‘Had de kerk maar niet zoveel fouten, dan zou iedereen wel christen willen zijn.’ De besten zeggen: ‘Had ik maar niet zoveel fouten en schuld, dan zou het met de kerk en haar publieke imago veel beter gaan.’ Misschien. Want fouten houden de mensen tegen. Maar zelfs als de paus perfect was, de bisschoppen en de priesters en ook wij, dan nog zou er tegenstand zijn, en vervolging. Jezus heeft alles goed gedaan, hij had geen fouten. Toch is hij geëindigd op een kruis. Nee, er zit iets in de wereld en in de mens – en in ons allemaal – wat onverklaarbaar is: we verdragen niet dat God is zoals hij is. Dat is het oerkwaad waarover het Boek der Schepping het al heeft. Het is een wezenlijke trek in het portret van elke echte christen: dat hij vervolgd zal worden. En des temeer naarmate hij een betere christen is. ‘Wat ze met mij hebben gedaan,’ zegt Jezus, ‘zullen ze ook met jullie doen.’ De christen lijdt vervolging, dat is de grondkleur van zijn zelfportret.
Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels (uitgegeven in 2009)
