woensdag 25 april 2018

Wijsheid en geloof van Godfried Danneels: Een uur van mijn leven

Menslievendheid is gegrond in het feit dat de arme een mens is zoals wij. Liefde is gegrond in het geloof in de aanwezigheid van Christus in de arme. De oude Adam erkent in de ander ‘been van mijn gebeente, vlees van mijn vlees’. De nieuwe Adam kent het mysterie van de arme: ‘Ik was hongerig, ziek, gevangen… Alles wat je hebt gedaan (of niet), dat heb je voor mij gedaan’ (cf Mt 25). Een kerk worden voor armen is in de eerste plaats luisteren. Tijd geven aan iemand is veel lastiger dan hem geld geven. Het is een groter bewijs van zelfonthechting. 20 euro geven is me onthechten van iets wat uit mijn portemonnee komt. Een uur van mijn leven geven, is iets schenken van mijn ‘duur’, van mijn wezen zelf. Er zouden in onze kerk evenveel luisterpalen moeten staan als er praatpalen langs de autowegen staan. Er is geen betere manier om lief te hebben en weg te kijken van je eigen zelf dan naar een ander te luisteren. Al luisterend ben je niet bij machte te domineren.

Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels (uitgegeven in 2009)