Als je weet dat je je partner elke dag ontvangt uit de hand van God, zeg je telkens weer: ‘Je hebt het recht om vandaag te zijn zoals je bent, ik respecteer je en hou van je, juist daarom. Ik wil je niet veranderen, niet gebruiken, niet manipuleren als een object.’ Veel christenen hebben een al te vaag begrip van de heiligheid van het huwelijk. Een huwelijk is Gods werk: hij heeft man en vrouw geschapen en hen – met alle respect voor hun vrijheid – naar elkaar geleid. Als mijn vrouw, mijn man mij tekens van liefde geeft, doet hij of zij dat niet alleen uit eigen kracht en wil, hij of zij geeft ze me vanuit de Heer. Dat is het sacrament van het huwelijk. Het is God die ik in hem of haar mag ontmoeten. En mijn partner zegt me: ‘Kijk mijn woorden zijn schamel, maar mijn hart dat bewoond wordt door God is immens rijk.’ Waar twee of drie mensen in Jezus’ naam samenzijn, daar is hij in hun midden. Waarom zou Christus dan niet aanwezig zijn als man en vrouw verenigd zijn? In het huwelijk voor God gesloten, is de Heer die zegt: ‘Ik waarborg je dat de liefde die je op dit ogenblik voor elkaar voelt altijd jong en echt zal blijven, want het is mijn liefde die ik je geef en waarmee je elkaar mag beminnen. En mijn liefde is sterker dan de dood.’
Uit het boek: Een jaar met kardinaal Godfried Danneels
