Onze spreuken worden niet gemaakt
in steriele denkkamers.
Ze zijn niet het product van een knap brein.
Spreuken worden ‘geboren’.
Ze worden gebaard, vaak geopenbaard
op een onverwacht moment.
Spreuken zijn als felle vonken,
die op-lichten als liefde en kennis,
geest en hart elkaar ontmoeten.
Een spreuk is als een kleine onverwachte bloem
voor een eenzame wandelaar.
Soms is ze als de bliksem
die je in een felle klaarte terechtwijst,
dan weer als een zachte hand
die je in de bedding houdt.
Onze spreuken willen een kleine filosofie
en een beetje levenswijsheid brengen
aan mensen van deze tijd.
Er zijn mensen die ze aannemen en beleven
en er zijn mensen die er wild enthousiast over zijn…
Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos
