woensdag 29 april 2015

Korbeekse Oud-Strijders van Wereldoorlog I – Deel 5

De Greef Leon

(Leon va Victoor)

° Korbeek-Dijle 2.4.1890 + Leuven 24.4.1962

Zoon van Victor De Greef (Victoor van de Moeppe) en Maria Theresia Vandermueren

Trouwde met Marie Winnepenninckx. Zij kregen één dochter.

Was hulpsmid bij de NMBS in de stelplaats Leuven.

Soldaat-milicien van de lichting 1910 bij het 10de Linieregiment

Wederopgeroepen op 29.7.1914 bij het 30ste Linieregiment

Krijgsgevangen genomen op 24.8.1914 te Bioul, tussen Namen en Dinant, samen met Gustaaf Bruffaerts en Karel Gauthier.

Gevangenschap in Duitsland tot 2.1.1919

Vereerd met: 1 frontstreep

Oorlogskruis

Herinneringsmedaille

Overwinningsmedaille

Strijderskaart

De Greef Louis

(Lewie den Titte)

° Korbeek-Dijle 26.2.1881 + Korbeek-Dijle 11.9.1970

Zoon van Jacobus Baptist De Greef en Maria Theresia De Kelver.
Trouwde in 1913 met Maria Ludovica Sterckx uit Korbeek-Dijle. Zij kregen één kindje, Wiske, nog vóór de oorlog, en René en Bertha na de oorlog.

Tijdens de oorlog werd moeder Marie op haar boerderij geholpen door haar broer Alfons (Fons va Jan Voenk), die in 1925 zou trouwen met Catharina Bruggemans (Trinet va Merie Spek), een zus van Fille Spek.

Soldaat bij het 25ste Regiment Plaats Batterij Fort van Wilrijk

Bij de val van Antwerpen moest hij vluchten naar Nederland. Hij verklaarde hierover:

Den 4de Augustus 1914 binnengeroepen in den dépot van St.Anneken (Antwerpen); vandaar zijn we gestuurd naar het Fort van Wilrijk waar we van den 8 tot 10de Oktober geschoten hebben op de Duitschers; dan op orders van onzen Luitenant hebben wij moeten de vlucht nemen omsingeld van den vijand om ons in de Klinge* over te geven (aan de Nederlandse grenswacht) daar wij verder niet meer weg geraakten, op 10 Oktober 1914.

*De Klinge is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Sint-Gillis-Waas. Het dorp grenst aan het Nederlandse Clinge in Zeeuws-Vlaanderen.

Louis De Greef werd met zijn eenheid door de Nederlanders ontwapend en geïnterneerd in het kamp van Kampen aan de benedenloop van de rivier de IJssel in de provincie Overijssel.

Na zijn repatriëring na de oorlog werd hij gedemobiliseerd op 1.2.1919.

De Greef Raymond

° Huldenberg 28.11.1893 + Londerzeel 9.8.1977

Zoon van Aloysius (Lewie) De Greef (een broer van den Ingel) en Elvire De Grauwe. In de periode 1911-1919 woonden zij in het huis waar nu Gilbert Vandezande en Clemence Vander Hulst wonen. Gilbert heeft eind de jaren 1950 in zijn tuin nog een fles gevonden met oorlogsbrieven van Raymond aan zijn ouders. Deze laatsten hebben ze ongetwijfeld willen verstoppen voor de Duitsers want de brieven waren gesmokkeld van het IJzerfront via Nederland naar Korbeek-Dijle. De vader van Gilbert, Jules Vandezande, heeft de brieven terugbezorgd aan zijn goede vriend Raymond. Jules en Raymond waren beiden zanger geweest in de Sint-Stevensgilde.

Raymond trouwde met Maria De Keersmaecker. Zij kregen één zoon en drie dochters

1ste sergeant bij de 2de Legerdivisie 6de Linieregiment

Gehospitaliseerd van 15.10.1918 tot 22.12.1918

Met onbepaald verlof op 15.8.1919

Vereerd met 8 frontstrepen

Medaille van de IJzer

De Keyzer Frans

(de Kaëzer)

° Leefdaal 27.4.1883 + Korbeek-Dijle 8.1.1966

Zoon van Carolus De Keyzer en Paulina Mommens.

Trouwde in 1910 een eerste maal met Maria Ludovica Vanderseypen. Met haar had hij één dochter. Maar Maria Ludovica overleed reeds begin 1913. Het dochtertje werd opgevangen door haar grootouders in Leefdaal.

Twee broers van Frans De Keyzer, Emiel (°1894) en August (°1896), hebben zijn boerderij in Korbeek-Dijle tijdens de oorlog draaiende gehouden. Zo hebben zij allebei in Korbeek-Dijle een vrouw gevonden. Emiel trouwde met Amelie Deboet, een dochter van Pië Deboet. En August trouwde met Clementine Vrijdags, een dochter van Woikes.

Na de oorlog, in 1920, hertrouwde Frans De Keyzer met Mathilde Clementine Deridder uit Oud-Heverlee. Met haar kreeg hij nog een dochter en een zoon. De zoon, Maurice, overleed in 1943 op 20-jarige leeftijd door oorlogsomstandigheden. De dochter, Marie, trouwde met veldwachter René Bruggemans.

Milicien van de lichting 1903

Soldaat 2de klas bij het 1ste Linieregiment

Op 12.10.1903 in actieve dienst

Op 1.7.1904 soldaat 1ste klas

Op 30.9.1905 met onbepaald verlof

Op 19.6.1907 wederopgeroepen

Op 17.7.1907 met onbepaald verlof

Op 1.8.1914 opgeroepen voor de oorlog

In april 1915 overgegaan naar de 63ste Compagnie Genie-arbeiders

Op 15.8.1915 overgegaan naar de Hulptroepen van de Genie

Op 1.4.1919 gedemobiliseerd

Vereerd met 7 frontstrepen

IJzermedaille*

Oorlogskruis met palm (ontvangen op 14.1.1922; K.B. van 17.11.1924)

* werd verleend bij deelname aan de gevechten aan de IJzer van 17 tot 31 oktober 1914

Wordt vervolgd

België bij minst religieuze landen ter wereld

(Gelezen in Het Nieuwsblad van 15.4.2015)

België behoort tot de minst religieuze landen ter wereld. Dat blijkt uit een zopas gepubliceerde studie van onderzoeksbureau WIN/Gallup bij 63.898 mensen in 65 landen. Van de Belgen die deelnamen, zei 44 procent religieus te zijn, 30 procent niet-gelovig en 18 procent atheïst. Dat stemt ongeveer overeen met het West-Europese gemiddelde. Het minst religieuze land van Europa is Zweden (19 procent religieus).

Van de wereldbevolking is 63 procent religieus, en die groep blijft aangroeien. Afrika (86 procent) en de regio van het Midden-Oosten en Noord-Afrika (82 procent) zijn het meest religieus. Het meest religieuze land is Thailand (94 procent). China telt 61 procent atheïsten, gevolgd door Hongkong (34 procent) en Japan (31 procent). In deze landen is respectievelijk 7, 34 en 31 procent religieus.

Gelezen In Tertio Van 15 April 2015

1.Pater Damiaan krijgt een eigen straat in New York, in de buurt van drie ziekenhuizen, waaronder het Bellevue Hospital Center dat gespecialiseerd is in de behandeling van lepra. De straat ligt aan de kapel van de picpussen, de congregatie waartoe de heilige behoorde. New Yorks kardinaal Timothy Dolan en Vlaams minister-president Geert Bourgeois huldigen het naambord van de Father Damian Way in op 11 mei, daags na zijn feestdag.

2.Volgens een rapport van World Watch Monitor werden in 2014 in totaal 4.344 christenen wegens hun geloof vermoord. Dat betekent dat er dagelijks gemiddeld bijna twaalf christenen worden omgebracht. Die moorden gebeuren vooral in Syrië, Irak, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Nigeria, Sudan, Libië en Egypte.

3.Quote

Wat vorig jaar is gebeurd, is niet voor herhaling vatbaar.”

CD&V-voorzitter Wouter Beke wil niet opnieuw door een wisselmeerderheid worden gepasseerd in ethische kwesties (uitbreiding van de euthanasiewet) (De Zondag, 12.4)

Phil Bosmans spreekt tot ons: Bidden

Heer, leer ons bidden!

Dit wil vandaag zeggen:

Heer, breng ons weer tot leven.

Maak ons los uit de materie.

Bevrijd onze geest en ons hart.

Leer ons liefhebben.

En de Heer zal antwoorden:

Als je bidt,

zeg dan ‘Onze Vader’…

Bidden is geen opiumkuur,

geen overblijfsel van ouderwetse praktijken,

geen automatisme.

Bidden staat niet buiten het leven.

Bidden is een fundamentele handeling van je mens-zijn.

Bidden verandert de mens.

Wie bidt wordt nederiger, eenvoudiger en blijer.

Wie niet bidt, is als een lamp,

die geen stroom meer krijgt.

Het is goed voor de mens dat hij bidt.

Bidden begint heel diep in de mens.

Het is een kwestie van liefde, vertrouwen en overgave.

Een vogel is een vogel als hij vliegt.

Een bloem is een bloem als zij bloeit.

Een mens is een mens als hij bidt.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 22 april 2015

Korbeekse Oud-Strijders van Wereldoorlog I – Deel 4

Creffier Jan Baptist

(Jan van Del)

° Korbeek-Dijle 12.1.1880 + Korbeek-Dijle 20.8.1922

Zoon van Petrus Josephus Creffier en Adelia (Del) Magdalena Van de Zande.

Trouwde onmiddellijk na de oorlog, in maart 1919, met Joanna Catharina Vandebeeck (Trien den Ruis) uit Bertem. Jan en Trien hadden voor de oorlog reeds een kind en zij kregen na de oorlog in Korbeek-Dijle, op de Veeweide, nog twee kinderen.

Als verloofde van Jan kreeg Trien in juni 1917 en december 1918 een behoorlijke financiële steun van de overheid.

Onder de wapens op 1.8.1914.

Jan Creffier was soldaat bij het Regiment Artillerie Vestingen 11de Batterij 2de Kompanie Cappellen.

Bij de verdediging van Antwerpen ingesloten door de Duitsers en gevlucht naar Nederland.

Geïnterneerd in Nederland van 10.10.1914 tot 20.12.1918.
Gedemobiliseerd op 1.2.1919.

Jan stierf veel te jong op 42-jarige leeftijd. Zijn doodsprentje vermeldt: “Hij streed voor zijn land en stierf als slachtoffer van den oorlog.”

Creffier Joannes Joseph

(Jef van Del)

° Korbeek-Dijle 15.12.1886 + Leuven 1.12.1960

Zoon van Petrus Josephus Creffier en Adelia (Del) Magdalena Van de Zande.
Trouwde in 1909 met de Korbeekse Justina Maria Clara Vandezande (een dochter van Rikske). Zij kregen zes kinderen: vijf vóór de oorlog, allen geboren in Korbeek-Dijle – de jongste in november 1914 – en één geboren in Bertem lang na de oorlog, in 1931.

Was vrijwilliger met premie van de klas 1907.

Soldaat bij het 5de Linieregiment 2de Bataljon. 4de Compagnie

Van 1 augustus 1914 tot 30 juli 1916: 25ste Linieregiment

Jef Creffier vocht te Rotselaar en bij de verdediging van Antwerpen

Van 31 juli 1916 tot 2 april 1919: K.T.F.Télégraphe

52 maanden aanwezigheid aan het front

Op 2.4.1919 met onbepaald verlof

90% invaliditeit

Twee strijdmakkers, Jaak Stroobants uit Herent en Vital Crabbé uit Bertem, getuigen dat Joseph Creffier heeft deelgenomen aan de IJzerslag

Vereerd met 8 frontstrepen

Oorlogskruis met Palm

IJzerkruis

Overwinningsmedaille

Herinneringsmedaille 1914-1918

Vuurkruis

Medaille van Ridder in de Orde van Leopold II

Creffier Louis

(de Wietre van Del)

° Korbeek-Dijle 10.8.1884 + Leuven 28.5.1960

Zoon van Petrus Josephus Creffier en Adelia (Del) Magdalena Van de Zande.

Trouwde in 1910 met Anastasie (Sie) Vandervorst van Heverlee-Dries. Louis en Sie kregen drie kinderen voor de oorlog en nog één na de oorlog.

Louis werkte als hulpelektricien bij de RTT.

Was vrijwilliger met premie van de klas 1905.
Op 14.9.1905 soldaat 2de klas bij het 3de Linieregiment Kompanie Arbeiders.

Op 14.9.1907 met onbepaald verlof.

Op 31.8.1909 opnieuw onder de wapens.

Op 29.9.1909 met onbepaald verlof.

Op 1.8.1914 gemobiliseerd.

In april 1915 overgegaan naar de Telegrafisten T.T.A.

Op 14.2.1919 met onbepaald verlof.

Vereerd met: 8 frontstrepen

Oorlogskruis met palm

De Greef Joseph

(Jef van den Ingel)

° Korbeek-Dijle 12.4.1893 + Leuven 3.8.1965

Zoon van Engelbert De Greef (den Ingel) en Maria Theresia Vermeulen

Had vijf broers en vijf zussen. Twee broers zijn jong gestorven.

Joseph De Greef trouwde in 1926 met Julia Lambert uit Leuven. Zij kregen een zoon en een dochter.

Op 20.7.1919 werd hij door de gemeenteraad als tijdelijke gemeentesecretaris van Korbeek-Dijle aangesteld, en op 10.8.1919 door dezelfde raad tot secretaris benoemd.

Brigadier-milicien van de lichting 1913 bij de legerdivisie Cavalerie, 1ste Regiment Gidsen

52 maanden aanwezigheid aan het front

Gewond op 18.10.1918 en geëvacueerd naar het hospitaal van Calais

Gedemobiliseerd op 30.9.1919

Vereerd met 8 frontstrepen

Oorlogskruis met palmen

IJzerkruis

Vuurkruis

2 vermeldingen

Verwondingsstrepen

Medaille van Ridder in de Kroonorde met zwaarden (K.B. van 8.4.1951)

Wordt vervolgd

Phil Bosmans spreekt tot ons: Europa

Met het Europa van morgen zal het er, vrees ik,

niet op verbeteren. Wij evolueren immers naar een

samenleving waarbij de ene helft van de mensen door

de andere moet opgevangen worden. Wij zijn inmiddels

steeds meer gericht op de winnaars, de besten, de

jongsten en de hardsten. Wie niet meekan moet het

maar zien klaar te spelen.

Daarom vrees ik dat in het Europa van morgen het

recht van de sterkste zal primeren, terwijl in het

Europees handvest als eerste grondbeginsel zou

moeten gelden dat het in alles om de Europese mens

moet gaan.

Eerlijk gezegd, ik ben bang dat de kleine mens moeilijke

en zware tijden te wachten staat. Gelukkig is er ook nog

veel idealisme en zijn er heel veel mensen van goede wil.

Altijd tegen de stroom oproeien, dat moeten we blijven

doen.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 15 april 2015

Korbeekse Oud-Strijders van Wereldoorlog I – Deel 3

Bruffaerts Pierre Gustave

(Nolle van den Boer)

° Korbeek-Dijle 20.8.1890 + Leuven 19.6.1934

Zoon van Joannes Franciscus Bruffaerts (den Boer) en Maria Amelia Lefever

Trouwde met Berthina Lauwens. Zij hadden één dochter, Maria Bruffaerts.

Soldaat bij het 10de Linieregiment (tijdens de oorlog: 30ste Linieregiment)

Op 24.8.1914 krijgsgevangen genomen te Bioul, tussen Namen en Dinant, samen met Leon De Greef en Karel Gauthier.

”Na te Eghezé met mijn compagnie met de Duitsers gevochten te hebben, alwaar wij verscheidene gewonden hadden, moesten wij ons terugtrekken voor de overmacht van de vijand rond Namen; gedurende deze terugtocht hadden wij gedurende drie dagen trapsgewijze te vechten met de vijand; te Béhoul werden wij omsingeld door een grote overmacht van het Duits leger; na uiterste poging van verdedigingen en afgesneden van alle terugtocht, moesten wij ons overgeven op maandag 24.8.1914 rond 12 u.”

Gedemobiliseerd op 10.9.1919.

Hij overleed na een lange ziekte waarvan hij beweerde, volgens zijn vrouw Berthine, ze opgedaan te hebben tijdens zijn krijgsgevangenschap in Duitsland. Maar pogingen tot het bekomen van een invaliditeitspensioen waren mislukt.

Postuum werd hem 1 frontstreep toegekend op 20.11.1934.

Buekenhout Arthur

(Tuëre va Reike)

° Korbeek-Dijle 7.12.1893

Zoon van Désiré Buekenhout (Reike Kamiel) en Elisabeth Crabbé

Oudere broer van Georges en Germaine Buekenhout

Trouwde met Maria Carolina Loos en vestigde zich in Eppegem

Was douanebeambte.

Onder de wapens geroepen op 15.9.1913 bij het 10de Linieregiment

Was Clairon (Trompetter)

Werd gekwetst te Boninne op 23.8.1914 en gevangen genomen te Bioul

In hospitaal van Namen van 24 tot 29.8.1914

Naar kamp van Soltau gevoerd op 29.8.1914 en nog zes weken verpleegd in het hospitaal van Soltau (in het N. van Duitsland, ten oosten van Bremen, in Niedersachsen)

Terug in België op 20.1.1919

Met onbepaald verlof op 23.8.1919

Vereerd met 1 frontstreep

Kruis van Ridder in de Orde van Leopold II met zwaard

Coeckelberghs Camille

(Kamiel va Fille)

° Korbeek-Dijle 13.3.1892 + Korbeek-Dijle 6.1.1971

Zoon van Theophile Coeckelberghs (Fille van de Daël) en Joanna Maria Van Geel

Trouwde in 1922 met Philomène Van Eylen uit Wilsele. Zij kregen één dochter en twee zonen.

Soldaat-milicien van de lichting 1912, vóór de oorlog bij het 10de Linieregiment, tijdens de oorlog bij het 30ste Linieregiment, telkens 1ste Bataljon 4de Compagnie

Aanwezigheid in het korps:

- van 1.10.1912 tot 30.12.1913

- 14 dagen kamp in 1914, vóór de oorlog

- van 30.7.1914 tot 14.8.1919

Anciënniteitsstreep toegekend op 1.5.1917 na een zeer gunstige beoordeling van zijn hiërarchische oversten: gedrag en wijze van dienen zeer goed.

Creffier Joannes Franciscus

(Frans van Del)

° Korbeek-Dijle 10.2.1882

Zoon van Petrus Josephus Creffier en Adelia (Del) Magdalena Van de Zande.

Trouwde in 1906 met Maria Ludovica Rosalia Crabbé uit Leefdaal. Zij hadden een zoon en twee dochters, waarvan de jongste geboren werd op 10.8.1914, juist na het uitbreken van de oorlog. Zij woonden in Sint-Verone, dicht bij de kapel, maar op 18.1.1926 weken zij uit naar Frankrijk, naar de gemeente La Romieu in het departement Gers (regio Midi-Pyrénées) om er als landbouwers de hoeve Caoulet te gaan uitbaten.

Wikipedia vertelt mij: La Romieu telt 539 inwoners (in 2007) en heeft een oppervlakte van 27,8 km2 (6,75 maal groter dan Korbeek-Dijle). Het is een belangrijke halte op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella.

Soldaat van de lichting 1902 bij de Genietroepen

In het begin van de oorlog bij het 12de Linieregiment; op het einde van de oorlog bij het Vervoerkorps

Gedemobiliseerd op 1.2.1919.

Had geen recht op de Vuurkaart omdat hij geen 9 maanden (maar slechts 7) deelgenomen had aan de krijgsverrichtingen tijdens de bewegingsoorlog (begin en einde van de oorlog, met ertussen de stellingenoorlog aan de IJzer). De Vuurkaart gaf recht op een verhoging van de frontstreeprenten.

Alle oud-strijders kregen na de oorlog 75 fr per maand aanwezigheid aan het front en 50 fr per maand achter het front, in gevangenschap in Duitsland of geïnterneerd in Nederland.

Vereerd met 8 frontstrepen.

Wordt vervolgd

Phil Bosmans spreekt tot ons: Pluralisme

Zodra men is beginnen te klagen over ‘verzuiling’,

kwam ook het woord ‘pluralisme’ in de mond.

‘Pluralisme’ moest het middel worden waarmee

men zou proberen de maatschappij te ‘ontzuilen’. Zo

ontstond een stil gevecht, dat eigenlijk niets anders

was dan een gevecht om de macht.

Het woord ‘zuil’ kan ook in positieve zin worden

uitgelegd. Een zuil kan namelijk een dak schragen

waaronder mensen die zich niet meer veilig en

geborgen voelen in een onherbergzame, diep-gekoelde

maatschappij, spontaan kunnen schuilen. Pluralisme

mag er niet in bestaan zomaar alle zuilen af te breken

en mensen in de kou te zetten.

Willen mensen de wereld bewoonbaar maken en het

leven leefbaar, dan moeten ze dat samen doen. Dat is

niet mogelijk als pluralisme de dekmantel wordt van

geestelijke vervlakking in de zin van nietszeggende

neutraliteit of, wat erger is, een soort nihilisme, de

dood van het denken. Dan is er geen sprake meer van

wederzijdse verrijking en menselijke ontplooiing. Dan

gaan de mensen onder in de grijze massa en worden ze

begraven in dode structuren.

Het is helemaal niet in tegenspraak met een gezond

pluralisme dat gelijkgezinden zich verenigen om samen

vanuit eenzelfde diepere motivatie te werken aan een

betere wereld. Niemand kan en mag hun dat recht

ontzeggen. Een zogenaamde pluralistische beweging,

waar het niet meer mogelijk is of zelfs verboden op

een rustige en waardige wijze te getuigen van de

waarden waarin men gelooft, heeft met pluralisme

niets te maken.

De grondslag van elk gezond pluralisme moet een zeer

grote verdraagzaamheid zijn en een oneindig respect

voor elkaars denken en voelen, voor elkaars diepste

waarden en verwachtingen, al dan niet gedragen door

een religieus geloof.

Pluralisme begint in het hart van de mens. Wie in zijn

hart extremisme, fundamentalisme, fanatisme en

racisme onderdak geeft, is niet in staat tot pluralisme

en vormt een gevaar voor de democratie.

Pluralisme mag geen ‘anti’-stof zijn, we moeten het

zien als een bouwstof voor een menselijke, vreedzame

samenleving waarin alle mensen, vooral de arme en

vergeten mensen, zich thuis voelen.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 8 april 2015

Vrijwilligers Gevraagd

Onze parochie zoekt een groepje vrijwilligers die Clemence Vander Hulst zouden willen helpen bij het voorbereiden van de vieringen in de kerk: het altaar aankleden, de liturgische boeken en gewaden klaarleggen, het vaatwerk en toebehoren klaarzetten, en eventueel stoelen verplaatsen (voor doopsel, huwelijk of begrafenis).

Het is de bedoeling dat de betrokken vrijwilligers afwisselend aantreden volgens een vooraf afgesproken planning, en wanneer Clemence belet zou zijn ook zelfstandig kunnen werken.

Kandidaten mogen zich aanmelden of bijkomende inlichtingen vragen bij de voorzitter van de kerkraad, Cyriel Letellier (016 47 78 99 of cyriel.letellier@skynet.be).

Korbeekse Oud-Strijders van Wereldoorlog I – Deel 2

Hieronder vertel ik wat meer bijzonderheden over de verschillende oud-strijders. Ik heb er nog zeven bijgevoegd: vijf geboren in Korbeek-Dijle maar reeds uitgeweken vóór de oorlog of vlak erna: Frans Creffier, Joseph Creffier, Albert Honnorez, Henri Letellier en Jozef Meulemans, één geboren in Neerijse maar na zijn huwelijk in Korbeek-Dijle komen wonen, Karel Gauthier, en één geboren in Oud-Heverlee, maar na zijn huwelijk komen wonen in Korbeek-Dijle, August Vandezande.

Ik heb ze eerst ingedeeld in drie groepen:

- Deze die de oorlog hebben meegemaakt aan de IJzer

- Deze die de oorlog in krijgsgevangenschap hebben doorgebracht in Duitsland

- Deze die geïnterneerd zijn geweest in Nederland

1.Aan de IJzer: Camille Coeckelberghs

Frans Creffier

Joseph Creffier

Louis Creffier

Joseph De Greef

Raymond De Greef

Frans De Keyzer

Joseph Geens (afgekeurd)

Felix Haesendonck

Albert Honnorez

Achiel Lava

Joseph Meulemans

Karel Ruelens

Theofiel Vanden Eynde

Guillaume Vandenplas

August Vandezande

Herman Van Geel

2. In Duitsland: Louis Berthels

Gustaaf Bruffaerts

Arthur Buekenhout

Leon De Greef

Karel Gauthier

Henri Letellier

Jules Mommaerts (overleden na de wapenstilstand aan de Spaanse griep)

Leopold F. Vandermueren

Leon Van Geel

Victor Verstraeten

Constant Vranckx

Jozef Vranckx

Prosper Vranckx

Guillaume Vrijdags

3. In Nederland: Jan Creffier

Louis De Greef

Clement Honnorez (neergeschoten in december 1914 in interneringskamp)

Individuele verhalen (in alfabetische volgorde)

Berthels Louis

(Lewie de Scheper)

° Korbeek-Dijle 13.7.1877 + Korbeek-Dijle 16.2.1946

Zoon van Antoon Berthels en Coleta Van Effe. Broer van Marie Berthels (x Jozef Van Geel), Emiel Berthels (Mille Bettel) en Constant Berthels (de Stanje).
Trouwde in 1902 met Anna Maria Rongé uit Korbeek-Dijle. Zij kregen zeven kinderen waarvan er drie als baby overleden. Als 37-jarige huisvader moest Louis Berthels vertrekken naar de oorlog. Hij liet zijn vrouw achter met vier kinderen van respectievelijk 9, 6, 4 en 2 jaar oud.

Soldaat in het 13de Linieregiment (Vestingen) 1ste Bataljon 5de Kompanie

Wederopgeroepen op 4.8.1914

Krijgsgevangen genomen te Bioul (tussen Namen en Dinant) op 24.8.1914

Weggevoerd naar Soltau (in het N. van Duitsland, ten oosten van Bremen, in Niedersachsen)

Gerepatrieerd op 4.1.1919

Gedemobiliseerd op 1.2.1919

Vereerd met: 1 frontstreep

Overwinningsmedaille

Herinneringsmedaille van de Oorlog 1914-1918

Kunstdiploma

Over zijn gevangenneming legde Louis op 12.2.1935 volgende verklaring af:

Wij hebben bezijden het fort van Malonne den pas gehouden tot 23/8/1914; hebben de Duitschers den doortocht versperd en er dapper gestreden; voor de overmacht vijanden moesten wij wijken en werden omsingelt en gevangen genomen met de overschot van het Bataljon op 24/8/1914 te Bioul in den nanoen, zulks volgens op bevel onzer oversten die alle verdere bloedvergieten onnodig achte.

Constant Vranckx die in dezelfde compagnie was bij haar overgave verklaart:

Ik ondergetekende verklaar dat na in Malonne gestreden te hebben den 23sten augustus 1914 achteruit zijn gegaan met mijne compagnie, en hebben gemarscheerd tot ’s anderendaags den 24 tot rond drie uren en hebben ons dan in de handen van den vijand moeten overleveren.

Gelezen In Tertio Van 25 Maart 2015

1.Marc Justaert, tot op heden de topman van de Christelijke Mutualiteiten, wordt voorgesteld als nieuwe voorzitter van Welzijnszorg. Hij volgt deze zomer Greta D’hondt op die na zeven jaar afscheid neemt. Welzijnszorg is in Vlaanderen en Brussel de grootste organisatie op het gebied van armoedebestrijding.

2.Euthanasie, dagelijkse kost

Uit een artikel van Luc Van der Kelen (studeerde geschiedenis aan de UGent; hij begon in 1972 voor de krant ‘Het Laatste Nieuws’ te werken en was er chef politiek en commentator toen hij in 2013 met pensioen ging)

Een volk moet ergens het best in zijn. Wij in Vlaanderen, wij zijn de beste van de wereld in euthanasie. Dat moet blijken uit een recente steekproef van de UGent en de VUB. Niets om trots op te zijn.

Is dat nu het becijferde bewijs van een groter mededogen in Vlaanderen met de lijdende mens dan bij alle andere volkeren van de wereld? Of toont het juist aan dat we onzorgvuldig omspringen met het levenseinde? Euthanasie als dagelijkse kost in onze ziekenhuizen, het gewone sterven quoi, zonder dat we er ons nog vele bedenkingen bij maken. Voor de samenleving wordt de dood dan iets mechanisch, methodisch, in een ziekenhuiskamer, met of zonder de familie om je heen. Waarna het leven van de levenden voortgaat. Zullen we van de skilatten komen of laten we opa nog wat in de koelcel liggen voor we hem begraven?

Een op de twintig

Tussen 2006 en 2013 is het aantal gevallen van euthanasie in onze regio ruim verdubbeld, van 2 procent van de sterfgevallen naar 4,6 procent. Het aantal vragen om euthanasie is evenredig toegenomen, van 3,5 procent naar 6 procent. We spreken dus van circa één Vlaming op de twintig. Het aantal gevallen van palliatieve sedatie, het opdrijven van medicatie die de dood tot gevolg kan hebben, is vergelijkbaar gestegen.

Niet normaal

Euthanasie is nochtans niet de normale manier om te sterven. Verreweg de meeste mensen sterven op de natuurlijke wijze, gewoon in hun slaap. Het is de droom die we eigenlijk allemaal koesteren. In het universitaire ziekenhuis in Leuven blijkt dat zes van de tien patiënten afziet van de vraag naar euthanasie, wanneer ze geïnformeerd zijn over de alternatieven van palliatieve zorg tot stervensbegeleiding helemaal op het einde. De palliatieve zorg betekent de kwaliteit van het (verkorte) leven verzekeren.

Eigen inzicht

Wat de euthanasiewetgeving heeft gedaan, is mensen het recht geven om euthanasie te vragen, niet om het op te eisen als een recht naar eigen inzicht.

Menselijkheid

Moeten we nu trots zijn op die eerste plaats in de hitlijst van de euthanasie? Neen, we zouden trots moeten kunnen zijn op de eerste plaats in de hitlijst van de menselijkheid. Afgezien van de gevallen van ondraaglijke pijn, waarbij levensbeëindiging een daad is van groot mededogen, vloeien de meeste vragen om euthanasie voort uit een tekort aan informatie en een gemis aan algehele zorg, waarbij de mens centraal staat, in alle facetten, in alles wat zijn of haar leven zin geeft. Daar moet het beleid in de eerste plaats op inzetten.

Tot zover Luc Van der Kelen.

Phil Bosmans spreekt tot ons: Ik heb God teruggevonden…

Ik heb een heel fijne ervaring gehad, door iemand

die als lerares zedenleer werkte in een ‘rijksschool’

(Gemeenschapsonderwijs). Op zekere dag belt ze

me voor een afspraak, om haar kinderen te laten

dopen en ze zegt: ‘Ik heb God teruggevonden! En ik

zou mijn kinderen willen laten dopen. En het wringt

me dat ik nu… Ik moet voorzichtig zijn, anders

verlies ik misschien mijn plaats…’ (haar job was

niet-confessionele zedenleer)

In dat gesprek vroeg ik haar waarom ze dat wou, en ze

zei uitdrukkelijk: ‘Dat is dank zij Bond zonder Naam.’ En

ik zeg: ‘Tiens, ik heb toch nooit over God gesproken.’

En weet je wat ze antwoordde?

‘Hij was toch overal aanwezig. Hij was toch overal

aanwezig!’

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos

woensdag 1 april 2015

Korbeekse Oud-Strijders van Wereldoorlog I – Deel 1

Drie materiële getuigen van officieel eerbetoon aan de oud-strijders 14-18 van Korbeek-Dijle zijn nog aanwezig in de publieke ruimte van Korbeek-Dijle:

-een beeld “Moeder van Smarten” in de kerk, dat geldt voor alle omgekomen oud-strijders 14-18, met eronder de tekst:

AAN ONZE HELDEN

1914-1918

Niemand heeft

grootere liefde

dan degene die

zijn leven geeft

voor zijne vrienden

JO.XV.13

Week 2015-13 - DSC00374

-een gedenkplaat in de kerk als herinnering aan de achtergebleven oud-strijders Clement Honnorez en Jules Mommaerts

Week 2015-13 - DSC00372

-een verzamelplaat van pasfoto’s in het Ontmoetingscentrum Ter Dijle van 27 oud-strijders die vanuit Korbeek-Dijle vertrokken naar de oorlog; deze plaat hing vóór de fusie in het gemeentehuis.

Week 2015-13 - Oud-strijders 14-18

De grootste foto in het midden is van 1ste sergeant Raymond De Greef, de middelgrote foto erboven van brigadier (sergeant?) Achiel Lava en de middelgrote foto eronder van brigadier Jozef De Greef. Maar ook Herman Van Geel was sergeant (kleine foto links van Raymond De Greef) en Karel Ruelens was brigadier (kleine foto rechts van Raymond De Greef.

Nog eens alle foto’s van links naar rechts:

1ste rij: Ferdinand Vandermueren

Jozef Vranckx

Jozef Geens

Clement Honnorez

Jules Mommaerts

Guillaume Vrijdags

2de rij: Prosper Vranckx

Jan Baptist Creffier

Achiel Lava

Victor Verstraeten

Constant Vranckx

3de rij: Leon De Greef

Herman Van Geel

Raymond De Greef

Karel Ruelens

Theofiel Vanden Eynde

4de rij: Leon Van Geel

Kamiel Coeckelberghs

Jozef De Greef

Louis Berthels

Guillaume Vandenplas

5de rij: Gustaaf Bruffaerts

Frans De Keyzer

Felix Haesendonck

Louis Creffier

Louis De Greef

Arthur Buekenhout

Wordt vervolgd

Gelezen In Tertio Van 18 Maart 2015

Nood aan visioen andere wereld

Uit een artikel van Frans Van Looveren, licentiaat toegepaste theologie (KU Leuven)

Het is mijn stellige overtuiging dat de geglobaliseerde wereld van vandaag in aanbidding is neergevallen voor het gouden kalf. De wereld wordt gedomineerd door een cynisch neoliberaal systeem. Alles wordt vertaald in termen van markt, concurrentie, cijfers en profijt. Het “marktisme” is een soort metafysica van de markt. Het doordringt en vergiftigt alle poriën van het leven en de samenleving. De geglobaliseerde economie drijft mensen tot een burn-out of depressie. Ze degradeert hen tot gebruiksartikelen die na gebruik achteloos te dumpen zijn. Hoe meer mensen je als ceo in de miserie kan drijven door ze te ontslaan, hoe groter je bonus wordt.

Uitgekleed

De overheid, die de samenleving moet sturen, is hiertegen machteloos want door de willekeur van de wereldmarkt zo goed als uitgekleed. De overheden zijn in verregaande mate dienstmeisjes geworden van de markt. Ze kunnen moeilijk anders, want de politiek is lokaal, regionaal, of in het beste geval continentaal (Europa); de markt daarentegen kent geen enkele grens. En dat heeft zo zijn gevolgen. De markt stelt haar wetten, de overheden buigen.

Het onderwijs vervalt daardoor steeds meer tot louter een fabriek waar werkkrachten worden klaargestoomd, maar de opvoeding tot een waarachtige cultuur die het geestesleven verfijnt, wordt het minste van de zorgen. In Nederland werden studierichtingen zonder “praktisch nut” voor de economie wegbezuinigd. De welzijnszorg en het wetenschappelijk onderzoek zijn steeds meer ondergeschikt aan het maken van winst. Gehandicapten, bejaarden, kinderen, zieken: ze worden stilaan herleid tot een vervelende kostenfactor in de begroting die “de groei” belemmert. De sociale bescherming is duidelijk aan de verliezende hand. Duitsland, dat zo wordt geroemd om zijn economische bloei, telt tienduizenden mensen die, ondanks hun verschillende jobs, niet boven de armoedegrens geraken. The working poor, de werkende armen. En ondertussen vloeit het water meer dan ooit naar de zee die al tot de rand gevuld is, en verdroogt het land.

Tot deze slavernij heeft de eredienst aan het gouden kalf de wereld gebracht. Mocht Jezus terugkomen, zou hij niet mals zijn voor de gang van zaken in de wereld van vandaag. En hij zou zijn zweep gebruiken tegen het platte materialisme van onze tijd. Vast staat wel dat het huidige onbeheersbare kluwen van problemen de prijs is die we betalen voor de heerschappij van de mammon in de harten en de structuren.

Broederlijk Delen

Het blijft een raadsel hoe we uit het moeras moeten geraken. In alle geval blijven we nood hebben aan het visioen van een andere wereld, teneinde zelf aan het cynisme te ontsnappen. Broederlijk Delen, dat deze dagen campagne voert, behoort daartoe, als het zijn religieuze wortels niet verwaarloost. Het is een verontwaardigde stem uit de wereld waar het geweten centraal staat. Een stem uit een gemarginaliseerde wereld waar de drang naar materieel profijt niet dominant is. Waarin de arme, de rechteloze, niet aan zijn lot wordt overgelaten. Een wereld waar de medemens geen genadeloze concurrent is die je naar het leven staat, maar wel een broeder, want een kind van dezelfde Vader. En van onze broeders zijn wij, naar het Bijbelse woord, de hoeders, de bewaarders. Broederlijk Delen moet ten diepste een oproep zijn om niet te dansen rond het gouden kalf. Want onze God verdraagt, ter wille van ons, geen vreemde goden naast zich. Die maken van hun volgelingen alleen maar slachtoffers. Alleen Zijn wet is bron van blijdschap en bevrijding.

Tot zover Frans Van Looveren.

Phil Bosmans spreekt tot ons: Een wereld om te juichen!

Honderdduizenden mensen

genieten van zon en zee, van bergen en bossen.

Honderdduizenden gewone mensen

zijn tevreden met hun werk en hun inkomen,

zijn niet verslaafd aan drugs,

niet bang voor aids

en hebben geen condoom nodig.

Honderdduizenden jonge vaders en moeders

lachen en stoeien en spelen met hun kinderen.

Zoveel lieve, eenvoudige mensen

in de weer voor anderen,

met de zon in het hart.

Zoveel mensen,

die niet elke avond doodvallen voor de buis,

maar zelf actief en creatief

in gezellig samenzijn

altijd iets vinden om blij mee te zijn,

al is ’t een mislukte pannenkoek.

Zoveel kleine en grote Moeder Teresa’s,

in stilte en zonder fanfare,

levend en wroetend

voor de armsten der armen.

Als je daaraan denkt,

heb je zin om te zingen en te dansen.

Uit het boek Kijk naar de zon! samengesteld door Peter Ausloos