1.‘Hoge verwachtingen kunnen grote ontgoochelingen veroorzaken’
(Uit een artikel van Boudewijn Vanpeteghem)
Verandering, wat is dat? Politici creëren soms hoge verwachtingen en er volgt grote ontgoocheling bij confrontatie met de werkelijkheid. Dat heeft Europees president Herman Van Rompuy verklaard in een toespraak aan de Universiteit Antwerpen.
De voorzitter van de Europese Raad hekelde dat velen denken zich te moeten profileren, gewoonlijk ten koste van anderen. Dat schept hoge verwachtingen: “Wij gaan de verandering brengen.” “De verandering, dat onbestemde woord, dat ik nog altijd niet versta.” Die hoge verwachtingen monden dikwijls uit in grote ontgoocheling door de confrontatie met de werkelijkheid, zei Van Rompuy. “De werkelijkheid is taai en bovendien leven we in een internationale en mondiale omgeving die we ondergaan.” Voor hem moet leiderschap samengaan met vertrouwen dat voortvloeit uit het bereiken van resultaten. Daarom is hij tegen het creëren van overtrokken verwachtingen.
Tot zover Boudewijn Vanpeteghem en Herman Van Rompuy.
2.Priester van vader op zoon
(Uit een artikel van Jan De Volder)
Op 22 mei viert de Russisch-orthodoxe kerk anderhalve eeuw aanwezigheid in ons land. De kerk verzamelt vooral migranten, maar oefent ook op sommige landgenoten een toenemende aantrekkingskracht uit. De betoverende liturgie trekt velen aan.
Pavel Nedossekin is aartspriester verbonden aan de orthodoxe Drievuldigheidskerk in de Brusselse Dansaertwijk: “Wij voelen ons goed in België, waar we erkend zijn en ondersteund worden door de overheid. Toch geven de geseculariseerde leiders hier jammer genoeg weinig aandacht aan de godsdienst. Europa zal zich toch moeten afvragen op welke basis het zijn toekomst wil bouwen.”
In de Byzantijnse traditie is het priesterschap niet gelinkt aan het celibaat. Veruit de meeste priesters zijn gehuwd. Bisschoppen worden evenwel gekozen uit de monniken of andere ongehuwde priesters. Een wijdverspreid fenomeen is dat van de ‘priestergezinnen’: het priesterschap wordt vaak doorgegeven van vader op zoon. Pavel Nedossekin (54), die opgroeide in Jaroslavl, is de zoon van een priester. Ondanks de communistische kerkvervolging onder Nikita Chroetsjov hield ook hij eraan priester te worden, net zoals zijn vijf broers. De twee zussen zijn gehuwd met een priester. Hij heeft een zoon, van wie hij hoopt dat ook hij priester wordt, en een dochter.
Hoe kijkt hij aan tegen het celibataire priesterschap dat de westerse katholieke traditie hoog in het vaandel draagt? “Waren de meeste apostelen van Jezus niet gehuwd? Dat heeft hen toch niet verhinderd hun zending te vervullen.” Toch erkent Nedossekin de eventuele moeilijkheden van het gehuwde priesterschap. “Je moet je vrouw goed kiezen, want zij moet bereid zijn je te volgen. Niet toevallig kent sinds de negentiende eeuw ook het celibataire priesterschap binnen de orthodoxie weer meer waardering.” De orthodoxe priester vindt niet dat de katholieke kerk zich moet inspireren op de oosterse traditie: “Laat ieder bij zijn traditie blijven, dat is het beste.”
Tot zover Jan De Volder en Pavel Nedossekin.
