Van alle kanten komt het licht,
met een ontwapenende vrolijkheid.
Het heeft de aarde aangestoken.
Hoog en onzichtbaar in de bomen
wordt een lied gezongen dat de ziel geneest.
Over de hoop die onontvreemdbaar wordt.
Over de liefde die met zachte kracht
de dood kan overwinnen.
Als het onooglijke zaad het nieuwe
zo veelvuldig in zich draagt,
waarom dan jij niet, lieve mens?
Jij, al geboren met dat grenzeloze
in de ogen.
