(Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem)
Elk jaar wensen we elkaar het beste. We menen dat (hopelijk) ook. Maar als we hat voorbije jaar overschouwen, wat is daar dan van uitgekomen?
Wat was er dan zo nieuw? Elk huisje had weer zijn kruisje. Net zoals andere jaren was het weer druk en konden we niet alles realiseren waar we van droomden.
Zo mijmerend geraken we meer en meer in de mist. Blijft het dan altijd bij het oude?
Gelukkig niet. Want het nieuwe ligt niet in alles wat er op het eerste zicht gebeurt. Alles heeft inderdaad zijn tijd. Er is een tijd van groei en een tijd van verval. Het nieuwe ligt in fijngevoelige vingerwijzingen: niet dat er iets gebeurt, maar hoe we er mee omgaan.
Misschien zijn het niet de feiten die ons leven veranderen, maar wel wat wij er mee doen.
Hoe dragen wij ons verdriet, hoe omringen we dat van een ander? Hoe beleven we onze vreugde, en geven we ze ook door aan de ander?
Wondere dingen ontspruiten in eenvoudige aandacht.
En het nieuwe jaar in een hartelijk gebaar.
