Open staan

Een opkikkertje van Hedwig Van Peteghem
Wachten op de Redder van de wereld… alsof we aan het verdrinken zijn. Neen, zo erg is het niet. Maar het zou toch zalig zijn als er wat minder lijden was en wat minder tegenslag, als er wat meer vrede was dan oorlog en wat meer vreugde in plaats van geklaag. Ik zei het al: als we daar echt naar uitzien, dan wordt er ook iets van ons verwacht. Niet veel, alleen een andere ingesteldheid. Als iemand je iets geeft, mag je je handen zeker niet gesloten houden. Maar als je je handen open doet, moet je natuurlijk loslaten wat je tot nu toe krampachtig vasthield uit schrik het te verliezen. Wat we hebben laten we niet graag los. Het is deze angst die ons voortdurend parten speelt. Maar geschenken kunnen nu eenmaal maar ontvangen worden met lege en open handen. Als in de bijbelse verhalen tot vervelens toe gevraagd wordt “bekeert u” dan wordt daar die openheid mee bedoeld.
Wie niet bereid is wat plaats vrij te maken in zijn hart en in zijn agenda sluit al het onverwachte uit. Hoe kan er iets nieuws komen als we heer en meester over het leven willen zijn? We kunnen niet alles zelf, ook al proberen we het nogal eens. En het is dan dat we ervaren dat we vastlopen, omdat we alleen maar rekening houden met eigen berekeningen.
Kerstmis geeft ons op een schitterende manier de gelegenheid om zoveel nieuws in ons leven binnen te laten. Kerstmis doet ons geloven dat er meer is dan we zelf kunnen maken, meer is dan we kunnen krijgen van mensen. Je hebt zoveel te verwachten… als je ervoor open staat.