dinsdag 2 maart 2010

Naar een begeesterende en warme kerk

(Gelezen In Tertio Van 17 Februari 2010)
Uit een vastengesprek van Peter Vande Vyvere met Luc Van Looy, bisschop van Gent
Sinds Luc Van Looy een goede zes jaar geleden tot bisschop van Gent werd benoemd, ontpopte deze salesiaan, missionaris, polyglot en vriend van de wereldkerk zich in ons land tot het boegbeeld van een warme en begeesterende kerk.
Is het niet jammer dat katholieken de beleving van het lichamelijke vasten als een vorm van ‘geestelijke oefening’ zijn verleerd?
“Lichamelijk vasten is nuttig om geestelijk sterker te worden. We zien dat duidelijk bij contemplatieve kloosterlingen. Hun leven is een voortdurende ascese, ze ontzeggen zich veel, maar juist bij hen ontdek je een sterkte die erop wijst dat ze met het essentiële bezig zijn. Ze worden niet afgeleid door materiële zorgen of consumptiegerichte bezigheden. Vasten helpt bewust te worden van onze grenzen en ermee te leven. Onze samenleving zou vandaag echt ernstig moeten nadenken over de nood aan beperkingen, over de kracht die uitgaat van de keuze jezelf begrenzingen op te leggen. Immers, de drang naar steeds meer welstand en genot leidt uiteindelijk niet tot geluk. Solidariteit maakt wel gelukkig, delen is beter dan alles voor jezelf opeisen. Paulus wist het al: ‘Er is meer vreugde in het geven dan in het ontvangen.’”
Een groep ouders wil een meer geprofileerde katholieke school oprichten.
Hoe kijkt u daar tegenaan?
“Ik begrijp hun zorg en steun hen daarin ook. Maar evengoed begrijp ik dat bestaande katholieke scholen die wel in die richting zouden willen gaan, daar in het huidige klimaat niet in slagen. Ik maak me wat zorgen over de beeldvorming die zo’n geprofileerde katholieke school oproept. Door te benadrukken dat dit project zich in het centrum van de kerk plaatst, ontstaat de indruk dat andere katholieke scholen daar buiten staan. Terwijl het natuurlijk vooral de maatschappelijke context is, die een scherp katholiek profiel van de school bemoeilijkt. Je kunt de wereld niet buitensluiten. Bovendien, als bisschop ben ik erg bekommerd om de eenheid - ik zeg niet de eenvormigheid - van de kerk. Zo heb ik zeker niets tegen nieuwe bewegingen, integendeel, maar sommige onder hen bevorderen de eenheid niet. Zo vrees ik dat ook dit schoolinitiatief momenteel, weliswaar ongewild, de eenheid onvoldoende garandeert.”
Is de islam volgens u integreerbaar in onze samenleving?
“Het parcours is duidelijk: wij moeten moslims niet vragen zich te bekeren tot onze cultuur, we moeten veeleer samen integreren. Dat betekent echt niet dat de een of de ander zijn eigenheid moet opgeven. De leidraad is voor mij een zin uit de jongste encycliek van paus Benedictus XVI: ‘Wij moeten trachten broers en zussen te worden en niet alleen buren.’ Dan focus je op de diepte van het mens zijn en niet op wat ons scheidt. Maar dat proces vergt tijd.”
Tot zover Peter Vande Vyvere en Luc Van Looy.