dinsdag 22 december 2009

Kerstmis

Een Opkikkertje van Hedwig van Peteghem
Het feest staat voor de deur. Misschien zal het zijn zoals andere jaren: gezellig bij elkaar, het licht binnen en de duisternis buiten. Of kan het ook een tikkeltje anders … wordt er iets nieuws geboren? Ik weet het: het zullen geen opvallend grootse dingen zijn, maar des te meer hartverwarmend. Een kind dat glimlacht zonder bijbedoelingen en zo onze ernstige gezichten ontgrimt en ontfronst: dat kan ons leven goddelijk maken. Zo kan elk vertederend gebaar de hardheid van het leven doorbreken, meer dan we ooit hadden kunnen vermoeden. Kerstmis brengt God dichterbij. Als een mens leeft hij mee met alles wat we meemaken en laat ons met kinderoogjes zien: alles komt wel goed. Een god als een kind - nog weinig betekenend en heel kwetsbaar - maakt ons duidelijk: Ik sta aan jouw zijde, vooral aan de broze kant. Daar kan je me tegenkomen, waar je pijn gestild wordt en waar je zwakheden gesterkt worden. Onberekend en ondoordacht komt hij uit een onverwachte hoek om ons leven een nieuwe dynamiek en nieuwe impulsen te geven. Als God mens wordt is het omdat wij een stukje god zouden worden: zijn beeld. Dit is geen fabeltje. Iedereen moet dat aan jou kunnen zien. Mensen zullen van je zeggen: Nice to meet you. Het leven wordt mooi als je mensen ontmoet die god in zich dragen. In mensen, aan de wieg van onze kwetsbaarheid, krijgt God een gezicht. Dat brengt licht in ons leven.
Naar welke mens je ook gaat, bezoek hem als een wijze en bied hem of haar dit lichtgevende geschenk aan. Zo gebeurt Kerstmis elke dag opnieuw.
Tot zover Hedwig Van Peteghem.