De Vrijheid Om Me Te Binden

GELEZEN IN TERTIO van 3 december 2008:
(uit een veel omvangrijker artikel van Gaston Durnez)

Gilbert Keith Chesterton (1874-1936) is nog altijd een van de meest geciteerde Engelse auteurs. Zijn geschriften wemelen van de pittige, geestige, paradoxale, dubbelzinnige uitspraken waar wie graag citeert, van smult. Hier een kleine bloemlezing uit Orthodoxie, in de vertaling van Piet Kerstens (Ambo, Baarn, 1970).

*In zover als de godsdienst verdwenen is, is de rede bezig te verdwijnen. Want zij zijn allebei van hetzelfde primaire en op gezag gebaseerde karakter.

*Traditie kan gedefinieerd worden als een uitbreiding van het stemrecht. Traditie betekent het geven van stemrecht aan de meest obscure van alle klassen, namelijk onze voorouders. Het is de democratie van de doden.

*Liefde is niet blind; dat is het laatste wat ze is. Liefde is gebonden; en hoe meer ze gebonden is, des te minder is ze blind.

*Als je een witte paal aan zichzelf overlaat, zal het weldra een zwarte paal zijn. Als je wilt dat hij wit is, zul je hem telkens opnieuw moeten verven.

*Aristocratie is geen instelling; aristocratie is een zonde; in het algemeen een zeer dagelijkse zonde. Het is louter het afdrijven of afglijden van de mensen in een soort van natuurlijke plechtstatigheid en ophemeling van de machtigen, hetgeen de gemakkelijkste en veelvuldigste bezigheid van de wereld is. Een karaktertrek van de grote heiligen is hun vermogen tot luchthartigheid. Engelen kunnen vliegen, omdat zij zichzelf licht kunnen opnemen.

*Wij hebben geen behoefte aan censuur op de pers. Wij hebben een censuur door de pers.

*Ik zou nooit een Utopia kunnen uitdenken of verdragen dat mij de vrijheid niet liet waar ik vóór alles op gesteld ben: de vrijheid om mij tot iets te binden.

*De katholieke leer en tucht mogen dan muren zijn; maar het zijn de muren van een speelplaats.
C.L.