woensdag 8 augustus 2007

Spanning tussen politiek en geloof is heilzaam

Fragment uit een vraaggesprek van Jan De Volder met Steven Vanackere, nieuw Vlaams minister van welzijn, volksgezondheid en gezin.


Op uw website verwijst u naar uw gelovig engagement in uw parochie, maar in een interview met De Standaard zaterdag hield u toch een laag profiel aan. Wat betekent uw geloof voor uw politiek engagement?

“Ik ben actief in een kleine parochiegemeenschap van Neder-over-Heembeek. Ik ben geen aanhanger van het “ietsisme”. Ik geloof in een persoonlijke God, die zich in de geschiedenis manifesteert, en ik sta in een bepaalde traditie. Ik wil dat niet wegstoppen, omdat mensen recht hebben om te weten waar een politicus voor staat en waar hij zijn inspiratie haalt.
Tegelijkertijd wil ik er niet mee te koop lopen. In onze gelaïciseerde samenleving wil ik diegenen die deze inspiratie niet delen, niet voor het hoofd stoten. Als minister wil ik vooral worden beoordeeld op mijn beleidsdaden. Toch merk ik dat het taboe over geloof en politiek vermindert. Iemand als Herman Van Rompuy, die nederig over zijn gelovige zoektocht getuigt, heeft daar zeker toe bijgedragen.”


Op het congres Brussel-Allerheiligen hield u een getuigenis over de link tussen geloof en politiek.
“Ik reflecteerde daar over de stelling van de protestantse socioloog Max Weber, die zegt dat je geen man van Christus kunt zijn én politicus. Het evangelische radicalisme van de Bergrede – niet oordelen, je andere wang aanbieden – zou niet te verzoenen zijn met politiek. Als politicus ben je inderdaad bezig met te oordelen, en mensen op de een of andere manier te dwingen, via belastingen en reglementen. Ik denk dat een politicus de scheiding tussen kerk en staat ook een beetje in zijn hoofd moet maken.”


Hoe lost u die spanning op?
“Niet. Ik vind ze juist heilzaam. De radicale boodschap van het evangelie geeft me het bestendige ongemakkelijke gevoel dat ik nog niet genoeg doe. Is het geen schande dat zes procent van de mensen onder de armoedegrens leeft? Dat de armoede in Brussel nog toeneemt? Ook niet evangelisch bewogen politici zijn daar mee bezig, maar zeker christenen moeten dat een schande blijven vinden. Voor mij is het evangelie een bron van ongedurigheid.
Aan de andere kant is het ook een bron van rust en troost. Als je het evangelie leest, besef je dat niet alles van jezelf afhangt. Dat er iemand met een vaderlijke blik naar je kijkt, dat er vergeving is waar je tekortschiet.”


Wat is uw favoriete Bijbelpassage?
“`Degene die in tranen op weg gaat, de zaaizak om de schouder, zal blij zingend naar huis gaan, de schoven op zijn rug´, zegt psalm 126. Het leven, zeker het politieke, bestaat uit hoogtes en laagtes, uit vreugde en verdriet. Je mag gelukkig zijn, na een zware tegenslag mag je ook weer thuiskomen. Geluk hangt niet alleen van jezelf af, het is ook gegevenheid, genade. Daar put ik veel troost uit.”

C.L.